olga fil

Bardzo dobre zakończenie, bo im mniej w nas trwania (oddychania), tym więcej w nas przemijania. Pozdrawiam Autorkę.

Wszyscy przechodzimy czas orfeuszy, po stracie kogoś biskiego. To czas należnej żałoby, opłakiwania, tęsknoty, wspomnień. Przed nami listopadowa zaduma, nie tylko nad odeszłymi, ale i pozostałymi. Nas też będą kiedyś opłakiwać. Pozdrawiam Autorkę.

Dom mojego dzieciństwa coraz rzadziej wypływa z wysychającej rzeki. Przypomina rtęciowe kulki, rozbiegane po szybie: park, oleandry i przepastna cisza, spadająca rzęsistym deszczem na chabrowe pola. Chabry spływają fioletem z matczynych rąk. Kantyczka wiatru nad zapachem jej włosów, unoszonym w czyste pasaże chmur. Nie rozumiem tylko skrzypienia schodów,stąpając po betonowych stopniach.

www.youtube.com/watch?feature=endscreen&v=CYXv_vLnxaQ&NR=1 Miłego dnia życzę.

Nie dziwią mnie teraz rady pod moim wierszem. Taki wiersz z impetem, dowcipem, nie pisze sie łatwo. Autor ma mocne pióro. Pozdrawiam.

Nie pasuje mi tu użyty wulgaryzm. Jakoś tak "ni z gruszki, ni z pietruszki" A jeśli już "wpierdalamy się" to na pewno bez pukania :)) Pozdrawiam Autora.

Pełen uroku wiersz lipcowy. Miło się czytało, po swoim czerwcowym :)) Pozdrawiam Autorkę.

Urzekła mnie mnie nazwa konstelacji: "wszystko będzie dobrze" Pozdrawiam Autora.

Czy jest możliwe edytowanie tytułu? Będę wdzięczna za wskazówki.

Różnica bardzo wyrazista, jakby od niechcenia, a jednak przytłaczająca oczywistością. Miło było poczytać. Pozdrawiam Autorkę.

W takim upale, przeplatanym ulewami, zaiste można się pogubić. A wspomnienia, jak krople deszczu, porzucone przez czas. Ładny wiersz. Pozdrawiam Autorkę.

Podoba mi się wiersz, a zakończenie pomysłowe. Nikt nie lubi gdy do niego się krzyczy, w mowie klawiatury, to są wielkie litery. Czyżby miłość wirtualna? W ostatnim wersie, "są" wydaje się zbędne. pozdrawiam Autorkę.

W pierwszej zwrotce raczej niepotrzebne "wędrówek" Moim zdaniem wystarczą tobołki. Wędrówki wynikną z tobołków. I zniknie wrażenie, że to tobołki wędrują. :) Pozdrawiam Autorkę.

"jestem za biedna aby kupić twoje farby" Peelka ma piękną duszę, jeśli potrafi to wyznać. Przyznanie, że się jest tylko "maluczką", słabą istotką, która jednak dostrzega i rozumie piękno, to też talent. Pozdrawiam Autorkę.

No i zapomniałam: to jest świetny wierszyk. :)

Ja też uważam, że "panie" powinno być z małej. Z szacunku dla Boga, o czym sama mówisz. Bo w wierszu to wygląda raczej na nadużycie imienia Pańskiego. Lepiej zawiesić w dwuznaczności. Bez urazy. Pozdrawiam Autorkę.

wymownym gestem malować pejzaże jak obieram pomarańcze niesforne pestki rozrzucam w nieczytelny świt bez skrępowania dziką cielesnością Przepraszam z góry z zamieszanie. Tak sobie czytam. Pozdrawiam Autorkę.

Ja nie rozumiem tej różnicy w zapisie: niema, nie ma. Dla mnie to zwyczajny błąd. Pozdrawiam Autora.

Lubię takie nostalgiczne obrazy. Gdyby tak w pierwszej można coś zrobić z dopełniaczówkami. I myślę o zakończeniu. "dopóki mój dom... da nieba" kojarzy mi się z nastawieniem na branie. A przecież dom, to wszystko - to też troski, zmagania... Pozdrawiam Autorkę.

Z radością witam przychylne Czytelniczki. I pozdrowienia, dla Was.

Dziękuję ślicznie za dobre rady. Zmieniłam. Pozdrawiam Czytelników.

Znaczenie oddania tak zmalało wżyciu, a jest bezcenne w obcowaniu z człowiekiem, chyba nawet podstawą każdego budowanego dalej uczucia, jak fundament. Mądry wiersz. Pozdrawiam Autorkę.

Bardzo podoba mi się wiersz, a w nim niejako gra słów, a że sporo tu tego, naprowadziło mnie to na myśl, że wiersz, to też taka gra w: zgadnij kto ma rację. I podoba mi sie ta gra. Pozdrawiam Autorkę.

Mam podobne odczucia jak Olek. Dodam, że czuć tu żar ognia namiętności, ale i ból piekących ran. To chyba o związku, w którym ogień scala, ale czytam też "spala" Pozdrawiam Autorkę.

Przenikliwy wiersz wołający: Daj czas czasowi na Twoje życie. Nam samym go nie starcza. Pozdrawiam Autorkę.