Cream Dream

Ojej

generalnie przeciętne ale literówki, błędy w deklinacji i brak niekiedy polskich liter ten wiersz dyskwalifikują do publikacji gdziekolwiek

chodziło o przesadę

bez przesady tandeta

oyey. zagłosuję po znajomości

nie jestem księciem z bajki na białym i nawet czarnym koniu do tego umieszczam w cichym zaklęciu zmęczenie z tętniącego tygodnia mam cię wokół moich myśli wokół pragnień o rozebraniu wstydów trącam twoje ramię o moją głowę o nagość uwagi i wnikliwość błyszczą i iskrzą spojrzenia w miejsca w które nie powinienem chyba dolewasz do nich oliwy chyba wybucha już pożar powoli zawieszam na pochylonej szyi naszyjnik z powolnych musknięć tracę refleksję i równowagę siebie i siłę na bezdotyk w twojej burzy te pioruny droczą się po całym mnie bezwarunkowo i samoistnie wszystkie słowa się śmieją płomienie ze świec gasną powoli co raz bardziej rzeźbię twój szept moim zbyt nagłym oddechem w ogrodzie dreszczy kwitnie zatracenie przebłogogość w przebliskości cię

poezji w tym brakuje przede wszystkim. nie podoba sie

Ten fragment przybił mnie, jak Chrystusa na krzyżu... : "cisza słyszy spalenie knotów świec wytrzebiła spółgłoski z liter twojego szeptu one sturlały się po opuszczonym ramieniu" Zagmatwane gmatwanie zgmatwanym pogmatwaniem... można dużo prościej, odrzucając niezrozumiałą nadętość słów i znaczeń... niestety, jestem na nie... "wszystko się we mnie zatrzęsło". :( może jeszcze wam wszystko narysować?

brednie

ciekawe spostrzeżenie

no może jest racja w tym co Pan pisze, ale w zamiarze miało się dziać wolno.

a jeśli nie wolno?

ale ja z panem nie jestem na ty

przydałoby się spalenie knotów tej wyliczanki, potem - ewentualnie wszystkich zaistnień (...) w tej konwencji. za mało cię widzę lecz niemało płonę - z tym, co powyżej, tu raczej złączone Powodzenia. nie ma żadnej wyliczanki. proponuję czytać z większą uwagą

za mało cię widzę lecz nie mało płonę cisza słyszy spalenie knotów świec wytrzebiła spółgłoski z liter twojego szeptu one sturlały się po opuszczonym ramieniu samogłoski uderzały w przestrzeń sufitu albo dmuchały jękliwie w dogasanie płomieni albo mruczały w perspektywę zatracenia inne litery były ociężałe w tej konwencji leżały pod łóżkiem rzucone od niechcenia z zachęcenia pogięte i przydeptane twoją stopą był jeszcze szelest z tych wszystkich zaistnień szelest z otarcia o otarcie i z rozbierania sylab z wygłaskań niektórych wstydliwych wyrazów wszystko się zatrzęsło gdy przyszła pora na wielokropek

Bywają momenty niezłe, ale są to też katastrofalno-kiczowate

dwa kosze

lipa

Munch krzyczy i co z tego? Brak ciągu dalszego, za krótko. Brak szansy na przeżywanie. Za krótko

literówki w komentarzu. żenujące pierwszy wers - "ten" - niczego nie wnosi już jest przecież doprecyzowanie -"razowy"-; trzeci wers drugiej cząstki - literówka; co to jest scodzienniona codzienność? neologizm rozumiem, da się przełknąć, ale i tak msz ekstrawagancja, w innym kontekście być może na miejscu; "codzienności - powtarzalności" rym tak ni z tego owego jak i 3 x -"w których"- i to w bliskim sąsiedztwie świadczy o warsztatowych brakach w obrazowaniu; następnym składnikiem waty jest -"twoja prawda"- ogólnik odsyłający czytelnika do "jego prawdy", czyli jakiej i gdzie? bo w tekście ni słowa nie powiem do poprawy, może zostać jak jest, w końcu znajduje się nabywcę na każdy towar

czy to było na rogu startowej i pilotów? ojej

za dużo "jego" w pierwszej strofie. do poprawki

oczywistość bez tajemnicy, pointy, za krótko.

słabe i nieciekawe

a ja w ogóle nie czytam. personalne żenujące wycieczki