Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Nie ma nic gorszego od niestarannie pomalowanych paznokci
Oka odmalowanego na pozór jak w rozpaczy
Tej przerwy pomiędzy rozpostartymi palcami
Pustki co się umacnia im krok staje się dalszy

Nic co jest piękne nie istnieje jedynie w kolorze
Wybrzeża ust zwarte wabią niebytem
W chwili zwątpienia wyginasz palce
Przez sekundę być może trwa idealna cisza

Poszukuj ze mną zapomnianych krain
Lądów które zdeptane są ale nieodkryte
Gdybyśmy umieli choć nie rzucając hasłami
Upajać się wspólnie naczerpanym życiem...

Opublikowano

Nawet ciekawie, w pierwszej strofie wywaliłabym "tej", a "co" zamieniła na "która", ostatnia strofa jakoś się ciężko czyta, na pewno przeszkadza "choć" i zgrzyta mi "naczerpanym".
To po mojemu, oczywiście autorka ma ostateczne zdanie.
Pozdrawiam:)
I jeszcze zrezygnowałabym całkowicie z wielkiej litery.

Opublikowano

Ostatnia strofa przeciąża symbole:

Masz: nową krainę, ląd, ... i już nie dodawałabym "czerpania"... Może tak?

Poszukaj ze mną zapomnianych krain,
Lądów, które zdeptane, są nieodkryte,
Gdybyśmy umieli nie rzucając hasłami
Zagarnąć jeden z ich dla siebie...

Ale wiersz I owszem. Jest! Cieplutko,

Para:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dziękuję Lokomotywo za Twoje uwagi. Ostatnia strofa, to zmiana klimatu i z pewnością ma to wpływ na całość. Muszę się zastanowić. Te wielkie litery, to taki mój fetysz więc nie zrezygnuję;) Pozdrawiam:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Januszu, dziękuję za zagrzewanie "do boju":) Trąca patosem? Może dobrze, że czymkolwiek trąca, ale mam oczywiście świadomość pewnej niedoskonałości;) Dziękuję za komentarz i pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dziękuję Paro za komentarz. Kraina, ląd... może rzeczywiście za dużo przestrzeni. A jak ktoś cierpi na agorafobię, to zapewne ostatnia strofa zupełnie nie do zniesienia:) Doceniam Twoją wizję, ale z "czerpania" bym nie rezygnowała. Pozdrawiam:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...