Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

mama ... Jacek

Rif Notsel
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Rif Notsel

Rif Notsel

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

dla pięcioletniego Jacka
życia gamą
Pokój
jest całym światem
to tu się urodził
to tu bawi się i uczy
ze swoją mamą

na noc mama układa go
do snu
bezpiecznie w szafie
na wypadek
gdyby przyszedł wujek Nick
który jest
pijakiem

nie ma taty
dla Jacka Pokój jest domem
dla jego Mamy więzieniem
w którym została zamknięta
przed siedmioma laty

dzięki ogromnej determinacji
pomysłowości
i bezgranicznej matczynej miłości
udało jej się stworzyć
dla synka namiastkę
normalności

echhh , co z tego
niestety ciekawość chłopca
rośnie z wiekiem
i mama zdaje sobie sprawę
że Pokój nie
powie mu tego
...
dlaczego

Libra Send

Libra Send

Opublikowano
Opublikowano

Zbyt wielu jest "Jacków i Agatek"
A Matka - jest lwicą broniącą małe, jest murem, który stawia czoła każdemu atakowi, jest magikiem, który trzyma w rękach czapkę niewidkę i ukrywa pod nią Jacków i Agatki.
"Ta Matka" jest orłem, który uczy pisklę bronić się i fruwać, pokazuje drogę do wolności.
Matka jest rybakiem przesiewającym przez sieć złe myśli, złe słowa, złe wspomnienia i tkającą na krosnach życia nową historię.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Marcin Sztelak
      Empiria

      Przez Marcin Sztelak · Opublikowano

      Na marnej jakości zdjęciach wszyscy wciąż jesteśmy żywi a drzewa są soczyście zielone, mimo czerni i bieli.   Przechadzam się pomiędzy zgiętymi starością masztami latarń, szczerzą swoją bezzębność, bezskutecznie próbując rozproszyć ciemności.   Dotykam ziemi, właściwie jest prochem, przesypuje się przez palce nie pozostawiając śladu na spragnionych wilgoci dłoniach.   Księżyc rozpada się na fragmenty, może poraz ostatni, koty zerkają z flegmatyczną dezaprobatą.   Mój chwiejny krok wytycza trasę do w pocie czoła wypracowanej samotności łóżka.   Na marnej jakości zdjęciach na śmierć zapomnieliśmy uwiecznić najwarzniejszych spojrzeń, słów i gestów.   Dlatego nawet koty milczą, nic nie zakłóca przeklętej ciszy, prawdopodobnie ostatecznej.  
    • Waldemar_Talar_Talar
      Zwykła kromka chleba

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - dokładnie tak jak w komentarzu - serdecznie dziękuje za przeczytanie -                                                                                        Pzdr.uśmiechem.
    • Marcin Sztelak
      Antynomia

      Przez Marcin Sztelak · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka Może i tak, a może życie to sen?
    • Zorya Holmes
      Eliksir

      Przez Zorya Holmes · Opublikowano

      Płyń we mnie rzeko czarodziejskiego napoju Brangien   Kości moje wypełniają się woskiem i winem   Coś wiem Coś widzę Coś pamiętam   W głębi kwiatu orzecha wodnego wschodzi słońce    
    • Zorya Holmes
      Zakup

      Przez Zorya Holmes · Opublikowano

      Witaj, Janie. Z wiersza wynika, że jakaś Narcyzka Cię usidliła i wciągnęła w świat swoich iluzji. Teraz może być jednak tylko lepiej. Dług zawsze można spłacić, a świat wcale nie jest szorstki i bezlitosny. Dokonywanie wyborów, choć wymaga odwagi, jest świadectwem jednego z największych darów od losu - wolności. Jeżeli się jej boisz, to wcześniej czy później ktoś to wykorzysta i Cię zniewoli, wyczuwając, że tak jest dla Ciebie wygodniej. (Oczywiście mówię do peela, jakby co...) miłego :)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...