****

[B.A.C. Stork]

Dzisiaj śniłem o przyjacielu,
O takim prawdziwym...
Jakich na świecie niewielu.
Chciałem go bliżej poznać,
Zabrać do swojego domu,
A potem ukryć przed światem
I nie oddać nikomu.
Zanim się obudziłem,
W śnie po ulicach biegałem,
W różnych miejscach byłem,
Każdemu w twarz zaglądałem,
A gdy już z sił opadłem
I przycupnąłem w cieniu olszyny,
Postać dostrzegłem, a może zgadłem,
Oto zmierza ku mnie przyjaciel jedyny.
Patrzył wzrokiem troskliwym
I uśmiechał się bardzo mile.
Choć nie jestem człowiekiem cnotliwym,
Pragnął poświęcić mi każdą chwilę.
Gdy ochłonąłem z pierwszego wrażenia
I chciałem powstać na powitanie,
On nie znając nawet mojego imienia,
Natychmiast ujął mnie pod ramię...
Nagle krajobraz w śnie posiwiał,
Stracił ostrość w blasku słońca,
Potem rozmył barwy...jakby odpływał...
Oddalał się, oddalał...aż zniknął do końca.

B.A.C. Stork

[Libra Send]

Być może dlatego nadużywamy słowa "przyjaciel", że tak rzadko spotykamy osobę zasługującą na to miano, a jednocześnie tak bardzo tęsknimy za prawdziwą przyjaźnią.
Niestety dopiero w trudnych dla siebie chwilach przekonujemy się ile są warte deklaracje tych, których uznawaliśmy za swoich przyjaciół i jak wielkim wyzwaniom trzeba niejednokrotnie stawić czoła aby zasłużyć sobie na to miano.
Życzę i Tobie Stork, i sobie również, aby Sen stał się jawą.