Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Oczekiwanie


Rekomendowane odpowiedzi

otwieram
kolejną kartę w życiu
zastygam z tobą
w troskach chwilach pełnych łez

ceruję przyszłość naszą
nićmi błędnych dróg
by trwać
zapomnieć
o tak bliskiej sercu
rozpaczy
i rozpalić promień dnia
zagubiony pośród spraw
usypiających ból
gdy wiem

że życie niebawem nabierze barw
uśmiechem powitasz
odcień zapomnianych uczuć
i znów rozpocznie się taniec
naszych bliskich dusz

zamknę w twojej dłoni
czas oczekiwania
aby już więcej nas nie dzielił
problemów zwykły bieg

gdy myśli uciszą płacz
szybciej nadejdzie dzień
dzień w którym przeszkód zniknie smak
i nie powróci już

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • @Nefretete zamyśliłam  się; ostatnia strofa - jest cudna

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      !   pozdrawiam miło 
    • @Nefretete …zawsze ożywczo u Ciebie; jest pewien czynnik, który niezmiennie zachwyca

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ;  tym razem, mocuję się trochę z pierszą strofą , ciut też ze zbyt dosłownym Mikołajem; ale od trzeciej strofy do końca - supe, jest frajda:)))) ale i głębia ,   wiatr w zębach zapamiętam !   pozdrôwki miłe
    • @befana_di_campi Pani Befano, dziękuję serdecznie za sympatyczny komentarz -  to tzw. „ staroświeckie wychowanie” mnożyło osobowości nietuzinkowe, pozwalało na niesztampową oryginalność i było świetnym podglebiem pod silny indywidualizm ( vide - moja ukochana Z. Stryjeńska;))) - bycie staroświeckim to komplement bo barwność i zlożoność charakteru nie są  takim Osobom obce…   a co do zwrotu nie uchodzi - powiem, uchodzi;  uchodzi wszystko, tylko jedno przez kaplicę, a drugie przez komin ;)), pozdrówki miłe

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @iwonaroma dziekuję za komentarz i sugestie - tekst widniał już z jednym wówczas i to drugie, zostało świadomie dołożone w pewnym celu; tak jak i zwrot „ na dobre” .   dziękuję i pozdrawiam miło @Nefretete bardzo ucieszyła mnie Twoja opinia, bo faktycznie, chociaż problem jest tutaj  potraktowany lekko i siarczyście; pozornie trywialnie - to definiuje konkretną postawę twórczą, tej nie osiągnie się bez jakiegoś rozmachu w tworzeniu na który z kolei pozwala własny potencjał - oby go nam nie brakło ;)   P.S.  zainspirowała mnie do tego wypowiedź przeczytana na innym portalu ;)), pozdrówki miłe
    • @Nefretete Kreatywnie stymulujący eksperyment przenosi w obszary ożywczej energii. Podjąłeś próbę ciekawej eksperymentalnej poezji. Pozdrawiam.
    • Zbudowany na rzece człowiek chciał z natury spamiętać darem; przez bulgoty strumieniem Boga z powietrza rozsyłany w głębi zup wspólnych algorytmem ci czci!   Ten Mikołaj z worków prezentów nie przynosił — jeszcze nie było; doświadczeniem, wybuch 'Beryla' ze spadochronu zesłał butelki   Sam, oto Stwórca prawdopodobnie chciał ci pokazać częstotliwości płynące z muzą śmiechem miłości na ustach w zębach wiatru szczątki  Odrestauruje, chodząc w wodzie skryty ptaszek — smętne 'Gangesy' głosem na nowo zmienią w czyste budowlą środka wartość serca!   Będzie przysiadem jak praktyka w wodzie bez bólu łez na północ...   -:))))  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...