Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

ale lekko przechodzi się przez ten wiersz:)


"to nie przypadek
pięć zaczyna się na literę „p” tak jak pan
panie poetry"

lubię ten motyw przypadku, który nie jest przypadkiem:)
dodam, że "przypadkiem(:P)w moich notatkach mam też wiersz gdzie jest identyczny wers"to nie przypadek" , może go kiedyś skończę

pozdrawiam

  • Odpowiedzi 50
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Coś jest na rzeczy z tym przypadkiem-nieprzypadkiem, przyznaję Coś Jest ;))
Dziękuję za dobry "Odbiornik", komentarz i pozdrowienia.
Pozdrawiam też :)
P.S.
Czekam na ten nieskończony wiersz ;)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Pamiętam Twój wiersz o zrzucaniu skóry(kory) przez platana(Platona;).
Znalazłam takiego jednego w parku przy fontannie. Lubię :)
Dziękuję za obecność, koment i znak ostrzegawczy ;))
Pozdrawiam.
Opublikowano

Fajny nastrój Agatku.
Jednocześnie rzuca się w oczy ilość dookreśleń.
Jeżeli by się ich pozbyć zostanie niewiele, np. tyle:

piszę do pana list panie poetry
nie pierwszy nie ostatni

nasz narożny pokój w górach
ma numer pięć
to nie przypadek panie poety

ściany są jak skrzydła z oczami
okno łapie na rzęsy pąsy zachodu
kilka godzin później odwraca się z Ziemią
rozluźnia nieśmiałość wschodu

zmienność wyjaskrawia szerokość światła
drzewa nieustannie określają jak go szukać



Ale to zawsze coś:) {w sumie najistotniejszego}.
Pozdrowienia dla Pana Poetry.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Dokładnie to samo pomyślałam, chociaż dojrzałam tutaj też nieco inny obraz, obraz wojen, wyżynania ludzi i...       ta cisza krzyczy od lat już wielu       bębni o pamięć o słowa choćby       bo ileż można - wszystko na próżno -        ... sponiewierane ciała w ziemi...   @andreas... pięknie ułożyłeś strofki, cisza brzmi, pobrzmiewa, woła, wręcz krzyczy, ale..  jak napisałam w jednym ze swoich, wiele głów... ciągle zatrzaśniętych... i opornych do potęgi 'entej', nie tylko na głód, na wiele innych i jeszcze innych rzeczy. Kasa.!!!. się liczy.   ... mnie także.
    • @[email protected] piękne słowo "furknęła". Zapomniane. Zagubione w dżungli słów. Ale jak wspaniale brzmi. Ruchem, szaleństwem i wreszcie...kulą. Fantastyczne masz te zajawki słowne. Śmieję się w głos :) Dzięki. Pozdrawiam.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ... hmmm... no nie... :)) ... i słusznie, też próbuję w swoich w ten sposób. ... a za co.? :) No tak, byłam, jestem..  a ile będę.. licho wie.. ;)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Annna2 Twój wiersz Aniu  to krzyk — nie do ludzi, bo ci przestali słuchać, ale do Boga, który milczy. To lament duszy, która już nie wierzy w sprawiedliwość, bo ile razy można patrzeć na śmierć dzieci, na powtarzające się piekło, na historię, która niczego nie uczy. To nie jest już tylko poezja — to dokument epoki bez sumienia. Każdy wers jak strzęp modlitwy, który nigdy nie doleciał. Tyle krzywdy, tyle krwi, i nic się nie zmienia. Może jedyną modlitwą, jaka została, jest właśnie ta rozpacz. Ja ją w sobie mam. Ale najgorsza jest ta niemoc.   Jak nasze dzieci w Powstaniu Warszawskim mordowane dla żartu, z nienawiści. A Wołyń ? Rozpacz rodziców mordowanych okrutnie dzieci.   Aniu. Mocny i cudownie ważny wiersz. Podziwiam Cię.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...