Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Abramis brama, wódeczka, plama


Rekomendowane odpowiedzi

Nic tak gardła nie rozpieszcza
jak smażone dzwonko leszcza
a do tego piwko, frytki,
czyli kulinarne zbytki

a że człek rozkoszy łasy
więc bez względu na stan kasy
każe jeszcze raz serwować
bowiem nie ma co żałować

i leszczyka i zdróweczka
bo pod rybkę i wódeczka
tradycyjnie i z umiarem
lubi mamić nas swym czarem

gdyż my wszyscy, bez różnicy
czy miejscowi, z okolicy,
czy z najdalszej świata strony
kiedy człek jest najedzony

już nie pije dla kurażu
przez co często na wirażu
musi trzymać się siedzenia
- to już koniec, do widzenia.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


nie tak szybko nie tak prędko
kończyć sjesty wakacyjne
może będzie dziś przynętą
któraś Pani – toast przyjmie

i przytuli przed północą
siwe czółko do swej piersi
z całą siłą z pełną mocą
bym napisał dla niej wierszyk :)

pozdrawiam Panie Henryku :)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Nie wszystko jest cacy
podane na tacy
gdy pana kelnera
ćwiek w pietę uwiera

i często tak bywa
gdy kelner używa
te same kamasze
więc ja nie grymaszę,

ty także łaskawco
mój ty grafo… znawco
miej też pobłażanie
na moje pisanie.


Pozdrawiam
HJ
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


nie tak szybko nie tak prędko
kończyć sjesty wakacyjne
może będzie dziś przynętą
któraś Pani – toast przyjmie

i przytuli przed północą
siwe czółko do swej piersi
z całą siłą z pełną mocą
bym napisał dla niej wierszyk :)

pozdrawiam Panie Henryku :)



Brać panienki na wierszyki
może kiedyś było w modzie
dziś z reguły nasze panie
chcą być brane w samochodzie

a wiersz owszem lecz wpleciony
w takt muzyki i piosenki
bo dziś bardziej nowoczesne
są i panie i panienki.


Pozdrawiam serdecznie :)
HJ
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





W innej serii i w innych czasach
bo nie w wakacje i nie na wczasach
lecz w delegacji a praca w kinie
dałem się uwieść wiejskiej dziewczynie.

Piłem z nią w knajpie, do tchu utraty
a po zamknięciu, do niej, do chaty
gdzie z wielkim gestem panisko z miasta
pije i nadal pieniędzmi szasta.

Ranek mnie witał kacem podwójnym
ja zaś swój portfel spojrzeniem czujnym
chciałem prześwietlić lecz z braku lupy
nic nie dostrzegłem, jestem do dupy.


Pozdrawiam serdecznie :)
HJ
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


nie tak szybko nie tak prędko
kończyć sjesty wakacyjne
może będzie dziś przynętą
któraś Pani – toast przyjmie

i przytuli przed północą
siwe czółko do swej piersi
z całą siłą z pełną mocą
bym napisał dla niej wierszyk :)

pozdrawiam Panie Henryku :)



Brać panienki na wierszyki
może kiedyś było w modzie
dziś z reguły nasze panie
chcą być brane w samochodzie

a wiersz owszem lecz wpleciony
w takt muzyki i piosenki
bo dziś bardziej nowoczesne
są i panie i panienki.


Pozdrawiam serdecznie :)
HJ
a być może – nie zaprzeczam
nowoczesność postęp czyni
wiersz przeżytek, nawet nietakt
bez melodii – dla dziewczyny

nie zostaje nic innego
jak muzycznie kształcić ducha
i wytworzyć coś ładnego
by dziewczynę choć po-ruszać...


Miłej niedzieli :)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



biwakowo. po rybce i wódeczce za kierownicę? może tylko jako pasażer, bo trzyma się siedzenia, nie kierownicy. a jak kierownicy - to fakt- koniec., ale jest jeszcze do widzenia. dzień dobry będzie też tak rymowane>? czemu nie? wolna wola.
pozdrwiam:)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Heniu, ja, w odróżnienie od wielu komentujących, dalej pozostaję fanem Twojego pisania i rymowania. Uważam, że Twoje wiersze rozweselają dusze tych, których los przygiął do ziemi i poza wzdychaniem i płaczem nie potrafią o niczym innym pisać (sam ostatnio wzdycham i płaczę). Dlatego z przyjemnością czytam Twoje wesołe wiersze. Pozdrawiam serdecznie.
J.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





Innych zwala dokumentnie
wtedy z gleby w niebo smętnie
wzrok kierując ręce wznoszą
i usilnie łaski proszą

by móc wstać i przed się ruszyć
powód, już zaczyna suszyć
w gardle a to nieprzyjemne
więc pozycje swe przyziemne

wciąż zmieniają w wielkim trudzie
i choć idzie jak po grudzie
cal po calu, pomalutku
mężnie walczą aż do skutku

pełznąc drogą, trotuarem
i gdy dotrą to przed barem
czuć i widać w nich podnietę
gdy wołają – kelner, setę.


pozdrawiam
HJ
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



biwakowo. po rybce i wódeczce za kierownicę? może tylko jako pasażer, bo trzyma się siedzenia, nie kierownicy. a jak kierownicy - to fakt- koniec., ale jest jeszcze do widzenia. dzień dobry będzie też tak rymowane>? czemu nie? wolna wola.
pozdrwiam:)




Na dzień dobry zsiadłe mleczko,
kieliszeczek plus piweczko
i po kacu ani śladu
więc od nowa do obiadu

tak jak wczoraj bez oporu
choć w człowieku mniej wigoru
bis po bisie wciąż powtórki
na a potem to już z górki

tempo wzrasta w miarę picia
aż nas ten „eliksir” życia
upokorzy i zniweczy
- taki to już los człowieczy.


Pozdrawiam serdecznie
HJ
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





Mnie też przygina nieraz do ziemi
zbyt wybujałej fantazji brzemię
i wtedy stawiam sobie pytanie
- czy czas już pieprznąć wszystko o ziemię?

Nim na odpowiedź znajdę natchnienie
już w uszach dźwięczą słowa sąsiada
- ależ Henryku, jesteś szczęściarzem,
innym się jeszcze gorzej układa.


Pozdrawiam serdecznie
HJ
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.






Dla mnie pozdrówki, rybie buziaczki
miło należeć do takiej paczki
w której brak zgrzytów, zawiści, złości
choć jest i szkopuł bo leszcz ma ości.


Pozdrawiam serdecznie
HJ

lecz nawet "oście"
mówiąc najprościej
nie szkodzą wcale
w słów karnawale

tyż pozdrawiam!
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Adaś Marek Dzięki za dobre rady Pozdrawiam:) @iwonaroma Żaden problem, po prostu stwierdzenie, dziękuję za opinię  Pozdrowienia
    • Jeśli to dla córki, to zdecydowanie jutro skrywa mgły. Po kobiecemu tak odmienia się ten czasownik.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Domysły Monika

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Jeżeli chodzi o tę szarość w moim wierszu "Szarość kontra wirtualna rzeczywistość, to warto zauważyć, że nasza współczesna rzeczywistość jest często "szara" i smętna pomimo różnych kolorowych "atrakcji. Ale kiedy pada internet, to rzeczywistość ta robi się jeszcze  bardziej szara i efekt jest taki, że mamy "szarość grobową". Ale ta "szarość grobowa", ten smętek jest relatywizowany przez "uśmiech strażnika".  Dla mnie szarość ma też romantyczny wymiar, co zauważam jesienią w parkach.   Jeżeli chodzi o warkocz, to nie tylko zdobi on dziewczynę, ale jest w moim odczuciu także symbolem pewnego uporządkowania, a nawet skromności, co wcale nie musi być zaprzeczeniem romantyczności... .   No ale na razie to chyba wystarczy... Mam nadzieję, że nie zabiłem twojej intuicji czytelniczej... :)     
    • Poprawnie    Łukasz Jasiński 
    • Testament Mój    Żyłem z wami, cierpiałem i płakałem z wami, Nigdy mi, kto szlachetny, nie był obojętny, Dziś was rzucam i dalej idę w cień - z duchami - A jak gdyby tu szczęście było - idę smętny.   Nie zostawiłem tutaj żadnego dziedzica - Ani dla mojej lutni, ani dla imienia - Imię moje tak przeszło jako błyskawica I będzie jak dźwięk pusty trwać przez pokolenia.   Lecz wy, coście mnie znali, w podaniach przekażcie, Żem dla ojczyzny sterał moje lata młode, A póki okręt walczył - siedziałem na maszcie, A gdy tonął - z okrętem poszedłem pod wodę...   Ale kiedyś - o smętnych losach zadumany Mojej biednej ojczyzny - przyzna, kto szlachetny, Że płaszcz na moim duchu był niewyżebrany, Lecz świetnościami dawnych moich przodków świetny.   Niech przyjaciele moi w nocy się zgromadzą I biedne serce moje spalą w aloesie, I tej, która mi dała to serce, oddadzą - Tak się matkom wypłaca świat, gdy proch odniesie...   Niech przyjaciele moi siądą przy pucharze I zapiją mój pogrzeb - oraz własną biedę, Jeżeli będę duchem, to się im pokażę, Jeśli Bóg uwolni od męki - nie przyjdę...   Lecz zaklinam - niech żywi nie tracą nadziei I przed narodem niosą oświaty kaganiec, A kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei, Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec!   Co do mnie - ja zostawiam maleńką tu drużbę Tych, co mogli pokochać serce moje dumne, Znać, że srogą spełniłem, twardą bożą służbę I zgodziłem się tu mieć - niepłakaną trumnę.   Kto drugi tak bez świata oklasków się zgodzi Iść w taką obojętność, jak ja, mieć dla świata? Być sternikiem duchami napełnionej łodzi, I tak cicho odlecieć, jak duch, gdy odlata?   Jednak zostanie po mnie ta siła fatalna, Co mi żywemu na nic! Tylko czoło zdobi, Lecz po śmierci was będzie gniotła niewidzialna, Aż was, zjadacze chleba - w aniołów przerobi.   Juliusz Słowacki 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...