Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Załóżmy hipotetycznie, że jedna osoba ma 6 nicków - to już jest jednoosobowa armia!
Co do minusowania wstecz - na razie jest to zjawisko sporadyczne, mam nadzieję, że nic takiego jak armia zrzucających się nie utworzy.

Chyba nie tak bardzo sporadyczne, skoro dotyczy niemal 30 % moich wierszy w Z.

następny przykład:
www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=84625&p=2

19 XII 2008 wiersz był w Z
Następne trzy minusowe wpisy z maja 2010 – czyli po przerwie prawie półtorarocznej wiersz spadł.
Opublikowano

nie zajmuję się kulkowaniem, Zofii nie znam, chyba w życiu nie wymieniłam z nią komentarza, więc chyba jestem dość obiektywna;) tekstów też nie czytałam, więc nie wiem, czy powinny spadać, czy nie, aleeee...
no, nie podoba mi się to, po prostu. bo kiedy czytam, że takie rzeczy się dzieją, że nagle jednemu z użytkowników spada x tekstów - w dodatku pół roku po publikacji - myśl nasuwa się jedna: Zofia (Gocha, Krycha czy Marycha) czymś naraziła się pewnym nickom i zadali sobie ileś trudu, żeby znaleźć stare wiersze i zakulkować. to nie pachnie fijołkami, drodzy państwo;)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



W tym wypadku się zgadzam - na razie ciężko coś zmienić, ale wróci szef, to coś trzeba będzie wymyślić.
Na razie zostaje apelowanie - umówmy się od dziś (czyli zmazując wczorajsze winy) - nie minusujmy wierszy starszych niż, powiedzmy, hm - tydzień, dwa?
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



W tym wypadku się zgadzam - na razie ciężko coś zmienić, ale wróci szef, to coś trzeba będzie wymyślić.
Na razie zostaje apelowanie - umówmy się od dziś (czyli zmazując wczorajsze winy) - nie minusujmy wierszy starszych niż, powiedzmy, hm - tydzień, dwa?
wiesz, na moje oko to nawet i miesiąc może być; ktoś tam gdzieś sugerował, żeby nie było możliwości kulkowania, gdy wiersz jest już na którejś tam stronie - myślę, że to całkiem rozsądne:) bo w sumie dwa tygodnie to nie aż taki stary wiersz:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



W tym wypadku się zgadzam - na razie ciężko coś zmienić, ale wróci szef, to coś trzeba będzie wymyślić.
Na razie zostaje apelowanie - umówmy się od dziś (czyli zmazując wczorajsze winy) - nie minusujmy wierszy starszych niż, powiedzmy, hm - tydzień, dwa?
wiesz, na moje oko to nawet i miesiąc może być; ktoś tam gdzieś sugerował, żeby nie było możliwości kulkowania, gdy wiersz jest już na którejś tam stronie - myślę, że to całkiem rozsądne:) bo w sumie dwa tygodnie to nie aż taki stary wiersz:)

No teraz przynajmniej widzę, że problem jest. Ale zaradzi się, nie ma bata.
Opublikowano

jeśli zdarzają się sytuacje, że ktoś dostaje "w brzydki" sposób minusa po roku,a przez prostą poprawkę można temu zaradzić, to czemu tego nie zrobić. Jednak pozostają jeszcze inne kwestie :
1)co z uczciwymi plusami po długim czasie??
2)przecież zakładamy, że każdy daję uczciwie te punkty, więc uczciwe punkty negatywne nawet po długim czasie i są w porządku.


a do systemu punktowania: jego atutem jest prostota i fakt jest na pewno bardziej obiektywny w usuwaniu wierszy z "Z "niż moderator. następnym świetnym pomysłem jest to, że glosować można dopiero po spełnieniu warunków "5 wierszy"(nie wystarczy założyć nowego konta)

system mógłby być jednak lepszy, bo ostatnio zauważyłem, że kilka słabych wierszy nie zostało przesuniętych. potem taka osoba nazbiera 5 wierszy i sieje minusy...
drobne zmiany kosmetyczne się przydadzą.Jestem za głosami ważonymi np. 5 wierszy w Z -1X, 10 w Z i 1000komentarzy -1,5x, 20 w Z i 3000 komentarzy -2x( ten system ważony nie był oczywiście analizowany matematycznie)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



moje teksty też spadają;)

dobrym rozwiązaniem który mógłby pomóc autorom w obronie swoich wirszów jest odpowiednie sortowanie wierszy; tak jest np. na nieszufladzie, ustawiasz opcję sortuj wg. daty i masz wgląd w najnowsze komentarze pod każdym wierszem. W ten sposób dyskusje mogą trwać miesiącami, i trwają. Moim zdaniem dobre rozwiązanie.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



moje teksty też spadają;)

dobrym rozwiązaniem który mógłby pomóc autorom w obronie swoich wierszów jest odpowiednie sortowanie wierszy; tak jest np. na nieszufladzie, ustawiasz opcję sortuj wg. daty i masz wgląd w najnowsze komentarze pod każdym wierszem. W ten sposób dyskusje mogą trwać miesiącami, i trwają. Moim zdaniem dobre rozwiązanie.

Sortowanie wg daty jest pożyteczne. Jestem za.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


głosy ważone to już chyba lekka przesada (w sumie nawet trochę ciężka), tak myślę ;) czy opcja + = 1 głos, - = 1 głos nie byłaby wystarczająca?

co do plusów po czasie - bądźmy konsekwentni, po terminie x nie powinno się przyznawać ani plusów, ani minusów :) jest pewien czas, gdy można kulkować - kto chce/może, powinien wtedy skorzystać, a nie czyhać na okazję ;) tym bardziej, że wyróżnienie wiersza, kiedy jest np. na 30 stronie, nic tak naprawdę nie daje.

będę się upierać, że takie poszukiwanie wierszy sprzed roku czy x czasu jest domeną raczej tych, którzy nie mają dobrych zamiarów ;) oczywiście - pewnie robią tak też osoby, którym podoba się twórczość konkretnej osoby, chcą sobie poczytać, przypomnieć, ale wcale nie muszą plusować, komentarza też nie muszą dodawać (zresztą b. małe prawdopodobieństwo, że autor/inny komentator zajrzy do takiego b. starego tekstu i odpowie)
  • 2 tygodnie później...
  • 2 tygodnie później...
Opublikowano

jako że żyjemy w panstwie kolesiowskim, powinna zostac powołana klika z prawem do minusowania wywalania i banowania - do kliki przyjomowani są nowi czlonkowie tylko po znajomosci albo za kasę...

a na poważnie to czytam i się śmieję - czyli jeśli dobrze rozumiem to o "losie" wierszów tutaj decydują głosy użytkowników a każdy użytkownik może mieć dowolną liczbę klonów...
czyli zakładasz sobie 15kont i obronisz każdy nawet najbardziej gówniany tekst, a jesli nie to zalozysz nastepne 15...

ale fakt, to lepsze niż żeby decydował moderator który z poezją miał kontakt jedynie kiedy raz mu się papier toaletowy skonczył a żal mu było programu tv, więc wykorzystał "pana tadeusza" co w podstawowce za dobrą frekwencje (bo przeciez nie za wyniki) dostał.. - swoją drogą co tam u piotrusia sanockiego słychać?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Nata_Kruk Dziękuję  Poprawiłem...   Pozdrawiam serdecznie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Miłego dnia 
    • @Migrena, @Leszczym — dziękuję. Pozdrowienia zostawiam.
    • @W_ita_M.   O, hecą żrące lecą rżące - ho.  
    • Gdy wieczorna jesienna mgła, Wszystko wkoło z wolna spowiła, Tłumiąc nikły gasnącego dnia blask, Niczym opuszczona na świat zasłona,   W ponurą jesienną słotę, Na starym z czerwonej cegły kominie, Przysiadł szary zziębnięty gołąbek, Między skrzydełka wtulając główkę,   Wtem spomiędzy matowej mgły, Dostrzegł widok ponury, W dole przed jego maleńkimi oczkami, Z wolna się zarysowujący…   Do rozrzuconych szeroko po obiedzie resztek, Na przemarzniętej trawie, Zleciały się licznie kruki posępne, Bezpardonową wszczynając walkę,   Zimna mokra trawa, Pierwszym jesiennym szronem pokryta, Areną się stała zaciekłych walk, Licznego kruczego stada,   Liczne kości z sutego obiadu, Rozrzucone bezładnie na polu, Miały być bitewnym trofeum, Dla najsilniejszych z kruczego stada osobników,   Głośne rozjuszonych kruków krakanie, Niczym wściekłych barbarzyńców okrzyki wojenne, Po spowitym gęstą mgłą krajobrazie, Cichym niosło się echem,   Pomiędzy wielkimi kretowiskami, Podobnymi do okopów na polach bitewnych, Niczym żołnierze w bojach zaprawieni, Zawzięte kruki toczyły swe walki…   Zakrzywionym dziobem swym ostrym, Próbował kruk stary kość przepołowić, Przez drugiego młodego przepędzany, Próbującego wydrzeć mu zdobycz,   Usiłując brzuchy nasycić, By dotkliwy głód zaspokoić, Nie zaprzestając zaciekłej walki, Wciąż wytężały swój spryt,   Wydziobując w skupieniu zaschnięty szpik Z porozrzucanych na około kości, Usilnie wczepiały w nie swe pazury, By dzioby w ich wnętrzach zagłębić,   Połykając łapczywie Każdy znalezionego pożywienia kęs, Wkoło tylko rozglądały się bacznie, Rozeznając możliwe zagrożenie,   A najprzezorniejszy z kruków siedząc na gałęzi, Na łakome kąski spoglądając z góry, Nagły z powietrza szturm przypuścił, Naraz odpędzając kilka innych,   Te szeroko rozpostarły swe skrzydła, Natarcie jego próbując zatrzymać, Lecz daremną była ta próba, Zmuszone były ustąpić mu pola,   Widząc posępne te kruki, Wyrywające sobie wzajemnie zdobycz, Zmrużył oczy gołąbek skulony, Powiewem zimnego wiatru szturchnięty…   Wnet rzęsistego deszczu kurtyna, Spór pomiędzy kruczym stadem rozsądziła, Do rychłego szukania schronienia, Wszystkie bez wyjątku ptaki przymusiła,   Przed ulewnego deszczu strugami, Pierzchnęły wnet wszystkie posępne kruki, Chroniąc się pomiędzy krzewami, Bujnych drzew rozłożystymi gałęziami,   Ukrył się i gołąbek, Przed zimnym rzęsistym deszczem, Pod starego opuszczonego domu dachem, Przycupnąwszy cichutko w kącie.   A każda jesiennego deszczu kropla, Brudna, wstrętna i zimna, Dla maleńkiego suchej trawy źdźbła, Była niczym trzask bicza,   A deszczu kropel setki tysięcy Tworzące zwarte oddziały i zastępy, Wielki frontalny atak przypuściły, Na połacie zmarzniętej ziemi…   Patrząc tak zza szyby, Na pole zaciekłej między krukami bitwy, O jakże cenną dla nich zdobycz, Podłe z obiadu resztki,   Ponurym wieczorem jesiennym, Mgłą i deszczem zasnutym, Krzepiąc się łykiem z miodem herbaty, Próbując zebrać rozproszone swe myśli,   Z niewyspania półprzytomny, Przecierając dłonią klejące się oczy, Patrząc na ten krajobraz ponury, Takiej oto oddałem się refleksji…   Gdy widzę jak różni szemrani biznesmeni,  Zawzięcie walczą między sobą o wpływy, Dostrzegam jak bardzo w uporze swym ślepym, Posępnym tym krukom bywają podobni.   Gdy otyli szemrani biznesmeni, Przesiadując wieczorami w knajpach zadymionych, Paląc cygara i popijając whisky, Rozplanowują kolejne swe finansowe przekręty,   Niczym dla dzikiego ptactwa, Zalegająca w rowie cuchnąca padlina, Tak zwęszona tylko korupcji okazja, Staje się łupem dla mafijno-biznesowego półświatka,   Pobłyskiwanie sztucznych złotych zębów, Fałsz wylewnych uśmiechów, Towarzyszące zawieraniu szemranych umów, Przy ruskiej wódki kieliszku,   Często bywają zarzewiem, Biednienia lokalnych społeczeństw, Gdy szemrani biznesmeni nabijając swą kabzę, Skazują maluczkich na zubożenie…   Huczne wystawne bankiety, Gdzie alkohol leje się strumieniami, Dzwonią pełne wódki kieliszki, A z ochrypłych gardeł padają kolejne toasty,   Gdzie szalona zabawa niepodzielnie króluje I rozsadzają ściany z głośników decybele, Dzwonią szklane butelki w kredensie, A strumieniami leją się drogie alkohole,   Gdzie w ochrypłych gardłach przepastnych Lokalnych biznesmenów szemranych, Kieliszki pełne gorzałki Znikają jeden po drugim   Gdzie niezliczone sprośnie dowcipy, Padają okraszone rubasznymi przyśpiewkami, A pijaków podkrążone oczy i czerwone nosy, Tłumaczy ich bełkot łamliwy,   Często będące zwieńczeniem, Podpisania umowy wielomilionowej, Z lekceważonego prawa nagięciem, Gdzie łapówki główną odgrywają rolę,   Czasem tak bardzo bywają podobne, Posępnych kruków wieczornej uczcie, Gdzie wielki zatęchłego mięsa kęs, Wyrywają tylko osobniki najsilniejsze…   Na płynnych niejasnych pograniczach Biznesowego i mafijnego świata, Utarta między gangsterami hierarchia, Przypomina tę z kruczego stada,   Gdzie kolejny szemrany kontrakt, Niczym podły padliny ochłap, Jest jak w krwawej walce nagroda Dla osobnika o najprymitywniejszych instynktach…   I ten wielki świat nowoczesnością pijany, Do ubogich odwrócony plecami, Gdzie tylko silne osobniki, Wyrywają najlepsze kęsy,   Czasem tak bardzo przypomina, Pomimo upływu tysięcy lat, Wielką ucztę dzikiego ptactwa, Na truchle dzikiego zwierza…  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...