Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

siedziała baba tuż na polanie
susząc niedbale swoje pranie
kłuła się coraz w palec duży
cerując spodnie do kałuży

dziadek zakładał na wędkowanie
co by pochwytać kęs na śniadanie
baba uroczo w ten czas śpiewała
i do ogrodu w tan zamierzała

tam ziaren moc wyłuskiwała
bo dla dziateczka placek z makówek
upiec z pomysłem chciała
choć przedtem w bikini słońce łapała

on stojąc wówczas rybę
wyjmował i tęskniąc bardzo
w kapeluszu ze słomki mimo wiadra
do kalosza ją chował

chusteczka w kwiaty jej powiewała
gdy z chatki z kotkiem już wybiegała
wpadli na siebie przy płocie dziadka
z kwiatem spotkała go ta dzierlatka

na siebie czule tak spoglądając
szczęście i w chmurach zaś odkrywając
rumieńcem buzie ich się spowiły
będziemy razem aż po mogiły

wten kotek bury na nietoperza
morałem kroki kto dokąd zmierza

KONIEC

://www.dziecipoznan.pl/index.php?menu=kolorowanki&nr=29

Opublikowano

wierszyk chyba na pozór rozrywkowy bo tak sobie czytuję głęboki morał "prorodzinny".
nie wiem, ale w drugim wersie drugiej strofki zamiast "kąs" może "kęs"...? i ta czwarta strofka trochę odstaje jeśli chodzi o formę od pozostałych. niemniej z przyjemnością poczytałem Judyto. pozdrawiam serdecznie :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


dziękuję serdecznie Krzysztofie za poczytanie no i ten 'kęs'
faktycznie może lepiej...a ta 4 jest inna bo tak mi wyszła
inaczej rytmicznie i treściowo zarazem nie chciało jakoś wyjść,
pisałam do istniejących ilustracji.A! tak wierszyk miał dodawać
trochę humoru J. serdecznie dziękuję i cieplutkiego
dobrego dnia życzę, z przyjemnością dziękuję B.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


tak.inaczej Leokadio, trochę nad nim gówkowałam żeby poskładać
mam nadzieję, że jest lepiej? J. serdecznie dziękuję i cieplutkiego dobrego dnia(:
z przyjemnością dziękuję B.
  • 2 miesiące temu...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziękuję Sylwestrze że też żona zechciała poczytać(:
A tak nawiasem mówiąć, nie łatwo składać te rymy,
zawsze stałam z boku ich, aż tu nagle człowiek zaczyna
wynajdywać rym do " polany" itp. na potrzeby dobrej
myśli( wygładzanie, rytmika rym- nie proste, ale treść
też musi być zawarta. Czasem się co do cna nie udaje
mi poskładać, pewnie to kwestia nieustannych ćwiczeń)
To taki dluższy pomysł, realizowany wooolnymi
krokami, potem tylko poszukać wydawcy, albo może
sam się znajdzie? A tymczasem do pracy...uf(:
Bo się ostatnio tak w bajkach zanurzyłam
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję
za obecności wam J.

Zapraszam zawsze
  • 1 rok później...
  • 7 miesięcy temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @wierszyki dziękuję   @Alicja_Wysocka dzięki za przypomnienie Tuwima (Ptasie radio)
    • Miałam wtedy jakieś siedem lat. Chodziłam do pierwszej klasy. Mieszkaliśmy w Gdyni, w dzielnicy Obłuże. Któregoś dnia bawiliśmy się z rodzeństwem w chowanego – oczywiście na podwórku, bo na ulicę można było wychodzić tylko za pozwoleniem mamy. Nasze podwórko było całkiem spore. Był tam ogródek, jakaś szopka, w której tata trzymał różne ciekawe rzeczy – grabie, łopaty, a nawet siekierę! Był też kurnik, psia buda i oczywiście nasz pies – Lord. Wpadliśmy wtedy na genialny pomysł: schowamy się mamie! A niech ma – skoro tyle rzeczy nam zabrania, to teraz niech nas szuka! – Na pewno nas znajdzie i jeszcze skrzyczy, że ją denerwujemy – mówiłam. Ale co tam, ryzyko wpisane w zabawę! – Schowajmy się do psiej budy – zaproponował ktoś. – Ooo, to jest dobra myśl. Bardzo dobra! I tak właśnie zrealizowaliśmy nasz chytry plan. We trójkę – Grzesiek, Tomek i ja – wciskaliśmy się do budy. Pies patrzył zdziwiony, ale przecież nie mówi. Lord był duży, więc i buda była odpowiednio przestronna. Jakoś się tam upchnęliśmy. Cicho siedzimy, nie gadamy, bo wiadomo – zdrada przez śmiech to klasyk. W środku śmierdziało psem i kurzem, było duszno  i niewygodnie, ale czego się nie robi dla porządnej zabawy? Siedzimy jak trusie, aż zaczyna nam się nudzić. Nic się nie dzieje. I nagle – akcja! Słyszymy mamę, jak nas woła. Chodzi po podwórku, sprawdza furtkę, krzyczy coraz bardziej zdenerwowana: – No co jest?! Gdzie oni są?! A my dusimy się ze śmiechu – dosłownie. Zabawa życia! I wtedy pies zaczął szczekać. Najpierw nieśmiało, potem coraz głośniej. Kręcił się, jakby sam nie wiedział, co robić. W końcu zaczął piszczeć. Mama podchodzi do furtki – nikogo. Na ulicy pusto. Dzieci zniknęły jak kamfora. Wreszcie zaniepokojona podchodzi do psa. – Lord, czego ci trzeba? Co się dzieje? Co chcesz, głuptasie? I nachyla się nad budą... – CO WY TAM ROBICIE?! WYŁAZIĆ MI NATYCHMIAST Z TEJ BUDY! CO TO ZA GŁUPIE POMYSŁY?! A ja, z pełnym oburzeniem, mówię: – To nie głupie pomysły, tylko pies głupi, bo nas zdradził! – Marsz do domu! – ryknęła mama. – Wszyscy do wanny! Zdjąć te śmierdzące ciuchy! No nie wiem, w co ręce włożyć z wami... Utrapienie z tymi dziećmi!
    • ,,Prawy zamieszka  w domu Twoim, Panie,, Ps 15    jesteśmy ...super  a inni  gdyby i oni byli tacy    świat byłby wspaniały    zła nie czynię  mnie nie dotyczy  odwracam się od niego  pływam w zadowoleniu  widzę dobro po swojemu  zadowalam swoje ja    prawość to nie slogan  to droga jaką szedł Jezus  warto ją dostrzec  i …iść    prawi ujrzą Jego oblicze  prawi dostaną wieczne życie   Jezu ufam Tobie    7.2025 andrew  Niedziela, dzień Pański Pański 
    • @Annna2Albo bardziej, bo przecież można, nawet kiedy nie ma.
    • cisza po zmarłym bywa tak cicha że aż boli   jest niewidzialna a mimo to ją wyczuwamy   boimy  się jej lękamy czy nie przemówi   taka cisza jest  trudna bo  płacze
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...