Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

zapytaj trupa ma zjedzone usta
urodził się w dzień Mariusza*
odszedł w czterdziestej tajemnej jesieni
jego toastem co roku wznoszą

zgrozo moja jak mógł
całował się z tą czarną wiedźmą
kiedym go zdradzała
jego liryka nie sprawiała bólu
źrenice nie czuły ani krzty zawodu

wciąż gra ognisty język
do diabła
w książkach wieczny i te róże

____________________


* 19 styczeń imieniny obchodzi Mariusz

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Witaj Arku, u mnie jesteś rzadkością, tym bardziej miło...
Zgadzam się z Tobą motto właściwie to moja najlepsza sukienka, skrojona i uszyta idealnie na moje kształty i potrzeby duszy, a do tego całkiem sexi :)

w tym roku nie było róż na płycie, może dlatego urwane myśli, gdzie te trzy róże, czemu zabrakło, dlaczego... czy będą w przyszlym roku... można zawiesić myśli na samych różach... jeszcze dodam od siebie - kim jest, a może był tajemniczy gość...

w styczniu ubr. minęła 200 rocznica...
a w tym roku - brak koniaku i brak róży i brak tajemniczej postaci... a może On odszedł...

myślę, że ciekawe straszności, a swoją drogą, wiersz powstał też w dziwny sposób, ktoś mi zadał pytanie "co by powiedział... " - ale to inna beczka...
muszę poszukać tego gościa, nie dokończył rozmowy ze mną i pisał straszne wiersze.

serdecznie - Jola.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jeśli Pan tak płytko patrzy - a głębiej nie warto, można się utopić ;)

Mimo braku "kromki ze smalcem" podziwiam Pana zaangażowanie.

To nie zaangażowanie, tylko mdłości...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jeśli Pan tak płytko patrzy - a głębiej nie warto, można się utopić ;)

Mimo braku "kromki ze smalcem" podziwiam Pana zaangażowanie.

To nie zaangażowanie, tylko mdłości...
Jak Pan zemdleje, to proszę pisać,
przyjdę z pomocą (usta-usta),
zrobię sztuczne oddychanie ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      jak wtedy, gdy?   To neologizm?     Ta cząstka mogłaby posłużyć za książkowy przykład, jak zarżnąć wiersz. Po nostalgicznym, łagodnym początku jest ona niczym kopnięcie czytelnika w.... powiedzmy, w kostkę. Dołączyłaś do tekstu instrukcję obsługi dla odbiorcy, jak ma odczytać ten wiersz i co ma czuć, myśleć po jego lekturze. "Pozostał w sercu ślad", bardziej banalnie się nie dało. Dobrze jest, dopóki opisujesz obrazy, wczuwasz się w ich klimat. I na tym chyba należałoby poprzestać.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        To ja już wiem, co kobiety widzą w samcach alfa.   @Deonix_ Nie byłbym taki pewien. Czy ta dziewczynka może być sobą? Według mnie facet nie traktuje jej poważnie.   Raczej należałoby współczuć podmiotce lirycznej, nauczonej, że jej odczucia, emocje, nie mają w istocie większego znaczenia.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Zostaw to jako nawet ciekawą złotą myśl. Cała reszta jest tą zbędną łupiną, którą można spokojnie odrzucić.
    • Ten wiersz poważnie choruje na nadmiar słów. Ciekawe i plastyczne przenośnie (np. Czy ufasz, że przeminie we mnie wiatr, (...) Rozbieram się z Twojego ciała, (...) ) zostają całkowicie zagłuszone frazami banalnymi, które tylko stwarzają pozory poetyckości. Aż sześć -ości: samotności, ludzkości, nieskazitelnością, niepowtarzalnością, przeszłości, namiętność. Za dużo tego. Zapis według mnie jest przeintelektualizowany, a próby obrazowania nie wykraczają poza standardowy zakres - serce, powieki, słowa (koniecznie z językiem w parze), wspomnienia, twarz, zwierciadło. Zaletą tekstu jest za to melodyjność, sugestywna, przemyślana wersyfikacja, podkreślająca intymny charakter tego lirycznego wyznania.
    • Napisany zapewne z potrzeby chwili. Za kilka miesięcy będzie nieaktualny i nieczytelny. Emocje w tekście ewoluują nie ku jakiejś pogłębionej refleksji, lecz w kierunku mentorskiego pouczania.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...