Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Samotność

Sztacheta
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Baba_Izba

Baba_Izba

Opublikowano
Opublikowano

Gdzieś przeczytałam, że człowiek zabiega aby sobie ułożyć życie, trudzi się
a potem umiera!
Świetnie wymyśliłaś tę drugą połówkę! Takiej idealnie dopasowanej,
to chyba się nigdy nie znajdzie, ładnie ujęłaś to w swoim wierszu!
Serdeczności
- baba

adam_bubak

adam_bubak

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


to w końcu peelka chce tej samotności, czy nie?
bo się pogubiłem. a sprawić, żeby czytelnik zabłądził w czterowersówce, to
już sztuka. z tym, że nie jest to niestety wynik "głębokiej wieloznaczności", tylko efekt chaosu. do dobrego mini trzeba jednak kunsztu, którego tutaj zabrakło.
(tak, jarzę, że peelka doszła do wniosku, że przestanie wybrzydzać, ale zwyczajnie mało przekonujące to jest - ani precyzji, ani pointy (a pointą mini stoi), tylko coś jakby początek)
Marek Konarski

Marek Konarski

Opublikowano
Opublikowano

Wiersz wieloznaczny, precyzyjny i kompletny, z puentą przeniesioną do tytułu...
W drugiej połówce jabłka, zawiera się zarówno pragnienie "wydobycia się z siebie" nieakceptowalnej, strach przed związkiem będącym powieleniem (podwojeniem) własnej niemożności (tu ideałem byłyby połówki różnych "owoców", tworzące nową jakość), jak i zabójcza rutyna związku na starcie idealnego, dopasowanego, ulegającego erozji czasu, tonącego w nawykach, rytuałach, monotonii - samotność we dwoje...
Sok z "jabłka" - 100 % :)

Marek Konarski

Marek Konarski

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Och, cieszę się, że to widać!
Dziękuję bardzo za te słowa :)

Sztacheta

Jeszcze tylko parę słów... :)

Nie zniosę ---
- budzenia się, by zapytać
jak minął dzień

Nie wiem czy można bardziej dobitnie wyrazić stan absolutnego przegrania, doświadczania czasu, który jest miniony -stracony już na starcie, ma wpisaną w siebie porażkę...
"Jutro", to tylko kolejne spieprzone "dzisiaj"...
Oxyvia

Oxyvia

Opublikowano
Opublikowano

No proszę. A ja właśnie marze o drugiej połówce. :-) Ale pod warunkiem, że to zwierciadło rozumiałoby mnie, a nie tępiło za swoje własne wady. ;-)))
Miniaturka pomysłowa, ale można ją zrozumieć tak, jak Adam zrozumiał - i wtedy czyta się trochę bełkotliwie.

adam_bubak

adam_bubak

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


jak już napisałem - jarzę
tylko, że dla mnie taki "dowód logiczny" (trochę nagiąłem znaczenie pojęcia)
jest zbyt karkołomny i nieprzekonujący
a zdanie o poincie podtrzymuję ;) zresztą jestem jedną z tych osób, dla której wymowa tekstu
jest równie ważna, co wykonawstwo, środki poetyckie, a te tutaj leżą
bo zgodzimy się, że piękną, mądrą, znaczącą itd. wymowę mają niemal wszystkie teksty. jak się chce to zawsze się coś znajdzie dla siebie, a wspomniane środki mają sprawić, żeby się chciało.
pozdrawiam
Sztacheta

Sztacheta

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


jak już napisałem - jarzę
tylko, że dla mnie taki "dowód logiczny" (trochę nagiąłem znaczenie pojęcia)
jest zbyt karkołomny i nieprzekonujący
a zdanie o poincie podtrzymuję ;) zresztą jestem jedną z tych osób, dla której wymowa tekstu
jest równie ważna, co wykonawstwo, środki poetyckie, a te tutaj leżą
bo zgodzimy się, że piękną, mądrą, znaczącą itd. wymowę mają niemal wszystkie teksty. jak się chce to zawsze się coś znajdzie dla siebie, a wspomniane środki mają sprawić, żeby się chciało.
pozdrawiam

Rozumiem i bardzo dziękuję za tę uwagę, niestety tak szewc kraje, jak mu materiału staje - a ja dopiero się przyuczam. Proszę mi więc wybaczyć mało ''środkowo-poetyckie'' początki, będę się starać i zwrócę na to uwagę. Faktycznie, nie może być tak, żeby inne czytanie wiersza wprowadzało czytelnika w niezły bałagan słowny.

Sztacheta

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wędrowiec.1984
      Igraszki z czasem

      Przez Wędrowiec.1984 · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Również się cieszę, że znowu tutaj jestem. :-)
    • lena2_
      Modlitwa wieczorna

      Przez lena2_ · Opublikowano

      @Migrena dziękuję za uznanie:):) @EsKalisia Dziękuję za refleksję:):) @Waldemar_Talar_Talar Dziękuję Talarku:) @Berenika97 Pięknie odpowiedziałaś:):) @viola arvensis Violu pięknie Ci dziękuję za Twoją życzliwość:)
    • Dekaos Dondi
      Babciowy Spadek

      Przez Dekaos Dondi · Opublikowano

      Nigdy nie zapomnę mojej babci, od której wszystko się zaczęło. No więc tak. Opowiem wam o tym wszystkim, ale trochę chaotycznie, bo taka z reguły jestem i zazwyczaj ulubioną tradycję, kultywuję. To znaczy o tym, jak zostałam szczęśliwą żoną i matką, mojego, jak pragnę wierzyć, szczęśliwego ze mną męża. No nie. Matką jestem moich dzieci. Dzisiaj mam taki rajzer fiber, z uwagi na jutrzejszą uroczystość, że gadam jeszcze bardziej chaotycznie, niż ustawa nakazuje. W miarę możności postaram, bajanie streszczać.   Obecnie jestem starą babą, lecz wtedy miałam dwadzieścia wiosen, gdy siedziałam i spozierałam jak reszta rodziny, na babcię, która zapragnęła odczytać testament, póki była jeszcze na fleku. Dziadek w tym czasie już nie żył, a przepustki zza światów nie dostał.    Gdy babcia otwierała kopertę, to cisza nastąpiła jak makiem zasiał, a wszyscy wstrzymali oddechy. Nawet jeden z wujków wstrzymał za długo i umarł, ale to już inna historia.   Tylko miętoszenie papieru było wyraźnie słyszalne i tykanie zegara, który odmierzał czas, do rozpoczęcia odczytu. No wreszcie otwarła i po prostu zaczęła:   – Cały mój majątek zapisuje mojej jedynej wnuczce i nie zamierzam się tłumaczyć, dlaczego – mówiąc to, dotknęła znacząca jednego z wałków na głowie, spowitego w siwych włosach. – A zatem – ciągnęła dalej – wszystko jasne. Mojej kochanej wnuczce – że powtórzę – zapisuje w spadku, jedną sztukę z mojej głowy.   – A my. Dostaniemy co? - zapytała nieśmiało zawiedziona do granic możliwości rodzina. – O ile nam wiadomo…   – Tak. Pstro. Nic wam nie wiadomo – wrzasnęła wzburzona babcia, popatrując wokół cwanym wzrokiem. – Z tego jeszcze co dobrego wyniknie. Jestem o tym święcie przekonana.   Tak się złożyło, że na drugi dzień, babcia odeszła w zaświaty. Została pochowana z wałkami na głowie, lecz nie ze wszystkimi. Jeden ja wyszarpnęłam. Taki fajowy druciany. Pusty w środku. Stosownie przy tym, starodawnie dygając i mówiąc, dziękuję.    Po jakimś czasie – mniej więcej, kilka tygodni po pogrzebie – obudziło mnie o świcie, złowieszcze stukanie pode mną. Tak się normalnie przestraszyłam, że o mało co, a bym się zesikała na jaśka. Ze strachu nie mogłam wstać, by zobaczyć, co to za cholerstwo tak diabelnie stuka. Rodzice akurat wyjechali i byłam sama w domku. Jednocześnie pamiętałam, że gdy kładłam się spać, to trzymałam w ręce papilota czyli spadek, który mi się wysmyknął i pokulał między dość wysokie nóżki, podtrzymujące spanko.     W końcu zebrałam się na odwagę i zajrzałam pod łóżko, doznawszy prawdziwego szoku i kołatania przedsionków. Jakaś wściekła mysz, wlazła do wałka i nie mogła się wydostać. Trzaskała nim po dechach na wszystkie strony. Na dodatek warczała na mnie i spoglądała krwawym, mysim wzrokiem. Byłam tak roztrzęsiona, że zaczęłam się wydzierać i biegać jak opętana, przewracając krzesła i nocną lampkę z ozdobnym szczurem na kloszu.     W końcu otwarłam okno, krzycząc wniebogłosy, że zostałam zaatakowana przez krwiożerczego potwora w zbroi. Tak się akurat złożyło, że przechodził pod oknem, młodzieniec szczególnej urody z hektarami i gdy ujrzał spłoszone dziewczę – czyli mnie – to zakrzyknął, czy potrzebuje pomocy, bo jakby co, to on jest chętny. I tak już jest chętny,  pięćdziesiąt lat. Jutro mamy złote wesele.
    • violetta
      Tkactwo

      Przez violetta · Opublikowano

      @Starzec jak się nadajesz:)
    • Nata_Kruk
      Zegar

      Przez Nata_Kruk · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ... naprawdę cieszę się, że to właśnie odnalazłeś w treści. Fajnie... bardzo dziękuję za komenatrz. Także pozdrawiam.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...