Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

We śnie
ścieżkami
chadzam do rana.

Między marzeniami
buduję swój świat.

We dnie czy w nocy
wracam tam myślami
bo najłatwiej jest żyć
pośród tego
czego nam brak.

Opublikowano

A mi się podoba. Może rzeczywiście ze stylistyką na bakier, ale daruję sobie pogadankę o tym co nieistotne, skoro już wiersz do mnie przemówił. I nie chodzi o to, żeby autor odkrył niewiadomo jak ważną prawdę, podsunął odbiorcy niewiadomo jak błyskotliwą myśl - dla kogoś mogą to byc puste słowa, bo sam już tego w życiu doświadczył.
Podmiot liryczny tego wiersza dopiero znalazł się w tym świecie - w świecie tego czego już nie ma, a co chciałoby się nadal mieć jako rzeczywiste. Skoro w tym momencie życia dla niego jest to ważne odkrycie, to nie należy go za to krytykować i zmuszać by pisał filozoficzne powiastki wbrew samemu sobie.
Bo o czym niby miał napisać - o... gorzkiej herbacie?!?
Kochani pozwólmy innym się rozwijać

pozdrawiam

Opublikowano

Leilo masz rację,
a wiersz ma w sobie coś co daje nam poczucie, iż właśnie jest to dopiero co odkryta prawda smile.gif co czyni wiersz naprawdę przyjemnym w odbiorze.
Sedecznie pozdrawiam
Natalia

Opublikowano

Dzieki wszystkim za opinie. A najbardziej Panu Oyeye- za jak zwykle konstruktywna i pouczajaca krytyke. Dzieki takim ludziom poeci robia sie coraz lepsi.

Opublikowano
CYTAT (Adam Szadkowski @ Aug 8 2003, 01:31 PM)
To niesprawiedliwe! Tak mnie zostawić z niedopowiedzeniem! "tam" to znaczy gdzie?
Tekst bez tego wyjaśnienia, bez zasugerowania, jest bezwartościowy. Taka "srebrna myśl"...

Adam

Hmmm. Gdzie?--Proste raczej. W marzeniach.





Pokój wink.gif
Opublikowano

No dobra, wszyscy zmieniamy styl, Ok, wszystko pięknie ładnie, ale ja nadal wolę długaśne. Na tym forum niezbyt lubiane, ale jednak to jest mój żywioł.

Jak może niektórzy widzieli zmiana styl może przynieść korzyści. (Choć nie w każdym wypadku wypaliła - choćby w moim)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Gdy poczujesz ciszę tul się do niej nie pozwól by była sama Cisza nie lubi samotności jest czuła delikatna rozumie nas Cisza to nie pustka - jest namacalna ma w sobie dużo poezji Ciszy trzeba się nauczyć ona jest tego warta nie omijajmy jej
    • Ken uda łani maca. Pana Paca mina, ...
    • @MigrenaCzytając większość Twoich wierszy o miłości i namiętności, mam wrażenie, jakbym cały czas czytała jeden i ten sam.   Z tego wyłuskałam sobie ostatnie trzy wersy.  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Bo one mówią coś nowego i są bardzo intrygujące, otwierają szerokie pole do interpretacji i choć, podobnie jak cały wiersz, zapewne są obliczone na wywołanie mocnego efektu, tym razem wyłamują się z narzuconej im funkcji i prowadzą do ciekawych rozważań. Cielesna, zmysłowa miłość zazwyczaj jest stawiana w opozycji do sfery duchowej. No właśnie, dlaczego? Bóg, tworząc nas na swój obraz i podobieństwo i dając nam świat przeżyć seksualnych, musiał jednoznacznie wskazać, że jest to jeden z Jego pierwiastków, zaszczepionych w człowieku. I ludzie są w stanie zbliżyć się do Boga, ale być może Bóg, aby w pełni odczuć ten stan, z taką samą głębią i mocą jak kochający się namiętnie ludzie, musiałby sam narzucić jakieś ograniczenia na własną Wszechmoc, Wszechwiedzę, Wszechobecność... Raz to zrobił, ale w innym celu. Nie dla siebie samego.  
    • Alu… Nie wszystko, co piękne, musi trwać. Niektórzy przychodzą tylko po to, by zapalić w nas światło, które potem niesiemy sami.   Nie bój się tego. To, co w Tobie płonie - nie jest zależne od nikogo.   Nie musisz czekać na list. Już go masz - w sobie.   Bo odpowiedź na Twoje słowa zawsze przychodzi, czasem w ciszy, czasem w cieniu kogoś, kto przeczytał je w nocy.   31.10.2025
    • @Annna2 Aniu. tym wierszem mnie zaskoczyłaś :)   czytając zobaczyłem Cię znów młodą, studentkę, dziewczynę.   tak jak kilka tygodni temu pytałem Cię czy studiowałaś na ASP.   bo tak mi do Ciebie przylgnął pewien obraz.   była tam dziewczyna, trochę niezwykła bo mądrzejsza i poważniejsza od nas.   ładna. warkocz czarnych włosów, zniewalający uśmiech, piękna kobiecość.   i kiedy tutaj przyszedłem, zacząłem czytać Twoje wiersze.   i tak mi się od razu skojarzyło.   miała na imię Anka.   takie moje refleksje ......     bo Twój wiersz pulsuje wieczną tęsknotą, gorzkim kontrastem i nieśmiertelnością nadziei.     zawsze piszesz świetnie. ale ten dzisiejszy wiersz......skubaniec mnie przeniknął !!!!!      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...