Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

"kochanka'"


ty słońce ja deszcz
obmywam stopy z piasku
spływam kaskadą po policzkach
zawieszam się schodzę między piersi
zamykam nasze oczy w uścisku
napawam oddechem

to ciepło i blask bijący ze skóry
bursztynowe światła za którym jesteś
w kokonie miłości
odlana rękami co nie puszczą

boję cię zgubić a ludzkie spojrzenia
zadepczą piękno brutalną zazdrością
dlatego wiążę w brylancie słonych łez




-zaokrągliłem po łuku..i pozdrawiam R

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



nawet jeśli ten twór niezbyt mi bliski, to jednak takie skrojenie go wydaje mi się krzywdzące
aż tak swojego "dziecka" nie mogę pokroić bo zamiast bałwana wyjdzie mi kwadratowy kartofel do zupy ;)

pozdrawiam ;)
Opublikowano

śledzę Cię i na prozie i na poezji, ale wciąż się gubię chyba ze względu na nick
tutaj rozwala mi wiesz kokon miłości, sorry, ale miłość nie jest klaustrofobią, miłość to wiosna, schiz oparty o niewiadomą, awantura mózgu, rozumiesz
z dalszej części uciekłem, na pewno nie ze strachu
mimo to magia nicku zostanie
pozdrawiam
r

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



kokon jest tu trochę jak klatka , bardziej więzi niż pozwala rozkwitnąć :)
cieszę się, że stworzyłam magię siebie - te twór taki z kolana wyrwany, więc nie ma się o co martwić (mam nadzieję ...)

pozdrawiam ciepło ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...