Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

burza

Grażyna_Kudła
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Baba_Izba

Baba_Izba

Opublikowano
Opublikowano

Bardzo lubię prawdziwe burze, choć boję się ich w lesie.
Bywają jednak jeszcze inne burze, spięcia i wyładowania,
ozon naprawdę ma swój charakterystyczny zapach!
Przed burzą - wyczuwa się pewne rozdrażnienie, przeczucie
jej nadejścia wyostrza zmysły.
Krótki wiersz, a tyle daje do myślenia, podoba mi się!
Serdeczności
- baba

Grażyna_Kudła

Grażyna_Kudła

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Izo, też boję się burzy, chociaż w dzieciństwie nie wydawała mi się taka straszna :)
Dziekuję bardzo za wizytę i ciekawe przemyślenia pod "moją"
Z rozdrażnieniem przed burzą, zgadzam się w zupełności.

Pozdrawiam serdecznie, Grażyna.
:)
Grażyna_Kudła

Grażyna_Kudła

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


W takim razie dziękuję za rozwianie moich wątpliwości. Teraz już wiem, że to są rozważania dotyczące, jakby przyszłości, tego, o czym w wierszu. Ale ja raczej tylko opisałam pewne zdarzenie, na które nie mam wpływu. I nie wiem, co było dalej. Kradnę takie chwile z obserwacji i piszę tylko tyle, ile wiem.
Jednak, to szukaniu spokoju w sobie, na pewno jest podstawą do rozwiązywania problemów. Ja również jestem zwolenniczką teorii, że zmiany należy zaczynać od siebie.
Dziękuję za dyskusję pod wierszem. Pozdrawiam, Wan.
Grażyna.
:)
Emmka_Szlajfka

Emmka_Szlajfka

Opublikowano
Opublikowano

ciche dni - nie dla mnie, burza- owszem:), oczyszcza atmosferę. ciche dni gromadzą wyłącznie kwasy- ale to moje subiektywne...
burza jest jak catharsis. albo niszczy wszystko na amen.
albo pozwala na nowo budować....to milcząc, to spoglądając (w oczy), to robiąc łyk kawy budujemy relacje od nowa.
krótko, treściwie napisane. pozdrawiam:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Migrena
      Nic

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka   i co takiemu fachowcowi można zrobić :)   teraz w telewizorze leci polski film - poszukiwany, poszukiwana.   była scena w której żona mówi do męża: " zabic cię kretynie to mało".   nic nie sugeruje, ale........   Aluś, nie denerwuj się :)         @huzarc   jak zwykle świetny komentarz. dziękuję.      
    • Migrena
      Ojciec

      Przez Migrena · Opublikowano

      @huzarc   odpowiem  na postawione pytanie wg. własnego rozumienia wiersza. w świetle dziedzictwa Twojego Ojca, możesz zostać kimś, kto łączy dwa światy : Realistą i Budowniczym Dziedzictwo Ojca : Twoja "metryka" daje Ci głęboko zakorzeniony realizm. Strażnikiem Pamięci i Tłumaczem Dziedzictwo Ojca : Wiesz, jak szybko zapomina się o pracy pokoleń. Człowiekiem Wolnym i Świadomym Dziedzictwo Ojca : Twój Ojciec wywalczył dla Ciebie najważniejszą rzecz - możliwosć wyboru.   konkludując. z taką metryką możesz zostać nie tylko "mądrym Europejczykiem", ale Europejczykiem Mądrym o FUNDAMENTY. masz siłę i doświadczenie pokolenia, które zbudowało   wszystko, a to w nowoczesnym świecie staje się coraz rzadszym i cenniejszym kapitałem.   bezcennym !!!!
    • Zoso
      Fragmenty

      Przez Zoso · Opublikowano

      Pijanym krokiem przeszedłem Rubikon. Usiadłem na brzegu zanurzając oczy w bezkresie zimnego nieba. Wspomnienie lata rozbija się o chmury wyrzutów sumienia.   Widzę twój beztroski uśmiech rozproszony teraz między kroplami jesiennego deszczu. Spojrzenie rzucone ukradkiem, wbrew sobie, zawieszone w próżni.   Chciałbym ich dotknąć, a potem oprawić w ramkę z wiśniowego drewna. Drżącymi palcami złapać ostatnie słowo, zjeść je z gryczanym miodem i odlecieć z kluczem dzikich gęsi.
    • KOBIETA
      Nic

      Przez KOBIETA · Opublikowano

      @Migrena  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Listopadowe mgły pochłaniają światło …ale miłość ?! Ona jest ponad ciemnością, czasem i przestrzenią :) ślicznie napisałeś Migrenko ! I to nie jest nic ! To jest wszystko ! :) 
    • Andrzej P. Zajączkowski
      Emily Jane Brontë - Ten wiatr, zwykłam słuchać jak się wzmaga (That wind, I used to hear it swelling)

      Przez Andrzej P. Zajączkowski · Opublikowano

      Ten wiatr, zwykłam słuchać jak się wzmaga Boskim szczęściem upojona; Mogłaś widzieć, że się ze łzami zmagam, Lecz płakałam zachwycona.   Uwielbiałam, gdy leżąc w samotności W długą, ciemną zimową noc,  Śniłam nadzieje i szczere radości, Których w dzieciństwie znałam moc.   I och, one lepsze niż wszystko były, Co przynieść mogą przyszłe dni, Niczym gwiazdy w niebo się wzbiły, Do dziś ich światło jasno lśni.   I Emily (1839): That wind, I used to hear it swelling With joy divinely deep; You might have seen my hot tears welling, But rapture made me weep.   I used to love on winter nights To lie and dream alone Of all the hopes and real delights My early years had known.   And oh! above the best of those That coming time should bear, Like heaven's own glorious stars they rose, Still beaming bright and fair.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...