Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

tomik "patykiem"


Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Miło mi ogłosić, że jest już gotowy mój tomik „patykiem”*** - debiut książkowy. 

W pierwszej kolejności bardzo dziękuję Panu Bogdanowi Zdanowiczowi za redakcję i przygotowanie do druku. Proszę przyjąć słowa uznania za Pana pracę, za jej profesjonalną jakość oraz jej wymiar - dla debiutanta myślę że ważny bo – uczący :) Dziękuję Panie Bogdanie!

Dziękuję wszystkim, którzy przyczynili się do realizacji przedsięwzięcia. Oczywiście, że ważne są opinie i uwagi tutaj pod wierszami, jak również te poza portalowym widokiem :))) 

Chętnych na otrzymanie tomiku proszę o kontakt ze mną przez „pw” i podanie danych (personalia, adres). Nakład nie jest duży - ilość ograniczona. 

Za przesłany egzemplarz nie oczekuję żadnej należności finansowej. Natomiast niniejszym proszę o wsparcie datkiem - według własnego uznania - 3 letniego Kajtka Świtonia ze Słupska, podopiecznego Fundacji Pomocy Dzieciom z Chorobą Nowotworową w Warszawie. W przesyłce oprócz tomiku znajdować się będzie gotowy druk przekazu na subkonto Fundacji z miejscem na wpisanie odpowiednich danych. Z góry dziękuję - temat jest ważny, cóż... życie darzy niejednakowo. 
  
Pozdrawiam. 
  
  
*** 
Krzysztof Bojko „patykiem
Gorzów Wielkopolski, wrzesień 2011
ISBN 978-83-933414-0-5
(format 148x148 mm, str. 48) 

  
PS: tutaj trochę informacji o Kajtku:
www.twojewiadomosci.com.pl/content/kajtek-czeka-na-tw%C3%B3j-gest

Opublikowano

Ogromnie się cieszę, że projekt doszedł do skutku. widziałam okładkę w zapowiedziach - kapitalna, wnętrze zapewne nie gorsze, znając Twoje teksty, Krzysztof.
serdecznie gratuluję i oczywiście łapię jako pierwsza (jak tylko dostanę, napiszę o wrażeniach po lekturze tomiku).
Bogdanowi gratuluję również - dobra robota.

i cel godny.

Opublikowano

dziękuję wszystkim :) cóz... naprawdę warto było.

Panie Bogdanie - jeszcze raz bardzo ale to bardzo dziękuję :)

pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



:))))))))))
A NIE MóWIŁAM ??????
ściskam raz jeszcze, Krzyś
:)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


dziękuję. póki co pora odsapnąć nieco... ;)
pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...