vojin

[Rafal Bielan Wierzbicki]

W tym miejscu leży Raisz Gyula. Znawca
własnego życia. Menorę pochował z kołatką,
prochem strzelniczym, myśliwskim nożem.
Zatknął flagę na wieży we własnej obronie.
Nie pytano oficera czy jest Semitą.

Padał deszcz. Łączył doliny pod Lubovną,
schładzał lasy nad Popradem.

Każdy miał przydział broni, onuce, gomółkę
owczego sera, czterdzieści parę lat służby
i czapkę od Cesarza Franciszka. Trochę krwi
innowierczej i pasek ze skóry jagnięcia.

Dowódca opowiadał spiskie legendy. Siedział
na murze z Ziemią Świętą wybitą na guziku.
Mundur wysychał. Obcy księżyc świecił
nad pomnikiem. Wartownicy palili ognisko,
drętwiały zsiniałe ręce buntowników.

[Rafal Bielan Wierzbicki]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Marianno, to zależy czego się szuka. Dośłowność nie wyklucza, a zbyt wiele niedopowiedzeń powoduje jakieś dalekie interpretacje - właściwie nie do końca wiadomo co autor chciał podminować i jakiego używa materiału wybuchowego.

Pozdrowień!

[Ran_Gis]

przez tydzień rzeka wiatru
słońca
ścierwa tych samych słów
mózg oczyszczony regulaminami błyskiem broni
nocne warty poszturgiwania rozprowadzania
przytulne cuchnące panterki
i kolor człowieka
jak kolor Ziemi


pozdr.w temacie... R

[JacekSojan]

CZY DO TYTUŁU nie powiniec być gwiazdkowy odsyłacz? dlaczego czytelnik ma być skazany na domysły?
- ach, ta zlekceważona edytorska kultura...
- bo wiersz się czyta - !!

J.S

[Rafal Bielan Wierzbicki]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Już nadrabiam zaległości.

vojin, vojak - żołnierz, żołdak po słowacku... po czesku również.

Z pozdrowieniami.
R.

[H.Lecter]

Lubię wiersze "pachnące" postacią, miejscem...

Dobre.

[Oxyvia]

Bardzo mi się podoba ta scenka. Świetny, poetycki opis sytuacji. Jakbyś tam był i doskonale znał nastrój tamtych chwil!