Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

  • Odpowiedzi 41
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Dopiero teraz wkroczyłam i dla mnie teraz jest nieźle.
Ale są literówki:
"Milczenie
jesienną mgłą skopliło się na twarzy ." - sk[color=#FF0000]r[/color]opliło, poza tym jest niepotrzebna spacja między zdaniem a kropką - to błąd.
Podobny błąd jest w wersie: "jak ten na którym stanęliśmy ."
I jeśli już są kropki, to powinny być także przecinki: "jak ten, na którym stanęliśmy."
Pozdrówka, Jagodo.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


każady związek jest dobry jeśli jest taki, jak chcemy
JOlu! pozdrawiam ciepło
PS, Pomocna dłoń w każdym momencie jest potrzebna,
na warsach taty, nikt nie pomaga :)))
więc... rozumiesz, hihi
i dzięki, kochana:)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


JO!! dzięki za wkroczenie z pomocą, pozdrawiam serdecznie. miłego dnia, Oxy.
Jeszcze tylko ta nieszczęsna spacja między zdaniem a kropką: "na którym stanęliśmy ." Trza ją usunąć i będzie absolutne cacy. :-)
Pozdrówka.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


JO!! dzięki za wkroczenie z pomocą, pozdrawiam serdecznie. miłego dnia, Oxy.
Jeszcze tylko ta nieszczęsna spacja między zdaniem a kropką: "na którym stanęliśmy ." Trza ją usunąć i będzie absolutne cacy. :-)
Pozdrówka.
ufff, wyrównałam, myślę, że już wszystkie błędy poprawione, ściskam Cię, Joasiu, miłego wieczoru!!!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jeszcze tylko ta nieszczęsna spacja między zdaniem a kropką: "na którym stanęliśmy ." Trza ją usunąć i będzie absolutne cacy. :-)
Pozdrówka.
ufff, wyrównałam, myślę, że już wszystkie błędy poprawione, ściskam Cię, Joasiu, miłego wieczoru!!!
Ale dalej jest ta nieszczęsna przerwa! O tutaj: "na którym stanęliśmy[color=#FF0000]_[/color]." (zaznaczyłam podkreślnikiem na czerwono).
Buziaki. :-)
Opublikowano

Za dużo "poezji" w tej poezji - a mogło być tak zwyczajnie, prosto opowiedziane, bez inwersji, które nie mają żadnego uzasadnienia poza tworzeniem tzw. "aury".
Dużo, dużo do skrócenia, wyprostowania. I proszę nie słuchać krakania o "jakach" - każdy środek jest dobry, jeśli jest funkcjonalnie użyty.
Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



"Każdy środek jest dobry, jeśli jest funkcjonalnie użyty" - zgoda(!), byle nie nadużyty. Poniżej wersja pierwotna wiersza z wyboldowanymi "jakami".

Wilcza Jagoda napisał:

Życie jest jak lustro, samo się do ciebie nie uśmiechnie.


Inaczej by nasz świat wyglądał gdybyśmy spotkali się
dużo wcześniej, mówisz
a ja składam porwany liść , jakbym chciała skrzydła
dorobić swojej samotności a może zmienić go
na wspólny kamień u drogi.

A teraz chciałabyś? Pytanie bez odpowiedzi
pozostawiłam w momencie, kiedy zamierałeś .
Milczenie, jak cała nasza jesień
mgłą włazi w oczy i zastyga rosą na twarzy.
Pozornie niby nic takiego, ot rzucony pytajnik.
Nie dawał schronienia [u] ostatniem[/u] promieniom
żółknącego klonu, zwiastuna odlatujących.

Cała upragniona podróż w nieznane zamknęła się mostem
bez przejścia jak ten, na którym stanęliśmy do zdjęć,
których nikt nie[u] robił.[/u]
Tylko deszcz wiedział [u]co robić.[/u]
Ciężkimi kroplami odrywał kolejne liście
ścieliły drogę depczącym.

Tylko jeden " jak " ma uzasadnienie, ten pierwszy ale po przeróbce. Reszta " jaków" to słabość stylistyczna autora.

Pierwszy cytowany wers:

Życie jest jak lustro, samo się do ciebie nie uśmiechnie.

w tej wersji jest ok: życie jak lustro, samo się do ciebie nie uśmiechnie.

Pominięcie czasownika ma sens, bo życie jest - z pewnością. :)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Napracował się pan nad znacznikami html-a, nie wiem tylko w JAKim celu.
"Słabość stylistyczna", "słowna łatwizna w tworzeniu metafory" - to są ogólniki, zwane inaczej piernikami. "Jak" tworzy porównanie, nie metaforę (vide: kurs szk. podst.). "Zakaz" używania porównań z jak propagowali awangardyści, chodziło o zdynamizowanie, najogólniej mówiąc, języka i zmetaforyzowanie całej wypowiedzi. Karykatura tego zabiegu (tego podejścia) nastąpiła z opóźnieniem, JAK się wydaje, w twórczości tzw. Orientacji w końcu lat 60-tych.
Czym innym jest nadużywanie, czym innym używanie - nie tylko w poezji.
A głównie chodzi o wspomnianą stylistykę. Łatwo stwierdzić, że Jagoda nie przejawia inklinacji awangardowych i odwołuje się raczej do klasycznych środków poetyckich. Nie oceniam - JAK.
I nie oceniam słuszności/poprawności uwag pana Almare, odnoszę się tylko do nieuzasadnionych dogmatów.
Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


każady związek jest dobry jeśli jest taki, jak chcemy
JOlu! pozdrawiam ciepło
PS, Pomocna dłoń w każdym momencie jest potrzebna,
na warsach taty, nikt nie pomaga :)))
więc... rozumiesz, hihi
i dzięki, kochana:)))
Jagódko, święta prawda,
szkoda działu "taty" - tak myślę tylko... - byłoby bardzo miło mieć pod ręką fachowców...
prawdziwych fachowców.
tak mi przyszło wrzucić "dziewiątkę - a nich Ci na zdrowie...
serdecznie z kwiatkiem - Jola.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


każady związek jest dobry jeśli jest taki, jak chcemy
JOlu! pozdrawiam ciepło
PS, Pomocna dłoń w każdym momencie jest potrzebna,
na warsach taty, nikt nie pomaga :)))
więc... rozumiesz, hihi
i dzięki, kochana:)))
Jagódko, święta prawda,
szkoda działu "taty" - tak myślę tylko... - byłoby bardzo miło mieć pod ręką fachowców...
prawdziwych fachowców.
tak mi przyszło wrzucić "dziewiątkę - a nich Ci na zdrowie...
serdecznie z kwiatkiem - Jola.
JOlu, wszak tutaj mamy fachowców, są bardzo pomocni, dzięki NIm wiersze nasze zyskują na wyglądzie :P
dzięki ci, kochana, pozdrawiam ciepło

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Waldemar_Talar_Talar fajny.
    • ich życie to łysa zarówka zawieszona nad czaszką, w malutkim kwadracie w bloku, wyjąca jak rtęć w gorączce. nie świeci - tylko rzuca cień własnego śmierdzącego światła, a oni siedzą pod nią jak karaluchy w garniakach zrobionych z porzuconych butelek i plastiku z dna oceanu, kupionych w lumpeksach z centrów ich ponurych miasteczek. umierają na miękko, z oczami wbitymi w ekran jak w hostię. nie mają marzeń - tylko zdrapki, które śnią im się nocą jako języki lizane przez automat do kawy. ich głowy to akwaria z brudem po reklamach, gdzie pływają złote rybki z amputowanymi życzeniami. serca mają zrobione z topniejącego linoleum, biją na przemian z dźwiękiem nadchodzących powiadomień. nie mają idei -  tylko strzępy logotypów wbite w korę mózgową jak tatuaże z supermarketu. ich dusze są jak portfele po przejściach - pełne paragonów i kieszonkowego od rodziców na emeryturze. przyjaciele? głosy w słuchawkach, co grają playlisty melancholii, czasem piwo na murku pod sklepem. kochankowie? ciepłe zwierzęta z funkcją „mute” i oczami jak ślepe panele dotykowe, na jedną noc przy zgaszonym świetle, bez funkcji wydaj resztę. w ciemności prezerwatywa wypada z ręki i wrzask na placu - ful  aborcja od zaraz. dni - długie gumy do zucia, ciągną się jak kisiel po podłodze w lunatycznym biurze, zostawiając na stopach lepką warstwę cyfrowego kurzu. sny - pamiętniki cudzych pożarów, które próbują odczytać przez filtr z benzyny. jedzenie - topiony serek z biedronki, gratisowy hot dog od kumpla z marketu i niedzielny schabowy u mamy. chodzą jak strusie w szpilkach, z głowami w powietrzu, które śmierdzi Wi-Fi. oczy mają jak przeterminowane lody - niby słodkie, ale coś się w nich psuje. a pod powiekami mieszkają dźwięki niedokończonych myśli: "ja...ja...ja..." „może… może… może…" kiedyś...kiedyś...kiedyś..." ich zazdrość to pies z dwiema głowami, gryzie ich krtań i genitalia naraz, znaczą podłogi krwią, ale myślą, że to nowa wersja dywanu IKEA co dziadek kupił im na imieniny. i żyją - nie dlatego, że chcą, ale boją się, że śmierć nie ma Wi-Fi. bo w ciszy słychać echo: „tu nic nie ma”, głodne, lepkie słowa, co śpią pod językiem jak zdechły szczur w kiblu. nie mają hobby - tylko palce, co w nocy same scrollują do końca internetu. nie mają Boga - mają aplikację, co przypomina o oddychaniu i wysyła wersety z cytatami motywacyjnymi. kiedy umierają - to jak dym z grilla zrobionego z plastikowych lalek od dorosłych dzieci sąsiadów, a ziemia przyjmuje ich cicho, jakby wrzucała imię do folderu „spam”. i gniją - powoli, elegancko, jakby ktoś chciał z tego zrobić reklamę perfum Armani unisex, dla ludzi, którzy już nie czują niczego.  
    • @Annna2 Miłość do przeznaczenia...to Podziękowanie za istnienie.    Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
    • @Roma poproszę ! Będę obok. I będzie jeszcze bardziej dziko. A póżniej wezmę Cię na barana i poszybujemy....ku przyszłości.
    • @Migrena pobiec? jak ja się o własne nogi potykam, bo ciągle z głową w chmurach... Ale jak już się potknę, to sturlać się mogę... tam gdzie dziko i pięknie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...