Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Mieszkam nad morzem i jestem Ślązakiem
Nikt mi podskoczyć nie może
Będę jak trzeba nawet bydlakiem
Bo mi z polskością najgorzej

Polskość to gówno to żart i kpina
Polskość to antykwariat
Śląskość kaszubskość to co innego
To wyższa kultura historia i racja

Pluję na flagę a co mi tam
Mi świeci inna gwiazda
Polskość to syf auszwic i pic
Niepolskość to śliczna Farlandia

Dlatego rozebrać rozebrać ją muszę
W kaszubsko - śląskim amoku
Polska na części w drobiazg i w pył
pomyślność jej zadrą w mym oku

I tylko spróbuj narzekać lub kpić
Przyślę do ciebie Aljoszę
Jeśli nie wpiszesz żeś Kaszub lub Ślązak lub… nikt
Dostaniesz z betonu kalosze

Ja jestem fajniuch i wciskam wam kit
Codziennie do upojenia
Mam kasę i kumpli – jest git
A reszta niech zdycha – no ! - sie-ma !!

Opublikowano

ostra pretensjonalność i wyrzyganie emocji
ale jednocześnie mocno rasistwoskie
poróżniać Ślązaka od Polaka
chyba że Ślązak to święta prawda cała prawda i tylko prawda
prosto w jaja
prosto w oczy
prosto w serce bez względu na konsekwencje
ale zapewniam że nieślązak też tak potrafi /

każde województwo poróżnia się własnymi zakopanymi głęboko poglądami
czy też wywalonymi na wierzch tak żeby każdy widział zmartwieniami i wzniosłościami
tu jest jedna polska ślązak poznaniak warszawiak krakowiak itd
to przecież nie są śmieci poruszające się po świecie prawda ? czy obcokrajowcy w swoim kraju ?
polskość poza tym to nie patriotyzm - więc ja ze swojej polskości jestem zadowolony
widać Ty nie /

a nietolerancja i niezrozumienie jest wszędzie w mniejszym czy w większym stopniu

t

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




nie moja wina że tekst jest na tyle wiarygodny w tym co przekazuje
że jego ironia jest zupełnie mi obca
zresztą nie tylko mi
nie moja wina że oszukujesz tym tekstem na tyle prawdziwie
że każdy może uwierzyć w jego prawdziwe oblicze a nie w to że jest to tylko ironia /
bo robienie w kit wcale nie oznacza tłumaczenia że to ironia /

po prostu nie wyszedł Ci żart ze zrozumieniem
w postaci tej fajniuchej piosenki / tyle/

t
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dzięki. To co oczywiste dla jednych dla innych oczywiste nie jest (lub być nie chce mimo oczywistości). Co do poezji i polityki - w Polsce tradycje poezji patriotycznej, historycznej wierszy politycznych czy nawiązujących do sytuacji politycznej są ogromne.
I w ogóle poezja nawet wysoka ma odniesienia do rzeczywistości w jakiej powstawała.
Np.Baczyński gdyby pisał o złotej polskiej jesieni w 1939-tym lub opiewał piękno krajobrazu nadwiślańskiego oraz mazowiecką idyllę - uznany zostałby za durnego pięknoducha a nie za poetę. On jednak stworzył wielką poezję która dotykała również ówczesnej rzeczywistości.
Ale oczywiście z drugiej strony wiersz nie zastąpi polityki bo nią nie jest i nie będzie. Dzięki i pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • Gdzie łąki niegdyś szumiały nadzieją, dziś step jest głuchy, A w piersi mojej wiatr zimny wyje, jak potępione duchy. Patrzę w to lustro, co twarz mi kradnie, w milczenia srogiej żałobie, I widzę tylko cień, co upadnie, samotny w własnej osobie. O, smutku wielki! Tyś jest jak piołun, co usta gorzko wykrzywia, Jak ten Kordian na szczycie góry, co chmurą myśli się żywi. Serce me – kurhan, gdzie dawne czucia, w letargu cichym usnęły, A dłonie puste, do gwiazd wyciągam, co dawno już zatonęły. Dusza ma płacze, lecz łez jej nie ma – wyschły jak źródła na skale, Tylko ten ciężar, co gniecie piersi, trwa w nieskończonym szale. Jestem jak żagiel na martwej fali, co wiatru nie zna litości, Więźniem we własnym, chłodnym pałacu, swej wiecznej samotności.
    • wybujałe j lub wyuczone  jak pocisk lub łagodne dżej , robi się dziwnie ptaki zrobią z tego jajko   zahipnotyzowane mocą zbiera żółtko tworzy się nowy organizm byle do przodu ostry dziobek dziubie i dziobie   to już nie jot tylko zaangażowane jot może nawet h albo psi   to tyle, dzięki dżej można też rapować  
    • Tłum stoi pod błękitnym niebem  czekają już bardzo długo wszyscy chcą usłyszeć Twój głos.   Ciągle tylko milczysz patrząc im w oczy  nie możesz wydobyć słowa.   Twoje włosy wiatr rozwiewa  płyną niczym chmury a każdy chce je policzyć.    O czym chcesz dziś zaśpiewać  smutną piosenkę źle dobrany tekst dlaczego mówisz żegnaj.   W Twoich oczach widać łzy i pojawiający się zniekształcony głos  nie zawsze wszystko jest proste.   Wszystkie róże u Twoich stóp złożono same czerwone ciągle jest ich mało.   Słońce przenika potok słów jego blask się z nim łączy a głos trafia do serc.   Na małym placu pod małym posągiem parę słów napisano zatrzymują się czytają i idą dalej.   Ja też tam byłem i tekst czytałem czekam na Twoje słowo powiedz cokolwiek nawet żegnaj.
    • @hania kluseczka dziękuję za opinię. :) @A.Between udzielisz mi kilku rad żebym pisał ciekawej?  :))
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...