Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Mieszkam nad morzem i jestem Ślązakiem
Nikt mi podskoczyć nie może
Będę jak trzeba nawet bydlakiem
Bo mi z polskością najgorzej

Polskość to gówno to żart i kpina
Polskość to antykwariat
Śląskość kaszubskość to co innego
To wyższa kultura historia i racja

Pluję na flagę a co mi tam
Mi świeci inna gwiazda
Polskość to syf auszwic i pic
Niepolskość to śliczna Farlandia

Dlatego rozebrać rozebrać ją muszę
W kaszubsko - śląskim amoku
Polska na części w drobiazg i w pył
pomyślność jej zadrą w mym oku

I tylko spróbuj narzekać lub kpić
Przyślę do ciebie Aljoszę
Jeśli nie wpiszesz żeś Kaszub lub Ślązak lub… nikt
Dostaniesz z betonu kalosze

Ja jestem fajniuch i wciskam wam kit
Codziennie do upojenia
Mam kasę i kumpli – jest git
A reszta niech zdycha – no ! - sie-ma !!

Opublikowano

ostra pretensjonalność i wyrzyganie emocji
ale jednocześnie mocno rasistwoskie
poróżniać Ślązaka od Polaka
chyba że Ślązak to święta prawda cała prawda i tylko prawda
prosto w jaja
prosto w oczy
prosto w serce bez względu na konsekwencje
ale zapewniam że nieślązak też tak potrafi /

każde województwo poróżnia się własnymi zakopanymi głęboko poglądami
czy też wywalonymi na wierzch tak żeby każdy widział zmartwieniami i wzniosłościami
tu jest jedna polska ślązak poznaniak warszawiak krakowiak itd
to przecież nie są śmieci poruszające się po świecie prawda ? czy obcokrajowcy w swoim kraju ?
polskość poza tym to nie patriotyzm - więc ja ze swojej polskości jestem zadowolony
widać Ty nie /

a nietolerancja i niezrozumienie jest wszędzie w mniejszym czy w większym stopniu

t

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




nie moja wina że tekst jest na tyle wiarygodny w tym co przekazuje
że jego ironia jest zupełnie mi obca
zresztą nie tylko mi
nie moja wina że oszukujesz tym tekstem na tyle prawdziwie
że każdy może uwierzyć w jego prawdziwe oblicze a nie w to że jest to tylko ironia /
bo robienie w kit wcale nie oznacza tłumaczenia że to ironia /

po prostu nie wyszedł Ci żart ze zrozumieniem
w postaci tej fajniuchej piosenki / tyle/

t
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dzięki. To co oczywiste dla jednych dla innych oczywiste nie jest (lub być nie chce mimo oczywistości). Co do poezji i polityki - w Polsce tradycje poezji patriotycznej, historycznej wierszy politycznych czy nawiązujących do sytuacji politycznej są ogromne.
I w ogóle poezja nawet wysoka ma odniesienia do rzeczywistości w jakiej powstawała.
Np.Baczyński gdyby pisał o złotej polskiej jesieni w 1939-tym lub opiewał piękno krajobrazu nadwiślańskiego oraz mazowiecką idyllę - uznany zostałby za durnego pięknoducha a nie za poetę. On jednak stworzył wielką poezję która dotykała również ówczesnej rzeczywistości.
Ale oczywiście z drugiej strony wiersz nie zastąpi polityki bo nią nie jest i nie będzie. Dzięki i pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tylko co ma do tego AI? AI będzie tak funkcjonować, jak ją zaprogramują ludzie, a ci oczywiście zrobią to zgodnie z jakimiś wzorcami. Pytanie - jacy to będą ludzie i w jaki sposób wychowani. A to, że koncepcje wychowawcze się zmieniają, nie ulega wątpliwości, odkąd potrzeby jednostki zostały postawione ponad potrzeby wspólnotowe. Sztuczna inteligencja nie stoi jednak w kontrze do czegokolwiek, odzwierciedla tylko bieżący stan rzeczy. Oparta (głównie) o modele językowe, operuje jedynie na systemie kodów i znaczeń. To my ją 'wychowujemy', jeśli można to tak nazwać,  ucząc pewnej struktury, odzwierciedlającej mniej więcej naszą logiczną percepcję, nasz aparat pojęciowy. AI nie rozumie rzeczywistości jako czegoś ciągłego, zmieniającego się pozostającego w ruchu, ewoluującego zrelatywizowanego, tylko jako zbiór stałych elementów, które zostały wprowadzone do bazy danych i w ich obrębie się porusza. A elementy te już wprowadza człowiek, który może być dobry lub zły, głupi lub mądry, mieć rozwiniętą wyobraźnię lub nie, rozległą lub wąską wiedzę.... No i trzeba jeszcze dodać, że AI jest - na razie - tworzona do realizowania określonych zadań, co pokazuje, że człowiek jednak chce pozostać wolny i zrzucić na nią to, czego wykonywanie go ogranicza. Odszedłem trochę od tematu, a zmierzałem do tego, że AI będzie w stanie 'widzieć' różnice', o których piszesz, jeśli tego zostanie nauczona.  Chyba, że chcesz powiedzieć, że sam czujesz się trochę taką sztuczną inteligencją, bezdusznie programowaną do pełnienia określonych funkcji  narzuconych przez zewnętrzny, techniczny plan, a nie dzieckiem wychowywanym do samodzielnej realizacji siebie, w zgodzie z tym, czego AI jeszcze nie posiada (wolna wola, samoświadomość).
    • Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...