Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

czas kartkę przerzucił wskazówką, jak zwykle
powiało w drzew zastęp wyrosłych w marzeniu,
zerwało co większe owoce, a liście
pożółkły, wirując, w tym całym zdarzeniu
zza okna, przy biurku, z herbatą w komplecie
poeta zapisał, ze przyszła już …

do słoty i chlapy i deszczu, co z chmury
ukosem ciął przestrzeń po kres nieboskłonu,
poeta dorzucał trzy-czwarte z natury
rozważnych sentencji, wśród myśli wyłomu
wiatr z okna do biurka herbacie w sekrecie
nadmuchał zmieszany, że przyszła już …

zegara to wina – on z czasu nakazu
służącym, więc sprawił, że zimna herbata
i w szczęściu – nieszczęściu poecie od razu
chłód wyrwał się w strofie, a po nim był katar
i na cóż dochodzić esencji o lecie
wszak widać zza okna, ze przyszła już …

zanurzyć by w cieple swój kark, mówiąc zwięźle,
przed wiatrem się ustrzec, bo czasu poddani,
jak drzewa skończymy, ich nagie gałęzie
dowodem wszak pierwszym od bajd herbacianych,
więc z dala od kartki, a niech ją wygniecie
poeta przy biurku, gdzie przyszła już …

tej prawdy nie zmieni roleta na oknie,
ni zegar ze ściany ściągnięty przed czasem,
nadejdzie, jak zwykle wiatr w szpary zalotnie
zagląda, jak zwiewnie nagina drzew zastęp,
zaparzmy herbatę – jak komu tam chce się
i ani co szeptać, ze przyszła już …

Opublikowano

tego nie rozumiem:
wiatr z ona do biurka herbacie w sekrecie ni w ząb

w trzeciej zwrotce:
literówka: Że zimna herbata

poza tym - czyta się dobrze
lubię takie pisanie od czasu do czasu poczytać

pozdrawiam

Opublikowano
czas kartkę przerzucił wskazówką, jak zwykle
powiało w drzew zastęp wyrosłych w marzeniu,


- na szczęście w marzeniu :), bo jeszcze chce się ciepłości i lata, co z babim lata.
A zaśpiewałbyś to Messa? - bo trochę naplątałeś wątki.

pzdr. bezet
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dzięki za komentarz - no cóż co do szczęścia to chyba wszyscy przegraliśmy - wiersz, który tu przedstawiłem jest trochę rozrywkowy - ale zawiera też odrobinę satyry na naszy bycie i obycie z przyrodą - jak piszemy o jesieni i podczas jesieni - cóż, wymądrzam się - satyra miała wyjść o takim jednym (czyli o mnie) - proszę tak to traktuj Bogdanie - jesień jako czar przedstawiłem - w odbiciu słynnego "sezamie otwórz ..." - a słynne "ani co" jakoś można skojarzyć z "ani mru, mru ...o jesieni".

teraz co do śpiewania - troszkę nie zrozumiałem czy zaśpiewanie tegoż wiersza chodzi czy o wierszem z babim latem - jak jeden tak i drugi można na tę samą linię melodyczną - ale jak tak się wysilić to da radę spłodzić dwie zupełnie inne melodie

a i jeszcze jedno - proszę abyś mi wytłumaczył - w jaki sposób pomyliłem wątki - gdzie się zgubiłem

serdecznie pozdrawiam i dzięki za komentarz
MN
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



...naplątałeś, Messa, czyli skręciłeś opowiastkę z wielu myśli, światów. Bardzo pieknie - zresztą, a pytanie było takie tylko, że przejść między w/w :) tak wiele, więc czy da się to w melodię wpleść bez utarty sensów?
Czytaj słowa - bez urazy :)

pzdr. bezet
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



...naplątałeś, Messa, czyli skręciłeś opowiastkę z wielu myśli, światów. Bardzo pieknie - zresztą, a pytanie było takie tylko, że przejść między w/w :) tak wiele, więc czy da się to w melodię wpleść bez utarty sensów?
Czytaj słowa - bez urazy :)

pzdr. bezet

mogę spróbować - absolutnie bez urazy zrozumiałem sens poprzedniego Twojego komentarza - w końcu - pal licho - każdy może mieć swoje zdanie
serdecznie pozdrawiam
MN

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Krzyk Długi, głuchy krzyk Rozrywa mi płuca Zgniata mi serce Wyżera od środka martwy już mózg Ale na zewnątrz nie słychać nic Duszę się swoją niemocą Duszę się bólem Na gardle czuję podeszwę istnienia Które coraz głębiej wbija swoje kolce w moją krtań Nie umiem wstać Nie umiem podać ręki słońcu Parzy mnie współczucie A poczucie winy wypala znamię na mej duszy Zapadam się I czuję jedyne kojące ciepło Dziewiątego kręgu piekła Gdzie witają mnie zdrajcy godności I na tronie zakładają mi koronę cierniową.
    • @Corleone 11 Pewne jest to i zacytuję Google.com:     "Tak, świat bez drzew zaginąłby lub stałby się miejscem skrajnie nieprzyjaznym dla życia, ponieważ drzewa są kluczowe dla produkcji tlenu, regulacji klimatu (pochłanianie CO2), utrzymania bioróżnorodności, stabilności gleby i zapobiegania erozji. Ich całkowity zanik doprowadziłby do globalnego ocieplenia, masowego wymierania gatunków i załamania ekosystemów, czyniąc planetę niezdatną do życia.  Kluczowe role drzew: Produkcja tlenu i pochłanianie dwutlenku węgla: Drzewa poprzez fotosyntezę produkują tlen, którym oddychamy, i pochłaniają CO2, główny gaz cieplarniany, co zapobiega smogowi i globalnemu ociepleniu. Równowaga klimatyczna: Regulują temperaturę, cieniując i parując wodę, a ich brak pogłębiłby efekt cieplarniany. Siedlisko życia: Są domem dla milionów gatunków, a ich utrata powoduje masowe wymieranie. Ochrona gleby i wody: Korzenie stabilizują glebę, zapobiegają erozji, a lasy regulują cykl wodny, oczyszczają wodę i powietrze. Zmniejszanie hałasu: Działają jak naturalne bariery akustyczne, co jest ważne zwłaszcza w miastach.  Konsekwencje globalnej utraty drzew: Nieodwracalne zmiany ekologiczne: Powrót do stanu sprzed zniszczenia byłby praktycznie niemożliwy. Kryzys egzystencjalny: Świat stałby się niezdatny do życia, prowadząc do głodu, chorób i konfliktów, zgodnie z przysłowiem: "Gdy ostatnie drzewo zostanie wycięte, ostatnia rzeka zatruta, ostatnia ryba złowiona, odkryjemy, że nie można jeść pieniędzy". 
    • :))))) (końcówka) pozdrawiam
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Berenika97 Myślę, że człowiek po prostu dąży do poznania Wszechświata, przecież jest tyle pytań bez odpowiedzi i według mnie takie tematy są jak studnia bez dna, można czerpać z niej przez wieki, a dno coraz bardziej głębokie.
    • A raca i mumia cara?   Asem to ta i mumia Totmesa?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...