Lecz do kogo?

[Piotr_Strzałecki]

W jajecznicy na bekonie
w podrapanej nodze stołu
w bulgocącej głośno wodzie

w marmurowym ścisku dłoni
w wysuszonej, mdłej powiece
i w milowej warstwie skóry

w butach, włosach, w okularach
w cichym kroku po ulicy
w nieznaczącym szepcie sosny

w małym, cichym, skromnym chłopcu
w cichej, skromnej, cnót niewieście
w małym, głośnym pacholęciu
się ukrywa

w lukrem słodkich przyrzeczeniach
w małych, słodkich przyjemnościach
w przesłodzonym tłumaczeniu

w Twoich
w moich
i w jej oczach

w Waszych
naszych
i ich słowach

w myśli
w czasie
w przeznaczeniu
się ukrywa

drobne kłamstwo
kłamsteweczko
zacienione
rozognione
ostudzone

Ciągle inne, wciąż te same
kłamsteweczka w każdych ustach
w każdym nim nadzieja pusta

nie zbudują Ci przyszłości
nie zapłaczą razem z Tobą
kiedy Tobie się nie uda
znajdą nowych
kłamstw
oprawcę
i ofiarę

Kłamstwo pływa
Ty utoniesz zła ciężarem
z żalem

[Joanna_Janina]

Ciekawe ;)

Pozdrawiam

Janina

[Judyt]

przeczytałam, do ludzi- człowieka, który jest grzesznikiem;
można ten wiersz zaliczyć do przypomnienia i o tym,

J. serdecznie