Czary mary

[Jan_Wodnik]

wyrastamy jak pokrzywy wy-so-ko
póki co się nie chce nas i dobrze o nas tu nie mówi
ale wciąż jesteśmy trwamy i rośniemy w niebo
wyrastamy jak spod ziemi zadeptani powstajemy
wyłazimy spod betonu ławą i kwitniemy biało

tam gdzie nie chcą pojawiamy się i trwamy
zanim nas jak kwiat nie wyrwą lub nie zetną
ale nawet wtedy gdy już martwi mamy liście które parzą
i nieżywi wciąż gryziemy wciąż kąsamy czary mary

zaś na wiosnę nawet gdybyś bardzo nie chciał
nasze ciała znów odżyją i wyrosną -
wprost na gołej polskiej ziemi
tak jak wczoraj i przedwczoraj i jak zawsze
od ko-rze-ni

[Emmka_Szlajfka]

wiersz z drugim dnem, pokrzywa- dobra metafora.
parzy, pleni się jak chwast, ale niezwykle wartościowa od korzeni, aż po kwiaty.
pozdrawiam:))

[Ian Duma]

Mówi się ,że poparzenie pokrzywy jest zdrowe. Czyli nawet porównując się do nielubianej i omijanej rośliny, mamy w sobie pierwiastek ciepła.Wiersz świetny , przemawia do mnie. Pozdrawiam!

[Jan_Wodnik]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki za koment i czytanie. Pozdrawiam ciepło.:)

[Jan_Wodnik]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To super że przemawia. Bardzo mi miło. Poparzenie pokrzywą to samo zdrowie! - fajne skojarzenie. Pozdrawiam.

[NOWA]

Mnie też się podoba porównanie do pokrzywy, której nie da się wyplenić, a my jak ona ciągle odżywamy.Pozdrawiam!

[Jan_Wodnik]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki za wpis i za podoba się. Pozdrawiam ciepło.

[Ran_Gis]

-w ostatniej chwili.. cieszę się że jeszcze zdążyłem na ten Wiersz !

poz Ran

[Jan_Wodnik]

Miło mi. Dzięki a wpis i czytanie. Pozdrawiam.