Pewnej letniej nocy...

[Gryf]

Pewnej letniej nocy chciałbym trzymać cię za ręce,
Patrząc głęboko w oczy odnaleźć marzenia.
Malując obraz najmilszy kryształem miłości,
Każdą chwilą uniesień zachować wspomnienia.

Słuchając pieśni ciszy, bez głosu twego tonu,
Świat piszę smutnym odcieniem barwy zwątpienia.
Samotny dryf na szczytach spienionych fal tęsknoty,
Podmuchem wiatru niesie uczucie pragnienia.

Pozwól otworzyć serce kluczem do bram jedności,
Droga powiedzie tam, gdzie jedno dla drugiego.
Rosa wzruszonych uczuć przemyje krzew oddania,
Rozwinie z pąków kwiaty raju nam wspólnego.

Pozwól scałować z powiek słony nektar zawodu,
Niech mrok spowije całunem ostygłe ciała.
Rytmami ufności jutrzenki zatańczą myśli,
A dusza nowym blaskiem nadziei zapała.

[Ran_Gis]

-Gryfie nareszcie znów się odezwałeś i zabrzmiałeś a ja Cię sobie czytam czytam i czytam
i cieszę się że mogę czytać.

pozdrowionka.. Ran

[Gość]

dla klasyki tego gatunku pewnie ok. niemniej może warto dać coś więcej niż powtarzalność...
pozdrawiam.

[Gryf]

Witaj Ran, dzięki za odwiedziny, jest mi coraz trudniej tu wpadać. Pozdrawiam Cię sedecznie.

[Gryf]

Witaj Popsuty, masz rację, no cóż... próbuję dalej.
Pozdrawiam.

[Biała Lokomotywa]

Nie wiem dlaczego, ale u Ciebie Janku, zgrane motywy wcale mi nie przeszkadzają:) Czytam z uśmiechem:)
Pozdr.

[Gryf]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki Lokomotywo, ten już był przedostatni...
Ostanie wersy zostawiam Wam na Bez Limitu. Choć łza się trochę kręci w oku, muszę odejść.
Nie chcę stać się przynudzającym smęciarzem.
Pozdrawiam Was gorąco i dziękuję za wszystko.

[Emmka_Szlajfka]

nostalgiczny, smutny klimat ...wyczuwa się zwątpienie ... a ja odczułam niepokój, może przez brak rytmu,
pozdrawiam:)