Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

spójrzmy na to chłodniej
o ile istniał Pismo nie kłamie
a opis jest wierny

człowiek w obliczu konieczności
człowiek który wiedział
cuchnący strachem

to mogła być wiosna
paląca wiosna w kraju dwóch pór roku
słońca gorejącego
słońca w nocy
krzewy oliwne bez tarczy księżyca
nadałaby zbyt wiele niejasności
a tu przecież wszystko było postanowione

jeżeli Pismo to prawda
miał świadomość
zostaje zważyć za i przeciw
kilkadziesiąt godzin męki
dopełnienie misji

zapytać tego który czekał
dlaczego nie opuścił powiek
skoro wiedział
co zmieniało czuwanie

to nie była bryza podmuch
różnica temperatur pomiędzy wzgórzem a równiną
oni nie wyszli potajemnie
było słychać iskrzenie pochodni
odgłos sandałów brzęki mieczów

można to było zorganizować inaczej
jednym słowem bądźcie wybawieni
bez tej męki dla jednego krzyku
czemuś mnie
opuścił

Opublikowano

Wydaje mi się, że wszystkie powtórzenia zawarte w wierszu są chybione. Bez nich tekst byłby płynniejszy. Powtórzeniem jest również "srebrny glob" w odniesieniu do "księżyca".

Pozdrawiam - E.

Opublikowano

Jestem na TAK, przy czym proponuję mały zabieg kosmetyczny w postaci następujących zmian:
gorejącego słońca
słychać było

nie podoba mi się również zapis wersu co zmieniało czuwanie

strofę ostatnią widzę tak:

można to było zorganizować inaczej
jednym słowem bądźcie wybawieni
bez tej męki dla jednego krzyku

czemuś mnie opuścił

Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kiedy zginę ostatnim rozbłyskiem pewności, w spirali echa dudniącego cieniem dźwięku, ziemia kresu wzejdzie, płaska i policzalna , rozmyta otchłanią — jak wielka tajemnica.   Ambiwalencja: gdy postrzeganie staje się wolą stworzenia — kwant z kwantu, dla kwantu, w fazie wzmożenia — któremu tylko myśl potrafi nadać szlif kształtu, ciężar słowa i liczbę istnienia.   Nie dookreślony przez spięte wymiary liczb, mam tylko iskrę zwątpienia na końcu palca, uniesionego w dal bezkresu — tak bliskiego, jak widok śmierci w każdym poruszeniu życia.    
    • @Alicja_Wysocka Cześć. Tak, chyba masz rację. Cóż, uczymy się na błędach.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Na swoją obronę muszę dodać, że kilka lat później miałem okazję być nad Atlantykiem i wówczas cały zanurzyłem się w tych wodach, a przecież Morze Bałtyckie  ma połączenie z Oceanem Atlantyckim, a więc to prawie tak jakbym kąpał się w morzu Bałtyckim.   P.S. Ludzi można podzielić na dwie grupy: podróżnicy i domownicy. Jak się zapewne domyślacie to należę do tej drugiej, ale, ale to nie znaczy, że od czasu do czasu, gdy nadarzy się okazja i zachęcenie to ruszę cztery litery z ciepłych pieleszy domowych, czyli jestem taki okazyjny podróżnik.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @violetta Fajna morska miniaturka! W 2017 byłem pierwszy raz nad polskim Bałtykiem, ale zamoczyłem tylko dłonie. Mój brat namawiał mnie do ściągnięcia butów i skarpetek, aby pochodzić po wodzie.  Teraz trochę żałuję, że tego nie zrobiłem. Taka okazja może się już nie powtórzyć. Bądź człowieku mądry i zrozum sam siebie.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

                                                  Pozdrawiam.
    • Et, ta lawa kotleta: na tel. to kawa latte.            
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...