Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
jesteśmy jedynymi wyznacznikami tego
co chcemy zrozumieć

(to myśl wyprzedza to ile jesteśmy w stanie)

czasami nie nadążam, albo po prostu
nie potrafię, czy jest w tym coś złego?

męczarnią jest udawanie zrozumienia
a jednak
znajdujemy się w tym w każdej chwili
dla naszego interlokutora

(trudne słowo)

moja wola jest szybsza od inteligencji
po prostu staram się jak mogę

przeważnie cel przewyższa możliwości
choć wydawałoby się, że

właśnie takie jest życie
Opublikowano

jesteśmy jedynymi wyznacznikami tego
co chcemy zrozumieć

przeważnie cel przewyższa możliwości

Wygląda to na natrętną, dość prostą myśl, której zabrakło pomysłu na poetycką oprawę - klucz. Relacje czytelnika z wierszem, będą raczej oziębłe...

Opublikowano
moja wola jest szybsza od inteligencji
po prostu staram się jak mogę

Zajebiście błyskotliwe. Świadczy o nadczynności tarczycy, podmiotu lirycznego.
Szybciej robię niż myślę; ale, co tam, staram się jak mogę.

słabo jak na dział Z.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ja dam drugiego plusa (bo bardzo chciałam a nie mogłam), ale za inny Twój wiersz, bo ten nie podoba mi się wcale, a tamten podoba mi się bardzo ;))


to wszystko jest proste

kobieta szczęśliwa potrafi spać sama,
ale wie z kim śpi się najlepiej
( i jest to w zasięgu jej ręki)

dlaczego tak trudno dostrzec, że życie
jest poezją samą w sobie, znaleźć chwilę
bez szukania celu?

świat został stworzony idealnie, a człowiek
jest jak szpilka wbita w balon, która wciąż
nie rozumie gdzie jest dziura

jesteśmy jak iskra, która rozpala, albo
zwyczajnie przygasa niezauważona
zostaje wspomnienie ognia, zgliszcza
lub coś czego nie potrafiliśmy dotknąć
odpowiednio
Opublikowano

to wszystko jest proste

kobieta szczęśliwa potrafi spać sama,
ale wie z kim śpi się najlepiej
( i jest to w zasięgu jej ręki)

dlaczego tak trudno dostrzec, że życie
jest poezją samą w sobie, znaleźć chwilę
bez szukania celu?

świat został stworzony idealnie, a człowiek
jest jak szpilka wbita w balon, która wciąż
nie rozumie gdzie jest dziura

jesteśmy jak iskra, która rozpala, albo
zwyczajnie przygasa niezauważona
zostaje wspomnienie ognia, zgliszcza
lub coś czego nie potrafiliśmy dotknąć
odpowiednio


faktycznie, dobre.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Poezja to życie Jest tak i siak. W ostatnim wersie "śmierć" jest zbędna. Tak mi się wymsknęło...
    • @Dekaos Dondi Temat, okryty tajemniczością i zakryty przed ludzkością :-)))))
    • Chłód dnia  Gorące pocałunki    Słońce za oknem  Brzydota nocy    Jej ostatni papieros  Śmierć już puka do drzwi 
    • Największy teatr świata "teatrum mendy" przedstawia z politowaniem tragedię w jednym akcie pt. "Polska flaga"   Osoby: Pan I (lokator mieszkania na 2 piętrze) Pan II (znajomy z wojska Pana I (patrz. Pan I)) Czas: 10 Listopada Miejsce: kamienica, centrum Krakowa*     *ze względu na braki w dofinansowaniach teatrów akcja może odbywać się również w Ostrowcu Świętokrzyskim (aut.)   Akt I: (Pan I wychyla się przez okno aby wywiesić w nim polską flagę, Pan II nadzoruje cały proces z chodnika przed kamienicą)   Pan I (z trudnością, gdyż parapet napiera mu na brzuch) no, mów mi gdzie ten haczyk, bo ja to stąd nic nie widzę   Pan II na co teraz panu hak jak pan chce wieszać flagę wspak!   Pan I co ci się nagle rymować zachciało? jak źle wieszam?!   Pan II to wbrew polskiej jest naturze żeby czerwień była w górze!   Pan I Mickiewicz się pieprzony znalazł! przecież widzę że mam czerwony na dole!   Pan II u mnie jest na górze   Pan I u mnie jest na dole   Pan II u mnie jest na górze   Pan I u mnie jest na dole   Pan II z mojej strony ewidentnie na górze   Pan I w pana stronach to psy dupami szczekają za przeproszeniem,  będę wieszać jak mi się podoba   Pan II to pan jest najwyraźniej idiota! pan w ogóle już Polski nie kocha! ma pan totalnie... (w zamyśleniu podnosi oczy, możliwie szukając rymu u samego ś.p. Jezusa Chrystusa) brzydkiego kota!   Kot (nabawiony kompleksów postanawia popełnić samobójstwo przedawkowaniem leków nasennych)   Pan I niech pan już sobie odpuści to rymowanie, co? "kocha-kota"? byle grafomanka napisałaby to lepiej! niech pan teraz mówi gdzie ten zasrany haczyk...   Pan II jeszcze trochę, na czwartej   Pan I (ewidentnie kierując rękę w złą stronę) moja czwarta czy twoja czwarta?   Pan II czas jest dla wszystkich taki sam!   Pan I idź do czarta! jezu, i ja już mam rymować? nie, ja już nie będę się z nikim wykłócać!   Sąsiad obok (wychylając się ze swojego okna) serwus, co pan? flagę bokiem wiesza?   Pan I  kyrie eleison, to jest jakiś dramat!   Kyrie proszę nie łamać czwartej ściany!   Pan I ma pan coś jeszcze do powiedzenia?   Pan II to nie ja to powiedziałem! to deus ex machina!   Pan I czyja eks?   Pan II z panem to taka właśnie rozmowa!   Sąsiad obok papieroska?   Pan I jas.. ale niech pan go trzyma z drugiej strony, ja to sobie potem do ust wkładam!   Sąsiad obok mojej drugiej czy pana drugiej?   Pan II  czas jest dla wszystkich taki sam!   Pan I (skacze z okna)   Pan II (wprowadza poprawki do konstytucji)   Kurtyna (spada czerwienią ku dołowi)
    • Jest ładna, bardzo ładna. Ma śliczne włosy i jest na swój sposób mądra. Ma poczucie humoru i delikatne dłonie, które potrafią leczyć. A tak w ogóle jest złośliwa. Tak różna ode mnie, a jednak podobnie jak ja martwi się o to, czy kiedyś nie zabraknie jej sił, aby dalej żyć. Dzięki Tobie jej smutne oczy rozświetliły się blaskiem nadziei. Promienieją kolorami miłości. Daje Ci to wszystko, czego ja nie potrafiłam Ci dać. To dobrze. Obydwoje zasługujecie na to, aby być szczęśliwi. Chyba każdy na to zasługuje, ale nie każdy ma odwagę być szczęśliwy.  Chyba się o mnie martwisz. Kiedy znów do mnie zadzwonisz kolejny raz powiem Ci, że nie musisz. Bo przecież mnie już nie ma. Czy kiedykolwiek byłam...?  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...