kosmos

[Czarne]

inny porzucony przez nikogo mały kundel świat umierający z głodu i pragnienia

kosmos leży złamany załamany uciekam przed brzydką pogodą w paskudnym mieście (albo albo odwrotnie) uśmiechnięta szczerbata kwiaciarka z niegroźnym groźnie-wyglądającym na smyczy psem widzi jak ciągnę ten złamany co nie szczeka: Kosmos nie zwiastuje nawet końca który już nastąpił – nie ma nic nie było




***
1. Tekst nie ma tytułu, „kosmos” wpisałem po to, by tekst bardziej rzucał się w oczy.
2. Tekst ma już swoje lata, powstał jeszcze zanim przeczytałem, „Kosmos” Gombrowicza, choć, co muszę przyznać, co nieco już o utworze Gombrowicza wiedziałem.

[H.Lecter]

Klasyczny model : jednostka - świat , w klasycznym zderzeniu poznawczym, z jego wszystkimi możliwościami i ograniczeniami. Mówiło już o tym parę osób przed Gombrowiczem, parę osób mówi teraz i zapewne mówić będzie zawsze... ;)
Tekst dla amatorów, "pretekstowy" - jeśli się ma czas i ochotę, to można sobie w tej "rzece" popluskać...

Może być.

P.S.
Komentarze odautorskie sprawdzają się tylko wtedy, kiedy stanowią integralną część tekstu.
W tym przypadku, tak nie jest - drażnią.

[Czarne]

eeee... taaaa...