Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Pozwól Tobą nacieszyć moje oczy
Zanim życie do grobu się stoczy.
To miejsce warte mojej obecności
Lub ja wart tego miejsca.
Ziemio moja Podlaska, tyle mam Tobie godności -
Ile Ty, mi dajesz swego czyśćca.

A ja zrodzony z krwi chłopskiej,
Narodowości także jak najbardziej Polskiej,
Nigdy nie myślałem opuścić Ziemię Ojczystą
Nosząc Ciebie w duszy i w sercu, w każdym braku
Znosząc zawsze Twoją sytuację rzeczywistą,
Jak to było i jest w prawdziwym Polaku.

Kocham te podlaskie polne rozłogi
I te chłopskie-wiejskie chałup progi,
Przez które za dziecka uczyłem się przestąpić.
Klekot bocianów na stodołach i lipach,
Śpiewu ptasząt, którego nigdy nie chciały poskąpić.
A nawet te grzmoty, co wywoływały strach.

Łąki jeszcze nie przeorane,
A na nich nic cywilizacją nie skalane.
W krzakach strumyki płynące jak źródła czystości,
Sadzawki pełne sitowia i żab.
Nie ma tutaj z miastem żadnej zbieżności
I żadnych z tym związanych atrap.

Mojemu ukochanemu Podlasiu. Podlasie 2011 rok.

Opublikowano

nawet jedynie słuszna partia opozycyjna zdaje się odchodzić od takiej formy.
hm. nie to żebym wyśmiewał ale tekst dla wąskiego grona. mnie nie przekonuje.
pozdrawiam.

Opublikowano

Pomijając polityczne wtręty i wstręty , pomijając ,że jest to styl nieco archaiczny powiem ,że mnie przekonuje. Co więcej - momentami pobrzmiewa nie kim innym tylko Jankiem Kochanowskim( np. "Na lipę") . Ciekawe czy znasz dobrze Kochanowskiego czy tak po prostu wyszło. No i podoba mi się autentyzm w tym wierszu a nawet rzekłym pasja. Wcale nie jest źle.

Opublikowano

Adamowi Bubak:
Serdeczne dzięki.

Popsutemu:
Masz prawo, aby Tobie wiersz się nie podobał. To jest normalne i zrozumiałe.

Janowi Wodnik:
Kochanowskiego trochę znam, czytałem w swoim czasie jego tomik.
Ale kiedy pisałem wiersz o nim nie myślałem.
Po prostu tak wyszło. Dzięki Tobie Janie, że moje wiersze trafiają do Twego gustu.

Wszystkich serdecznie pozdrawiam.

Opublikowano

Emm Szlajfka:
Dziękuje za pozytywny komentarz. Czuję się wyróżniony.

Januszowi Ork:
Zgadzam się z Tobą. Gdyby ktoś za mnie myślał, a ja pisał wiersz,
na pewno rym i rytm wyszedłby lepiej.

Pozdrowienia Wam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena  Perchance image generator ,  nie jest precyzyjny ale za darmo mozna probowac do skutku . wkoncu cos wychodzi .
    • @Simon Tracy Przeczytałam Twój poemat "Odyseja" (chociaż nie zaczytywałam się w prozie Grabińskiego)  -uważam, że  to ambitne dzieło, które rzeczywiście nawiązuje do tradycji, którą przywołujesz we wstępie. Oniryczność, dekadencja, poczucie rozpadu - to wszystko jest wyraźnie obecne. Centralny obraz pociągu jako wiecznego tułacza, bestii w ruchu, pozbawionej duszy maszyny jest świetny. Kontrast między mechanicznym ruchem a ludzkimi traumami działa przekonująco. Fragmenty o nerwicy, wyobcowaniu, niemożności powrotu do normalności są poruszające i psychologicznie wiarygodne. Czuć ten klimatów epoki i umiejętność budowania nastroju. Tekst - jak dla mnie - jest trochę za rozwlekły i są powtórzenia pewnych motywów np. samotność, śmierć. No i lepiej wklejać go tu w krótszych fragmentach. :)
    • glinik lasem się zieleni na gliniku tańczy wiatr cisza w chmurach się przegląda z leśną wilgą za pan brat   między chaty droga wiedzie koło studni potem w las tu zbierałem ci bławatki w tamten letni ciepły czas   twoje oczy się zielenią tak jak wtedy właśnie las dzisiaj pachnie łąka deszczem i już nie ma więcej nas  
    • @Alicja_Wysocka Może to i dobrze, że jest jak jest. Podejść, cofnąć się, potem znów podejść, pod inne drzwi i znów się cofnąć. W toku wiersze się rodzą, nowe słowa witają brzeg. Dziękuję Alu za obecność, pozdrawiam!
    • @Simon Tracy

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Otóż to! PTSD.? Doskonale oddany klimat grozy ale tak naprawdę traumy w kontekście podróżowania donikąd, by odnaleźć zagubionego siebie „nigdy nie wróciłem tak naprawdę z wojny”… :(    „Odczuwam duszę i emocję pociągu” - ucząc się czuć …cokolwiek…   Pozdrawiam :)         
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...