Anna_Para Opublikowano 10 Sierpnia 2010 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 10 Sierpnia 2010 a jednak będziemy mieć dziecko dziś wiem że to co dzieje się między nami urodzi się wielkim człowiekiem kochającym i mądrym dobrym poczętym ze zwykłej czułej cierpliwości czerwonych pragnień zmieszanych w gorącym winnym szkle Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Anna_Para Opublikowano 10 Sierpnia 2010 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 10 Sierpnia 2010 Wydłubuję starocie z warsztatu, żeby nie przepadły! Wybaczcie, jeśli nudzę. Para:) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Magda_Tara Opublikowano 10 Sierpnia 2010 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 10 Sierpnia 2010 nie nudzisz, robię dokładnie to samo, poza kolejką wchodzą wiersze nowe i ważne dla mnie :)) a jeśli chodzi o Twój wiersz... piękny. nierymowany - a więc nietypowy dla Ciebie. refleksyjny na biało z (przynajmniej) podwójnym dnem :)) bardzo mi się, Paro Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
krzysztof marek Opublikowano 10 Sierpnia 2010 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 10 Sierpnia 2010 pamiętam Aniu ten wiersz. zrobił na mnie ogromne wrażenie wtedy, robi i teraz. hm. odbieram Twój utwór trochę przez pryzmat medialnego krzyku wokół tytułowego tematu, i dlatego subtelność wiersza "doprowadza do pionu". uczucia są, istnieją a poczęcie dziecka jako owocu uczuć to jest coś niesamowitego. i myślę że nie jest to wcale infantylne postrzeganie. drewnianym nikt się nie urodził... dobrze, że znalazł się tutaj i teraz. gdy jest tyle zatargów, manipulacji z tej czy tamtej strony (pod pałacem prezydenckim i nie tylko). bo w sumie dla człowieka winno się liczyć to co ma w środku a nie wrzask z telewizora. pozdrawiam bardzo bardzo Aniu :)))) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Anna_Para Opublikowano 10 Sierpnia 2010 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 10 Sierpnia 2010 Dzięki, Taro! Czasem się przypomni stary wiersz, po roku - okazuje się aktualny. Dzięki, że podoba się nadal. Cieplutko, Para;) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Anna_Para Opublikowano 10 Sierpnia 2010 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 10 Sierpnia 2010 Krzyś, niezawodnie jesteś: Dzięki śliczne. Bardzo mi miło, że ciepło się odnosisz do tego tekstu. Tak, ja także nie potrafię się nadal zdystansować wobec ważkich tematów. Cieplutko również, Para:) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
klubo Opublikowano 10 Sierpnia 2010 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 10 Sierpnia 2010 kiedyś też napisałam o tym wiersz- twój jest piękny- pozdrawiam Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Anna_Para Opublikowano 10 Sierpnia 2010 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 10 Sierpnia 2010 Klubo: Dzięki piękne. Pozdrawiam serdecznie. Pokaż swój wiersz! Warto porównywać ujęcia tego samego tematu. Na pewno piękny. Cieplutko, Para:) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
6 kilo Opublikowano 10 Sierpnia 2010 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 10 Sierpnia 2010 Anno, Ty masz swój styl, ten wiersz jest troszkę inny niż te Twoje wiersze które czytałem, ale trzeba nad nim pomyśleć, zastanowić się, wtopić w przesłanie Autorki, ja to zrobiłem i nie żałuję, bardzo mi się...... pozdrawiam Anno serdecznie, jacek. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Anna_Para Opublikowano 10 Sierpnia 2010 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 10 Sierpnia 2010 6 kilo: Jacku, bardzo dziękuję za zainteresowanie problemem. Jestem wdzięczna, także za czytanie i komentarz, cieplutko pozdrawiam, Para:) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
M._Krzywak Opublikowano 10 Sierpnia 2010 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 10 Sierpnia 2010 Co Wam powiem, to Wam powiem: dzieci to "kinder terror". Szczegóły jutro w Radio Kraków, wyst. m. in. Piotr Krzywak :) A swoją drogą - ładny wiersz. Pozdrawiam. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
klubo Opublikowano 10 Sierpnia 2010 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 10 Sierpnia 2010 Aniu- wkleję ten wiersz następnym razem-ciekawa jestem twojego odbioru na mój w tym temacie-pozdrawiam Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Pan_Biały Opublikowano 10 Sierpnia 2010 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 10 Sierpnia 2010 Aniu, temat dla niektórych trudny i okraszony bólem, ale Ty tu nie moralizujesz , nie wskazujesz ścieżki i bardzo dobrze to jest wiersz o marzeniu, o pięknie rodzicielstwa, że każdy chciałby mieć kogoś po sobie wiersz bardzo dobrze napisany pozdrawiam r Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Vica Opublikowano 10 Sierpnia 2010 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 10 Sierpnia 2010 to piękne, jeśli kiedyś się zdarzy to chciałabym właśnie tak i nawet jeśli nie do końca się zgadzam z tą procedurą, to ten wiersz wiele zmienia, przemawia, trafia w 100% pozdrawiam ciepło klaudia Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Grażyna_Kudła Opublikowano 10 Sierpnia 2010 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 10 Sierpnia 2010 Aniu, bywa, że czytam wiersz, czuję go, a nie wiem co napisać. Tak jest teraz, czuję gdzieś w głębi i to bardzo mocno. Może, niech tam pozostanie. Pozdrawiam serdecznie, Grazyna. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Leokadia_Koryncka Opublikowano 11 Sierpnia 2010 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 11 Sierpnia 2010 I mnie się przydarzyło jak Grażynce. Niecodzienny, o ważnym temacie, piękny! Serdecznie - Leo. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Anna_Para Opublikowano 11 Sierpnia 2010 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 11 Sierpnia 2010 Michale: A swoją drogą - spadłam z krzesła!!! Pochwaliłeś mój wiersz!?? :) Bardzo mi miło i serdeczne dzięki, nie tylko za czytanie wiersza. Dzięki, dzięki, Michale. Cieplutko (a co tam) Para:) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Anna_Para Opublikowano 11 Sierpnia 2010 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 11 Sierpnia 2010 Rafale: Jest mi niezmiernie miło, że chwalisz formę. Zupełnie się tego nie spodziewałam, wiersz jest stary, sprzed roku. Dzięki piękne, pozdrawiam, Para:) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Anna_Para Opublikowano 11 Sierpnia 2010 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 11 Sierpnia 2010 Vico: Bardzo to dla mnie wielki komplement! Jest mi niezmiernie, niezmiernie miło. Dzięki, cieplutko pozdrawiam, Para:) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Anna_Para Opublikowano 11 Sierpnia 2010 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 11 Sierpnia 2010 Grażko: Bardzo mi miło, że byłaś, czytałaś, zostawiłaś ślad. Wystarczy, że wiersz zasiał refleksję. Nie musisz go oceniać, tym bardziej, że wiersz ten jest wielką metaforą, którą naprawdę rozumie prócz mnie tylko jedna osoba. Cieplutko, Para:) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się