Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



cóż
nóg nie skrócę:D
wielokropek to mój znak rozpoznawczy był jest i będzie
czy chodzi o to, że historia jest niedopowiedziana a może nie wiadomo o czym?
ciekawam
:)
nie, po prostu nie lubię mini ;)
może to i znak, ale akurat tutaj, to po prostu faatalnie użyty znak interpunkcyjny,
sugeruje nie rozpoznawczość (co to za słowo?brr), tylko urwaną wyliczankę,
ale już przestaję się kłócić, jakoś we wcześniejszych tekstach mi umknął ten wielokropek, a nie trawię ich strasznie, są takie - - nastoletnie
Opublikowano

Proszę o komentarz jeżeli się mylę, bo ja pamiętam że wielokropek
może być użyty w tekście literackim o ile autor chce aby czytelnik dokończył zaczętą myśl

Ja zamiast wielokropka w tym wierszu to dodał bym pomiędzy innymi myślami

kołtuństwu

Pozdro

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



na dobra sprawę Twoja uwaga jest warta rozważenia
pomyślę więc
ostatnio zdarzyło mi się sięgnąć do szuflady i zrobić wichurę az miło
jestem zwolenniczką odkurzania bowiem (oczywiście w mini;) szuflad
co skutkuje czasem zmianą totalną w dawnym wierszu co mu tylko dobrze robi

cholera, ja posądzona o pensjonarstwo
no chyba Ci się człowieku wierszem dostanie
:D

dzięki za tę polemikę, bardzo to lubię, wbrew pozorom
:)
Opublikowano

Mocne, podoba mi sie.
Odczytalam to tak:
Tytul zaprowadzil moja wyobraznie do sali sadowej na rozprawe rozwodowa.
I niby chodzi o pranie brudow, ale jednak jest "bez orzekania o winie" - wiec tresc tez dosc powsciagliwie wyraza zlosc, niesmak, rozczarowanie.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • to ja zaprosiłam ją do tańca to ja umiłowałam jej twarz pierwsza wreszcie spuściłam się z kagańca moja twarz coraz krwawsza jej stopy zbliżają się do moich a moje biegną do niej   pierwsze kroki jak w walcu z gracją, uczuciem, napieciem jest moim promieniem… brzydkim uczucia oddaniem  albo wiecznym schronieniem? jej dłoń koścista ściska moją a moja ściska jej   powoli krok za krokiem powoli nic popłochem jej twarz emanująca zimnem zawsze była moim życzeniem  coraz szybciej coraz zgrabniej jej usta bliżej moich moje usta bliżej jej     i tak w naszych szaleńczych tańcach nawet nie zorientowałam się kiedy to ona zaczęła prowadzić  i już niczym nie różniłam się od niej i nagle zaczęłam żałować mojej propozycji żałowałam że to jedyny taniec którego się nauczyłam Umarłam w żałosnym popisie umiejętności ruchu
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Pozostaje pozostać  na nieokreślonej krzyżowce :)
    • @Leszczym  Michał ująłeś kłusownictwo z innego punktu widzenia i ma ono pełne uzasadnienie. Kłusownictwo obok nielegalnego polowania na zwierzęta to również naruszanie własności intelektualnej, którą mogą być dzieła sztuki, przekraczanie ustalonych reguł w biznesie, to wszystko mieści się w ramach kłusownictwa. Dziękuję za ciekawe podejście do tematu. Trzymaj się cieplutko.:)
    • Podobał mi się ten rok  Był łatwy trudny mądry bzdurny Zimny gorący senny męczący Szczery kłamliwy odważny wstydliwy Pełen pozornych kontrastów    Podobał mi się ten rok  Gdzie jawa spotkała się ze snem  Gdzie dusza opuściła ciało  Gdzie myśli nigdy nie wyszły  Przez zaciśnięte w bólu zęby    Podobał mi się ten rok  Nie chcę cię, wypuść mnie ze szponów Wpuść mnie, rozerwę cię na strzępy Daj mi się, przestań w końcu cierpieć Pragnę cię, stańmy się jednością    Stoję przed lustrem, to nie ja  Nie poznaję tych krzywych z rozpaczy oczu Tego wysuszonego zdechłego spojrzenia Tego pełnego syfu niby półuśmiechu  Tej duszy wołającej o pomoc    Stoję przed lustrem, widzę siebie Poznaję te stare, zmęczone oczy To stęsknione uczuć odbicie źrenic Tę duszę pokrytą ścierwem blizn Podobał mi się ten rok. 
    • @Christine Widzę, że się uniosłaś. To dobrze. Gniew dobrych ludzi potrafi zmienić bieg historii.  Jednakowoż, nadal podkreślam, że to nie oskarżenie tylko przyjacielska rada dla ludzi, którzy niespecjalnie dobrze piszą i chociaż przez chwilę chcieliby się ogrzać w cieple pozytywnych komentarzy. Niech wiedza o możliwościach gpt zagości tu na stałe. Wyrównajmy szanse dla mniej zorientowanych technologicznie żeby też zaznali chwały.  Wierzę, że kiedyś zrozumiesz, że to, co się tu dzieje, jest projektem na wskroś humanistycznym. Ale jeszcze nie dzisiaj, nie jutro, nie pojutrze i nie popojutrze (licence: Raz Dwa Trzy, chyba).
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...