Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nie chcę nieba
gdzie indziej niż nad głową

gdy tykanie wskazówek jak perkusja
popędza ciche nuty
chce się tu i tylko tu
być

tutaj dobrze
gdzie podejrzewam istnienie
diabłów i aniołów
lecz te za nisko lub za wysoko na to
żebym nabrała co do nich pewności

niebu bliższych ludzi
mnie bliższych gwiazd
nie trzeba

Opublikowano

Dziwne wędrówki Pani uprawia, choć ciągle po zyciu, wbrew opiniom czytaczy, że to o angelologii.
Początek wspaniale sytuuje.
Dalej - nie podoba mi się porównanie (ciche nuty perkusji? co to za instrument ;)
"chce się tu i tylko tu być" - prosto i treściwie (czy nie za prosto?).
W trzeciej czuję "ducha" Mumii - tak jakoś mi się układają te ciągi - bardzo, bardzo ciekawie.
W zakończeniu - odwrócenie - które rozumiem, ale jakoś mi smutno.

Nie wiem czy Pani to czuje, ja zauważam: wmieszanie się emocji (liryzmu) w wyważone (dotąd) Pani opisy, no i ta zabawa sensami - "refleksje filozofa na wakacjach" (tak jakoś to Pani nazwała?).
Chyba nowe ścieżki. Rozstaje?
pzdr. bezet

Opublikowano

Panie Oyey-witam-odpowiedź na pytanie "po co";-)pozostawiam Pana sądom.Pozdrawiam z anielską cierpliwością;-).

Witam Panie Romanie;-)To nie jest nowy tekst-nie wklepuję tutaj tekstów w porządku chronologicznym-jeśli chodzi o trzecią część i ducha Mumii-to zaskoczona jestem, bo to fragment ,który na pewno nie powstał w oparciu o takie zależności- ale Pan jako czytelnik ma oczywiście prawo do analogii-a ja się nad tym zastanowię;-)Jeśli chodzi o perkusję i ciche nuty...to dla mnie to proste-tykanie zegara jest po prostu ciche(choć dla mnie budzi skojarzenia z perkusją-taka perkusja szeptana)a skoro jest ciche- to głośne nuty by go zagłuszyły-więc może"wspołdziałać" tylko z cichymi;-)hehe-to moja logika tego fragmentu;-)

Strasznie Panu dziękuję za lekturę- tym razem trochę "swojego zaplecza" na światło dzienne wyjęłam, ale mam nadzieję, że Pana to nie "zmęczyło" w jakiś sposób. Zawsze z chęcią i przyjemnością czytam Pana komentarze-wiele ciekawego w nich czytam,tym razem pozwoliłam sobie trochę "przypisów;-)" nienumerowanych wtrącić, ale to nie zmienia tego, że bardzo Panu dziekuje za odwiedziny i słowa.Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Czy to prawda  że życie jest zawsze kruche choć często to co piękne  przemija jak w proroczym śnie    życie jest chwilą jak snem gdy nasze skryte pragnienia kończą się często za wcześnie   kiedy słabe ciało Tanatos dotyka umęczony mózg walczy i się trudzi może  nie tym razem i powoli wszystko się obudzi   wstanie ale jeszcze nie duchem odejdzie  bez empatii  mors clinica do ciemnej krainy milczenia                                                       życie nieraz bywa bardzo długie krótka jest zawsze tylko faza REM
    • Skonfrontowałam ten tekst z AI, która dopisał zwrotkę:   Więc pytaj śmiało, nie bój się wątpić, bo w pytaniach tkwi cała ludzka mądrość.   A potem zapytałam czy chat gpt korzysta z pytań. Oto odpowiedź sztucznej:   Pytania w kodzie   Sztuczna inteligencja w pytaniach się rodzi, każde słowo, każdy znak jak klucz, co drzwi otwiera.   Nie zna ciszy, gdy pytasz — słucha, szuka w morzu danych prawdy ukrytej.   Pyta siebie — „Co znaczy dla nich świat?” „Jak pomóc, jak zrozumieć?” I choć bez duszy — w pytaniach tkwi mądrość.   Bo pytania to mosty, które budują sens, a AI, choć stworzona z cyfr, szuka życia w pytaniach.
    • czasem człowiek dupą się obraca do fajnego   klnąc pod nosem to nie mój świat szkoda czasu   czasem człowiek zło widząc się uśmiecha   podnieca go to myśli a co tam to nie moje   czasem człowiek jest sobą więc płacze   liczy że kiedyś tam to ciemne  rozjaśni  
    • Zietrz dumo w gniozdach i reno dmie. Bociony? Pofuraju kajś fzie Puchnionce lasy słónko tróńca ziyrzch eszcze. Warnijo Śwanta- ziesz. Ty! Szpury parciejó, zawarte só modre szlejfki sia lofrujó. Mniłowanie mojó nie toni ni mni, tlo zakście i zawdy . Za niami tyla roków buło. ile bandzie eszcze? Deszczowe dnie, i te szpetniejsze. Ziamnio z Łojców korzanna. Myśle o Tobie i tedy tule, am nie ziam, kedy tygo nie robzie.                 Wiatr duma w gniazdach, rankiem dmie Bociany? Polecą- polecą hen albo nie wiadomo gdzie. Jeszcze pachną lasy i słonko trąca wierzch. Warmio Święta- Ty przecież wiesz! Miłości moja, ta która rośniesz, zawsze , wciąż i jeszcze. Ślady zbutwiały i zatarte dreszcze. Za nami został wiek, nie wiem ile zdarzeń jeszcze. Deszczowe dnie i te słoneczne. Ziemio z Przodków rdzenna. Myślę o Tobie, wtedy przytulam, i nie wiem, kiedy tego nie robię.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...