Mordercy Marzeń

[Assire__var__Anahid]

Mordercy Marzeń

Wiatr jesienny porwał obłoki,
Spoczęły młodzieńcze marzenia w mogile,
Nagłym jesiennym powiewem zmieniło się tyle,
Spłynęły marzeń żywym nurtem potoki,

Przybyło lat, nadeszły w ciemności lęki,
Idee młodości jak chmary motyli,
Odfrunęły za morze błękitne, w jednej chwili,
Miast marzeń pozostały konających jęki,

Ludzie - mordercy odebrali dzieciom marzenia,
Pchając na wojnę ku zdobyciu szczytu,
Wpychając w ręce karabin, zabrali szansę spełnienia,

A my chcemy tylko odnaleźć kawałek nieba błękitu,
By marzeń swych doglądać bez rąk krwią splamienia,
Bo na cóż nam bitwy - czy ludzie są z granitu ?

[Kai_Fist]

jak dla mnie cudo!

sonet do tego.

i forma
i treść

Wojownik Kai Fist
Pozdrawia Serdecznie

[Adam_Szadkowski]

Manifestujesz. Dla mnie nic nowego. Zawsze w pewnym okresie życia ktoś pisze taki tekst. Napewno ważny dla Ciebie tekst. Ja idę sobie dalej.

Sonet to cos więcej niż rymy i liczba wersów. Tu tego "więcej" nie ma.


Adam

[Adam Raj]

Dla mnie zbyt mało to liryczne, brzmi trochę jak komentarz radiowy. Wytarte i banalne określenia.
Może masz emocjonalny stosunek do tego tekstu ale ja się na to nie nabieram.
pozdrawiam