Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nim dorosłem widziałem
białą kokardę
i niewyśnione sny

a potem
w nieskończoność szukałem
ostatniej rozmowy

na rozstaju dróg
kościoły jak znaki
z których trudno się uwolnić

do kolejnej układanki
nie szukam podpowiedzi
chcę ocalić to co jeszcze znam

na zielonych wzgórzach
niezapominajki oczy usta
i kasztany nad cichą wodą

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Witaj Zbyszku - melancholijny ten wiersz - miło i przyjemnie się czyta
Tylko westchnąć i to głęboko wypada - i przenieść się w czasie kiedy
mijało się taki krajobraz o których wspomina wiersz .
Cieplej na duszy się zrobiło po takiej lekturze.

pozd.
Opublikowano

Wzruszający wiersz. Porywa ciepłem i tęsknotą za "ocaleniem" tego, co dobre i piękne. Czytam jeszcze tu drugie dno - to wartości, które Peel wyniósł z dzieciństwa, są dla niego bardzo drogie i chciałby także je "ocalić" zgodnie z sumieniem.
Może w interpretacji poszłam za daleko, ale Twoje wiersze, Zbyszku, inspirują do takich rozważań. Piszesz tak zwyczajnie o tym, co w życiu jest najważniejsze i to jest na plus dla wiersza i przede wszystkim dla Autora.
:-))

Cieplutko pozdrawiam -
Krysia

Opublikowano

O, i Krysia :)
Co jak co ale poetka, Krysia
zawsze sporo więcej wyczytuje :)
Tak, tak też można i ogromnie się z tego cieszę

Ocalenie tego co najpiękniejsze, to nie raz trudna sprawa
mimo pozorów :)

Serdecznie i iedzielnie pozdrawiam:)))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • ładnie   chłodne spojrzenia poranków pochmurne deszczowe dni a przecież nie raz się trafi że słońce kasztan da mi   na krzakach żółci się pigwa pod drzewem niejeden grzyb nad nami czerwień jarzębin wiatr z liśćmi rozpoczął gry ...
    • @Somalija stałaś tam, stojąc w słońcu. a wiatr rozwiewał ci włosy. to było wtedy, kiedy o wieczorze liliowe zapalały si,e obłoki, w którymś lipcowym dniu gorącego lata, w którejś znojnej godzinie podwieczornego skwaru...
    • @Nata_Kruk

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       A ja Ciebie i Twoje komentarze :)
    • głody ciebie tworzą omamy lśnienia podbite hormonami  puste przebiegi  złe noce alkoholicznej zorzy    poprzez łzy  widzę niewiele  dłońmi mogą sięgnąć jedynie  już wilgotniej małej  i rozlewać zimne orgazmy    noszę smutne ciało  przeniknięte tęsknotą  z pragnienia zatracam     siebie           
    • ...A potem wiła się z bólu...                     Prosiła by więcej już nie...     Krzyczała, błagała... Dwóch nogi   trzymało... Kolejny sposobił się...   Ksiądz modlił się w kościele za   wiarę i ojczyznę miłą...                            I jedyne co było słychać w parku,   to jak dzwony głośno biły...                  Policja gnała na sygnale by kraj oczyszczać z przemocy , a ja.      gapiąc się w okno, myślałem, jak    miło by było powłóczyć się wśród drzew nocą...                                                                                                                          Gdy wreszcie została sama.     ogarnęła się, jak to dziewczyna...      Stringi podniosła.., włosy.       poprawiła.., i powlokła się z.       zawstydzoną miną...                                                                                                         Wieczorami, gdy chłostam wódę,   przychodzi, częstuje się...                     I płacze.., naprawdę                       nieapetycznie.., i opowiada.., ze   szczegółami..,i pyta,czy wierzę jej. Jest wtedy taka dumna.., i taka nieszczęśliwa...                                         Ja kiwam głową ze zrozumieniem, z ubolewaniem.., polewam.., mrucząc - bywa...                                                                                                                A ksiądz wciąż modli się w.     kościele za wiarę i ojczyznę                   I policja wciąż gna na sygnale, by kraj oczyszczać z przemocy...        A ja, gapiąc się na nią, myślę - jak miło by było być z nią w parku nocą...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...