Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

a jednak będziemy mieć dziecko
dziś wiem
że to co dzieje się między nami
urodzi się wielkim człowiekiem
kochającym i mądrym
dobrym
poczętym ze zwykłej czułej
cierpliwości
czerwonych pragnień
zmieszanych w gorącym
winnym szkle

Opublikowano

nie nudzisz, robię dokładnie to samo, poza kolejką wchodzą wiersze nowe i ważne dla mnie :))

a jeśli chodzi o Twój wiersz...
piękny. nierymowany - a więc nietypowy dla Ciebie. refleksyjny na biało z (przynajmniej) podwójnym dnem
:))
bardzo mi się, Paro

Opublikowano

pamiętam Aniu ten wiersz. zrobił na mnie ogromne wrażenie wtedy, robi i teraz. hm. odbieram Twój utwór trochę przez pryzmat medialnego krzyku wokół tytułowego tematu, i dlatego subtelność wiersza "doprowadza do pionu". uczucia są, istnieją a poczęcie dziecka jako owocu uczuć to jest coś niesamowitego. i myślę że nie jest to wcale infantylne postrzeganie. drewnianym nikt się nie urodził...
dobrze, że znalazł się tutaj i teraz. gdy jest tyle zatargów, manipulacji z tej czy tamtej strony (pod pałacem prezydenckim i nie tylko). bo w sumie dla człowieka winno się liczyć to co ma w środku a nie wrzask z telewizora.
pozdrawiam bardzo bardzo Aniu :))))

Opublikowano

Krzyś, niezawodnie jesteś: Dzięki śliczne. Bardzo mi miło, że ciepło się odnosisz do tego tekstu. Tak, ja także nie potrafię się nadal zdystansować wobec ważkich tematów. Cieplutko również, Para:)

Opublikowano

Anno,
Ty masz swój styl,
ten wiersz jest troszkę inny
niż te Twoje wiersze które czytałem,
ale trzeba nad nim pomyśleć, zastanowić się,
wtopić w przesłanie Autorki,
ja to zrobiłem i nie żałuję,
bardzo mi się......
pozdrawiam Anno serdecznie,
jacek.

Opublikowano

Aniu, temat dla niektórych trudny i okraszony bólem, ale Ty tu nie moralizujesz , nie wskazujesz ścieżki i bardzo dobrze
to jest wiersz o marzeniu, o pięknie rodzicielstwa, że każdy chciałby mieć kogoś po sobie
wiersz bardzo dobrze napisany
pozdrawiam
r

Opublikowano

to piękne, jeśli kiedyś się zdarzy to chciałabym właśnie tak

i nawet jeśli nie do końca się zgadzam z tą procedurą, to ten wiersz wiele zmienia, przemawia, trafia w 100%

pozdrawiam ciepło
klaudia

Opublikowano

Grażko: Bardzo mi miło, że byłaś, czytałaś, zostawiłaś ślad. Wystarczy, że wiersz zasiał refleksję. Nie musisz go oceniać, tym bardziej, że wiersz ten jest wielką metaforą, którą naprawdę rozumie prócz mnie tylko jedna osoba. Cieplutko, Para:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Akurat jadłem dziś pierogi :)
    • Nie mogę się uwolnić Usta twe niczym wrota do piekieł Rozpalone namiętnie rozchylają sie powoli A Włosy twe aksamitne niczym perskie płótno opadają swawolnie na roznegliżowane ramiona, myslę Podchodzę,,obserwuje,dotykam w koncu całuje, jestem w niebie, jest pięknie Niech Emocje grają melodyczne dzikie dźwięki niech serce tobą pokieruje   Jej jęki znaczyły więcej niż milion słów Nie pamietam snu, w którym  bym Cie nie spotkał, nawiedzasz mnie nawet tam Jestes jak anioł coś stąpił na ludzka ziemie i z łaski swojej obdarzyłas mnie CiepłemZ’, którego nie zapomnę Ach żebym ja ino tez był aniolem to polecielibismy do gwiazd nie patrząc się za siebie
    • MRÓWKI Spałem spokojnie, gdy nagle przez sen poczułem mocne ugryzienie i zaraz potem ból. Przebudziłem się szybko, poszukałem latarki i przeszukałem cały namiot w poszukiwaniu sprawcy zadanego bólu. Nic szczególnego nie zauważyłem więc wsunąłem się w śpiwór próbując usnąć ponownie. Zgasiłem latarkę i położyłem się z powrotem spać. Do rana pozostało jeszcze kilka godzin, lecz nie mogłem zasnąć. Leżałem z przymkniętymi oczami czekając podświadomie na kolejne ugryzienie. To było pewne, że coś mnie ugryzło i przypuszczałem, że był to jakiś mały owad.  Na mojej lewej nodze zaważyłem zaczerwieniony ślad po ugryzieniu i poczułem swędzenie, pieczenie i niewielki bąbel. Dobrze, że nie jestem uczulony na jad owadów - pomyślałem.  Jak więc już wspomniałem nie mogłem spać trochę zaniepokojony, a trochę z bólu. Miałem przeczucie, że coś niedobrego wręcz potwornego dzieje się na zewnątrz namiotu. Tak więc leżałem i czekałem sam już nie wiedząc na co.  Nagle u wejścia do namiotu zobaczyłem małe punkciki posuwające się w moją stronę i po skierowaniu strumienia światła latarki w tamtym kierunku, aż dech zaparło mi z wrażenia, a gęsia skórka natychmiast ukazała się na mojej skórze. W namiocie były dwie czerwone mrówki. W oka mgnieniu zerwałem się na równe nogi i depcząc te, które zdążyły wejść do namiotu, musiałem odganiać te co chciały wejść do środka.  Podczas tej czynności ujrzałem używając latarki, że wokół namiotu jest masa czerwonych mrówek, które otaczały mój namiot że wszystkich stron.   cdn.    P.S. Opowiadanie powyższe napisałem w 1977 roku, czyli prawie pół wieku temu i jest to czysta fantazja.    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...