Kiedy tylko pragnąć...

[Kaliope_X.]

kiedy tylko pragnąć
nie masz celu...
za niewielki oddech,
gdzieś głęboko w duszy
rozkwita bladym światłem
p r a w d a ż y c i a
prostota szlachetna
w sobie samej jedynie
w ubóstwie istniejąca
w utrudzeniu
minionym

kiedy tylko pragnąć
nie masz czemu...
za niewielki uśmiech
wierność swą odkupisz
uśpioną przyjaźnie
w p r a w d ę ż y c i a
wplecioną niezniszczenie
w cudownym nawróceniu,
z siebie przecież czynisz
ołtarzom płomienie
uczczonym

kiedy tylko pragnąć
nie chcesz boleć...
za dłoń, równą
w radosnej wędrówce
chwyć mocno i światu zabierz
jak p r a w d ę ż y c i a
co się z wszystek pragnień
przemienionych czystością
zadziwiła
bo nie ma już win
rozproszonych

kiedy tylko pragnąć
znajdziemy odwagę
za siebie nawzajem...
w p r a w d ę ż y c i a
wrośniem słowem!
kiedy tylko snów
zechcieć zdążymy
zaraz się aniołom
w świecie wydarzymy
świata brzegi gubiąc
w pośpiechu
szczęśliwie zawrócimy
po słów niezapomnianych kilka
jedynie
i pierwszym, co się zrodził
z nadziei
krokiem wspólnym
w bliskości niebieskiej

o tęsknym pejzażu
razem
zatańczymy...

[Cream Dream]

Proponuję zacząć od skrócenia tekstu o połowę, skondensowanie treści i unikanie powtórzeń typu prawda życia. To jest nudne.

[WiJa]

A wiesz, że (jak mało kiedy) zgadzam się z poprzednikiem, i to nawet zgadzam się w większej części niż w połowie. Życie jest również (niestety) kompromisem, oby tylko tych kompromisów było jak najmniej w naszym życiu, chociaż czasami, to i za żadne skarby nie należy iść na kompromis. A mówię o kompromisie, co do wyrażeń i słów w wierszu, bo z czegoś (nawet dobrego) na dobre, a nawet na szczęście trzeba zrezygnować (nawet jeżeli lepsze jest wrogiem dobrego). Zresztą najbardziej chyba oklepane powiedzenie o wierszu mówi, że nie ma takiej rzeczy, która skrócona o połowę nie zyskała by na wartości. Oczywiście, że tak, jak jest może też zostać, ale sztuką jest, i byłaby nie lada jaką, żebyś to wszystko o czym jest ten wiersz ujęła, góra w kilkunastu wersach. A nawet jeżeli już, Kaliope, nie będziesz wracała do tego wiersza, to na przyszłość staraj się zawierać temat, czyli treść w kilkunastu wersach. Oczywiście, nie jest to żadna reguła, ale uczy pewnej zwięzłości, a nawet, o ironio, przejrzystości. Pozdrawiam

[Kaliope_X.]

Cream Dream - powtórzenia zwrotu "prawda życia" mają swój sens. O to chodziło, aby w każdej zwrotce tę prawdę życia inaczej wyeksponować, po to, aby ostatnimi słowami móc powiedzieć: po słów niezapomnianych KILKA JEDYNIE

TYCH KILKA SŁÓW ma tworzyć pejzaż - poezję ze słów jak taniec z kroków (o tęsknym pejzażu razem zatańczymy) składaną... przez pisarza - w tęsknocie za prostotą - prawdą życia, tą, ponad wierszami.

Dzięki za uwagi
------------

WiJa - właściwie Tobie mogę powtórzyć to samo, skoro zgodnie z Cream Dream wyraziłaś swoje zdanie. Oczywiście zgadzam się, że najlepiej jest pisać zwięźle i też tak się zazwyczaj staram. Tutaj jednak, inaczej nie chciałam. Taki był zamysł. Taka treść musiała być zawarta.

Również dzięki za Twoje słowa.

Pozdrawiam,

In-humility,
K. W.

[WiJa]

Dobrze, dobrze, przesadą, lekkomyślnością, a może nawet i sporym błędem byłoby naruszyć taką konstrukcję, i ten klimat tego wiersza, gdyż cały wiersz mógłby się po prostu zawalić, przynajmniej stracić na znaczeniu takim, jakie ma w tej formie. Widocznie Kaliope, taki masz sposób wyrażenia myśli i uczuć, i jest to poniekąd wewnętrzna inklinacja, z czym bardzo trudno, jeżeli w ogóle można się rozstać. Tak więc właśnie, może wcale nie trzeba się tego sposobu obrazowania pozbywać, i/a takie szerokie ukazywanie jest, jak najbardziej uzasadnione, a nawet pożądane w Twoich wierszach. Ale zaznaczam, nie do przesady, gdyż wszystkiego są pewne granice, nawet jeżeli poezja znosi granice vel ograniczenia. A znosi je na rzecz oczarowania, a właściwie pewnego rodzaju uniesienia (się) duchowego tym czymś, o czym jest dany wiersz, a najczęściej jest o czymś nie do wyrażenia słowami. Pozdrawiam

[Cream Dream]

No dobrze że autor w ogóle jest świadomy co i dlaczego zawarł w tekście.

Niemniej rzadko w wierszach powtórzenia słów czy nawet wersów dobrze wypadają. U ciebie wypada to blado. Do tego starasz się te powtórzenia w tekscie dodatkowo wyroznic. Ten sam zwiazek słów lepiej zastapic porównaniemub metaforą. Nie wykładaj wszystkiego na tacy odbiorcom. W przeciwnym wypadku po co to nazywać wierszem?

[Kaliope_X.]

Hmm... ok. Zgadzam się, może i rzeczywiście warto coś inaczej ująć, żeby powtórzeń uniknąć - jeśli nie są zamierzone. Jeśli miałyby wpłynąć na przewartościowanie wartości... na odbiór z przymrużeniem oka itp. Ja jednak na względzie miałam właśnie pokazanie tej prawdy życia, o czym już pisałam wcześniej. Jednak, skoro nie tylko Ty zwracasz na to uwagę, to chyba słuszna była rada o "podawaniu na tacy". Przemyślę. Dziękuję.

[Mateusz]

Kaliope X.jak chcesz pokaże Tobie z innej formy, Twój wiersz.
Chciałem parę słów wyciąć, ale zostawiłem, jak jest.
Spójrz:zrobiłem sobie taki mały eksperyment.



Kiedy tylko pragnąć nie masz celu
za niewielki oddech, gdzieś głęboko w duszy
rozkwita bladym światłem prawda życia
prostota szlachetna w sobie samej jedynie

w ubóstwie istniejąca w utrudzeniu minionym
kiedy tylko pragnąć nie masz czemu
za niewielki uśmiech wierność swą odkupisz
uśpioną przyjaźnie ukrytą dla celu

wplecioną niezniszczenie i w cud nawróceniu,
z siebie przecież czynisz ołtarzem płomieni
kiedy tylko pragnąć nie chcesz boleć
za dłoń, równą w radosnej wędrówce

chwyć mocno i światu zabierz, co twoje
z wszystek pragnień przemienionych czystością
zadziwiła bo nie ma już win rozproszonych
kiedy tylko pragnąć znajdziemy odwagę

za siebie nawzajem i wzrośniemy słowem!
kiedy tylko snów zechcieć zdążymy
zaraz się aniołom w świecie wydarzymy
światu brzegi gubiąc szczęśliwie zawrócimy

po słów niezapomnianych kilka jedynie
i pierwszym, co się zrodził z nadziei
krokiem wspólnym w bliskości niebieskiej
o tęsknym pejzażu razem zatańczymy...



Wiem, że to nie Twoja forma,
ale jak się Tobie taka widzi.
Wiersz pozostał- 99.9%Twój.



Pozdr. b;

J.S

[Kaliope_X.]

Super-Tango...

Fakt, to już zupełnie "coś innego". Zmiany niby niewielkie, ale jednak. Załamują mi konwencję trochę.. inny układ wersów to już inne znaczenie. Niemniej, tak wyszło.. oryginalnie :) Ciekawie jest zobaczyć swoje myśli i refleksje z innej strony podane.

..i wzrośniemy słowem.. - o tak! Za to Ci dziękuję!

Z pozdrowieniami,

K. W.