Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

dostałem Twój list
gorący jak zawsze

obejrzałem zdjęcia
wnuki rosną jak na drożdżach

i Ty – tak piękna
mimo upływu lat

wiesz

nigdy nie wybaczę sobie że
wsiadłem do innego pociągu

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


onegdaj artyści śpiewali: "wsiąść do pociągu byle jakiego" i być może nie mieli na myśli okoliczności podanych przez Ciebie, niemniej środek lokomocji ten sam. dlatego przyznam szczerze, że nie poruszył utwór.
pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Bardzo dziękuję za tak pozytywną ocenę wiersza. Nie wzorowałem się na filmie Kieślowskiego, ale faktycznie skojarzenie trafne.
Miłego wieczoru:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Pociąg nie byle jaki, tym bardziej, że ja zawsze podróżuję z biletem w garści. :)
Miło mi, że wiersz zatrzymuje.
Pozdrawiam :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nie wiem czy wszystko powiedziane, ale się starałem. ;)))
Cieszę się, że wiersz się spodobał.
Dziękuję za poświęcony czas.
Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Za słowa uznania - dziękuję.
A urażony nie jestem. Cenię szczerość.
Uważam, że w pewnych przypadkach, proste słowa oddają najlepiej to, co autor chciał przekazać.
Tak było tym razem. Czy słusznie – Wy oceniajcie.
Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Z tą wrażliwością bywa różnie, ale statystycznie pewnie tak jest.:)

„każdy z nas ma w życiu jakiś "pomylony pociąg":)”

Coś w tym jest. :)


Dziękuję za pochylenie nad wierszem i komentarz (zwłaszcza za słodkie:) ).
Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



:)
Jeśli pasuje jak ulał, to super. Cieszę się, że wiersz Ci się spodobał.
I jeszcze jedno:
Nie ja się „załadowałem”, tylko podmiot liryczny. :)
Pozdrawiam i dziękuję za kolejną „wizytę”.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


onegdaj artyści śpiewali: "wsiąść do pociągu byle jakiego" i być może nie mieli na myśli okoliczności podanych przez Ciebie, niemniej środek lokomocji ten sam. dlatego przyznam szczerze, że nie poruszył utwór.
pozdrawiam.


Cóż, może innym razem.
Dziękuję za szczery komentarz.
Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Zorya Holmes mój utwór to zachęta by ozdobić kwiatem słowa  @Zorya Holmes to wybór przeklinać czy wiecznym piórem pisać 
    • Dzień dobry, Maćku.   

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Tu się z Tobą w stu procentach zgodzę. W najtrudniejszych momentach życia, w najmroczniejszych okolicznościach, najważniejsze jest, aby gdzieś obok byli po prostu - inni ludzie. miłego dnia :)
    • Wielobarwne motyle oczy wabią przez chwilę, w myślach od nich się dzieje pogodnie.   Zabawiają najmilej; wdzięcznie, lekko, swobodnie, pięknie mieniąc się... przez dwa tygodnie :[    
    • Dzień dobry, Wochen. Tak sobie pomyślałam po przeczytaniu Twojego wiersza, że wszyscy narzekamy na świat, a nie zdajemy sobie sprawy, jak wielki wpływ ma każdy z nas. Przecież ludzi na świecie jest coś ok. 8 miliardów. I każdy z nich w jakiś sposób ten świat wokół siebie organizuje. Dobrze, czy źle. Dobrze byłoby, żeby poeci też mieli świadomość, że biorą w tym udział.  Dzisiejsze czytelnictwo chyba nie upada przez brak zainteresowania literaturą w ogóle, tylko dlatego, bo pojawia się mnóstwo książek bezwartościowych, źle napisanych, komercyjnych. Literatura nie jest już misją, sztuką, wyzwaniem dla autora i czytającego, ale po prostu produktem.  Dlatego wolę amatorów, bo oni przynajmniej chcą naprawdę TWORZYĆ.  miłego dnia :)
    • I. Ostry przypadek weny zakończony hospitalizacją oraz długotrwałym leczeniem.   Lewatywą ze słowa żula spod sklepu, któremu od zawsze brakuje dwa złote.   Kierowniku złotousty, na bułkę, na bułkę.   II.   Nie ma co rozmieniać na drobne zastanej rzeczywistości  w doskonale zastanym powietrzu. Którym ostatecznie oddychamy, wbrew  brodatym naukowcom. Groźnie łypiąc znad okularów, koniecznie drucianych, twierdzą, że trujące.   Z drugiej strony, może się zdarzyć, że wszystko to tandetna makieta, mieszkamy pośrodku niczego, na spłachetku jałowej ziemi.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...