Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

...Obiecuję sobie codziennie, że już tego nie zrobię, ale w końcu biorę ten cud techniki jakim jest pilot i włączam mojego staruszka. Przełączam na wiadomości i na początku zawsze jest coś o polityce, dlatego dla swojego zdrowia psychicznego idę do kuchni po szklankę wody albo słucham na maksa muzyki. Kiedy skończą juz się tzw. tematy zastępcze i przestaną pokazywać kolejnych pajaców, siadam w moim fotelu. Patrzę na ten ekran i zaczynam prawie, że ryczeć. Niedawno zabili te biedne dzieci z Osetii, a teraz jakiś izraelski policjant zastrzelił jakąś 13letnią Palestynkę, która zgubiła sie we mgle. Najpierw oddał do niej dwa strzały a potem wpakował cały magazynek w jej martwe ciało...Oczywiście po przekazaniu tej informacji prezenterka dodaje, że władzy Izraela jest bardzo przykro,że będzie prowadzone śledztwo w tej sprawie itd.-czyli to co się mówi aby społeczność miała czyste sumienie...Tylko, że jest mały prob lem takich "wojowników" jest bardzo dużo...Szczerze mówiąc to zawsze zastanawiałam się jak można zabić z zimną krwią kogokolwiek...Co powoduje że człowiek traci te "hamulce" i decyduje o życiu drugiej osoby?...Teraz mówi się, że wielkim problemem jest fanatyzm. Zgoda tylko, że chyab żadna religia nie zakłada zabijania. Problem tkwi chyba więc w złych
"kapłanach". Udają, że niby wierzą w tego swojego boga i nakłaniają ludzi do robienia różnych głupich rzeczy. Robią im pranie mózgu, a później mają taką armię bezmyślnych robocików, którzy reagują na każde słowo swojego "lorda". A "szaman" zajmuje się tylko jednym: "kolekcjonowaniem" pieniążków.....No właśnie wszystko kręci się teraz w okół kasy.
Życie ludzkie nie wzrasta na wartości, tylko staje się co raz mniej warte....Dobra zostawmy już te wiadomości. Tradycyjnie w niedzielę idę do kościoła. Siadam sobie wygodnie w ławeczce. Zaczyna się msza. Liturgia ok, dalej kazanie. Już wiem, że będzie źle, ale siedze spokojnie na miejscu. No i zaczyna się: Żydzi to nasi wrogowie, Niemcy są źli, bo wykupią naszą zimię...Dalej leci z następnym tematem: coś w stylu Polska dla Polaków, nie Unii Europejskiej, Unia Europejska to szatan itd.Następnie nadchodzi kulminacyjny punkt- czyli mowa o pieniadzach. No bo trzeba kupić kolejene złocenia, zamówic obrazy itd.Dobra wreszcie kończy się te kazanie. Komunia i ..jeszcze ogłoszenia. Kiedy kolejny raz słyszę słowo pieniądze dostaje już normalnei kręćka, ale natychmiast "gaszą" mnie "miłe starsze panie", które widzą w księdzu co najmniej kolejnego proroka i najchętniejby go już kanonizowały. A jak ta czarna owca wśród stada śnieżnobiałych owieczek, które słuchają swojego pasterza...
Wierzę w Boga, ale nie umiem go dostrzec we wszytskim, może muszę zmienić okulary?Może jestem tylko zbuntowaną nastoaltką, która staje"okoniem" do wszystkiego...........

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



może, może.
w zasadzie cytat, który przytoczyłem to jedyny fragment Twojego tekstu, z którym się zgadzam:)

ponieważ to nie jest tekst stricte literacki (chyba) więc się nie wypowiadam o sprawach technicznych, natomiast co do sensu, przesłania itd. jestem całkowicie na "nie".

pozdrawiam
MZ
Opublikowano

Tekst niewyważony, jednostronny. Spróbuj kiedyś zaprzyjaźnic się szczerze z którąś z tych starszych Pań, poznać jej historię, być może spojrzysz na życie inaczej. Nie bronię księży, ale poznałam dobrze kilku w życiu i te znajomości wniosły wiele dobrego do mojej osobowości. Patrz na człowieka, nie na jego funkcję. Pozdrawiam.

Opublikowano

Tekst zmusza do polemiki "o realu", tak jest napisany. Mało literacki, znaczy się.
A ja z chęcią się wypowiem.
Co do Izraelskiego żołnierza - jestem całkowicie po jego stronie. Wydaje mi się, ze łatwo wyobrazic sobie kogoś kto "we mgle" strzela do niewyraźnej sylwetki (przecież wczoraj jakiś idiota z pasem szachidów wysadził autobus wiozącu dzieci do szkoły, nie wiemy kim jest ten we mgle, moze takim samym idiotą?) A co do wpakowania magazaynka w martwe ciało - zasada jest taka - jeżeli w podobnej sytuacji nie upewnisz się ze wróg jest martwy, nie możesz się zbliżyć. Tego wymagają prawa wojny. To że giną dzieci - to oczywiście podłość. Ale w przypadku konfliktu, w którym dzieci noszą kałachy, a zostanie dla nich kamikadze to przepustka do raju - akcenty rozkładają się zupełnie inaczej. Twoje zdanie na ten temat uważam za mało przemyślane, to jest żywcem zciągniete z TV której tak nie lubisz. Palestyńczycy są dobrzy, to i czeczeni są dobrzy. Czeczeni morduja dzieci - musimy znaleźć kogoś winnego (w końcu wczoraj nazwaliśmy ich partyzantami) - no to niech winni będą Rosjanie. Amerykanie są dobrzy, jeżeli walczą z Rosjanami, jeżeli walczą z Arabami są źli. Etc. Brzydzę się takim brakiem rozumowania.
Fragment antyklerykalny jest równiez dość płytki. dawno udało mi się zrozumieć, że nie wolno przekładać psychoz na które chorują niektórzy księża na resztę kleru. (Trzymam się mocno tego zdania, chociaż nie spotkałem żadnego księdza który by owych nie posiadał :) ). Jak Cię drażnią kazania to zmieńwyznania albo chociaż parafię. I ten fragment o Jezusie, co jakby teraz zstąpił to by go załtwili od razu... Toż to banał jakich mało. A raczej dużo. Tyle.
Acha- mówiło się "heil Hitler", nie "Hi Hitler". Chyba że to miał być żart, alem nie zrozumiał.

  • 1 rok później...
Opublikowano

No, tytuł był zachęcający, spodziewałam się wręcz jakiejś filozoficznej opowiastki.
Zgadzam się z przedmówcami, zbyt dużo wątków i zbyt płytkie (w tym sensie że zarzuty wobec księdza i jego kazania bardzo oklepane).

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • ,,Ja Jestem Drogą,  Prawdą I Życiem,, J 14,6    gdziekolwiek idziemy  wybieramy drogę    GPS pomaga   nie zgubimy się w zdrowiu i szybko  dotrzemy do celu  potrafi jednak i ... wywieźć w pole  trzeba ufać z rozwagą    słowo Boże  nie wyprowadzi na manowce  możemy ufać bez granic    z Nim wstaje dla nas słońce    8.2025 andrew  Niedziela, dzień Pański    Pielgrzymka Myśliborska  Ok.200 osób. Najwięcej młodzieży,  potem starszych. Średnie pokolenie mało, pilnują chleba powszedniego . Ktoś musi. Chyba takie proporcje były zawsze.  
    • @Leszczym refren chyba najlepszy z tych dotychczasowych 
    • Czy będziesz jeszcze kiedyś wspominać o naszej wspólnej zabawie w podchody — które odnajdzie większą odwagę, które podejdzie do drugiej osoby?   Tak bardzo grzeczni, tak bardzo młodzi, tak nieśmiali, jak słońce za chmurką, z nadzieją ciągłą, że wyjdzie ponownie, i znowu oślepi, i znów oczy mrugną.   Czasami niebo chmurzyło się wieczność, a gwiazda, co świecić mi miała za oknem, zamiast znów wyjrzeć, zmierzała w ciemność, oślepiać innych swym blaskiem przelotnym.   Lecz jak daleko by nie uciekła, dnia kolejnego znów mnie witała, a będąc w jej blasku, czułem z nią jedność — była czymś więcej niż wodór i skała.
    • Wszystko jebło. Nie runęło – roztrzaskało się na milion kawałków, a ja zostałam w epicentrum chaosu, zalana ogniem własnej pustki, lodem, który wbija się w kości.   Cisza krzyczy. Każdy oddech wbija się w płuca jak tysiące ostrzy. Każda myśl, każde wspomnienie, każdy cień – rozrywa serce na kawałki, które nie chcą się już złożyć.   To była miłość. Cała, prawdziwa, dzika i pełna nadziei. Oddałam wszystko, co miałam, serce, które biło dla Ciebie, każdą cząstkę siebie, każdy uśmiech, każdą noc, każdy dzień.   A Ty odszedłeś. Nie było ostrzeżenia, nie było słowa. Tylko pustka, która zalała wszystko, co kiedyś miało sens. Świat stracił kolory, dotyk, smak – została tylko dziura, w której kiedyś mieszkała miłość.   Moje oczy patrzą w nicość, szukają ciebie w odbiciach, w cieniu, w każdej drobnej rzeczy. Dusza pali się od środka, rozrywa mnie chaos uczuć, które nie mają gdzie uciec.   Każdy ruch, każdy oddech, każdy dźwięk jest ciężarem, który miażdży ciało i serce. Wszystko, co kochałam, co dawało poczucie bezpieczeństwa, rozprysło się nagle, zostawiając tylko ból i tęsknotę.   Próbuję oddychać, próbuję iść dalej, ale pustka jest oceanem, który wlewa się do płuc, zalewa serce, kruszy każdy krok, ciągle przypomina, że to, co kochałam całym sercem, już nie wróci.   Wspomnienia wracają i szarpią mnie wciąż. Nie mogę ich odrzucić, nie mogę ich wymazać. Każdy uśmiech, każdy dotyk, każdy wspólny moment – wszystko wbija się we mnie i pali od środka.   Już wiem, że nic nie będzie takie samo. Nic nie wypełni pustki, która została po miłości, która była całym moim światem, która dawała sens i nadzieję, a teraz pozostaje tylko echo w sercu.   Ból we mnie nie jest cichy. Nie jest mały. Jest jak tsunami ognia i lodu, zalewające wszystko, co kochałam, co dawało choć cień poczucia bezpieczeństwa.   To nie mija. Jest we mnie w każdej komórce, w każdym oddechu, ciągle szarpie, pali, wypełnia chaos, ciągle przypomina, że wszystko, co kochałam całym sercem, roztrzaskało się w proch i pył.   I mimo że nic nie mogę zmienić, ciągle próbuję istnieć wśród ruin, ciągle próbuję znaleźć choćby ścieżkę, która pozwoli przetrwać kolejny oddech, bo nawet w tej pustce, ta miłość, choć utracona, wciąż mnie definiuje, wciąż mnie kształtuje, wciąż mnie boli.
    • tylko walizka terkocze mi znajomo w tym obcym mieście szczerbatymi frontami kpią nawet kamienice
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...