a może? dyliżans snu i poetyckiego imperatywu
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Konrad Koper 3 792
Wrzuciłem do pieca
trochę miłości, trochę nienawiści
i kloce metaforyczne – nowe.
Wynikło przesłanie wybuchowe :
„Czy dzień się snem ziści ?”
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 30 odpowiedzi
- 531 wyświetleń
-
- 22 odpowiedzi
- 431 wyświetleń
-
- 21 odpowiedzi
- 382 wyświetleń
-
- 20 odpowiedzi
- 365 wyświetleń
-
stany niepokonane
Przez viola arvensis, w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
- wnętrze
- poszukiwania
- (i 2 więcej)
- 18 odpowiedzi
- 337 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Stary_Kredens · Opublikowano
Romantycznie, romantycznie i słusznie, że dwie jaskółki , bo jedna jaskółka jeszcze nie czyni wiosny Pozdrawiam serdecznie Kredens -
Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano
@Roma A proszę bardzo, niech pani zauważy, iż ludzie, którzy nie opowiadają o własnym życiu jako temat poboczny - mają mało komentarzy i czytań - dla mnie to brak społecznej komunikacji. Łukasz Jasiński -
Przez marekg · Opublikowano
wybuchnęłaś wiosną uśmiechem po lewej stronie wiersza musiało się wydarzyć to niedzielne spotkanie zagubiona jaskółka co prawda były dwie nad krawędzią pustej kartki zanim pojawiły się słowa czekałem na końcu zdania padał deszcz a ty recytowałaś swoje niebo -
Przez andrew · Opublikowano
,, Szatan boi się ludzi radosnych,, Św. Jan Bosko radość to nie pusty śmiech to spacer wiosenną łąką pełną zieleni kwiatów rodzi ją dobro miłość przyjaźń uroda świata a zło zło dostarcza złudnych przyjemności szatan je mnoży radośni ludzie to porażka szatana nie udało się nimi zawładnąć Jezu ufam Tobie 3.2025 andrew Piątek, dzień wspomnienia męki i śmierci Jezusa -
Przez rusłan · Opublikowano
@Sylwester_Lasota Poeta. Brzmi dumnie. "Portret artysty z czasów młodości " - spotkali się rano w przesyconym wilgocią parku. Piękni oboje. Brat pochyla twarz nad twarzą siostry. Całują się długo i namiętnie. Zaraz, zaraz. On pióro gwałtownie z marynarki i piękny biały notes. No tak, nowy Wiersz na gorąco. Piszę co czuje teraz. Jeszcze z ustami na jej ustach. Poeta to dziwny stwór. A tu stół pełen klapcęgów, śrubokrętów i taśm izolacyjnych. Poeta bywa pracowity. A przy tym natchniony. I ten cały masakryczny świat jest jakby piękniejszy. Radość twórcy. A potem obawa i niepewność. Bo wszak to nie tylko : " o przyjdź jesienią, w chwili smutku i dłonie swe ciepłe, pachnące, na cierpiące połóż mi skronie, o śmierci." Ale również Wiersz o życiu szczurów w miejskiej kanalizacji. Niech Stwórca zlituje się nad mistrzem słowa. Bo warto. To inspirujące. Cierpienie elektryka z grupy utrzymania ruchu. Wzniosłe. Bo logicznie niżej ten majster słowa od pierdolonego motylka co ma już na kwiatek.... Lubię takie inspiracje. Ukłony.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się