Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

niewymyślny
za ciepło mu w październiku
pod sukienką niebieską


z jęzorem na choćby słowo wyżebrane
między deszczem a świtaniem
zaraniem a jestestwem
samotnym turbowniem rozpaczliwie smutnym
myśleniem o
pragnieniem przed
potrzebą wystrzeloną w kosmos zanim zdążyła się na stałe rozgościć
postuluję o wyłyżeczkowanie potrzeb weterynaryjnych

Opublikowano

Bardzo poważny wiersz o samotności. Wręcz rozpaczliwy. I wcale nie tylko o "potrzebach weterynaryjnych", czyli biologicznych. Nie tylko. Jest w tym zbyt głęboka rozpacz.
Tak przynajmniej ja go odbieram.
Ostatnie zdanie jest gorzkim żartem - to potęguje odczuwanie rozpaczy i samotności, "norweskiego" zimna.
Podobywuje się.

Opublikowano

Antonimy wybrałaś zaskakujące, ale podobające się! Faktycznie. Inny niż przyzwyczaiłaś. A może nie całkiem? Bo jednak "wyłyżeczkowanie potrzeb" zbliżyło się znacznie. "Potrzeby" dwie w dwóch ostatnich wersach ciut za blisko siebie. Detal. Pozdrawiam Elka.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...