Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Naturalność jest mocną stroną tego wiersza, no to więc, jak dla mnie, strofa czwarta jest troszkę za bardzo rozpoetyzowana. Ale też wiem, jak jest z gustami i preferencjami twórców i odbiorców, tak więc dla wielu, to właśnie czwarta zwrotka będzie najlepsza. Z kolei mnie się wydaje, że najlepszą zwrotką jest kolejna (piąta), chociaż drażni mnie słowo „biedactwo”, ale kto wie, może dlatego, że to jest raczej mało poetyckie słowo, no to więc nadaje tej strofie (i temu wierszowi) specyficznego znaczenia. Dodam jeszcze, że w ogóle to, dobroduszna naiwność i prostolinijna szczerość nadają charakter temu wierszowi, właśnie taki domowy, taki rodzinny. Zastanawiam się tylko, czy bardziej taki realny, czy bardziej wymarzony. Ale tak, czy inaczej, marzenia się spełniają, a przynajmniej trzeba je realizować. Pozdrawiam

Opublikowano

Wijo: Chciałaś mnie po prostu zapytać, czy naprawdę uratowałam wczoraj motyla?
Tak, pomogłam, jak to jest przedstawione w wierszu. I odczułam to właśnie w ten sposób. A rzeczywiście - masz rację, że nie ma co wartościować. Jednym się podoba to, drugiemu - owo.
Generalnie jednak tu, na forum, powinni się spotykać ludzie, którzy już w miarę wiedzą, czy wiersz jest dobry czy nie. Dziękuję za komentarz i poświęcony czas. Cieplutko, Para:)

  • 2 tygodnie później...
Opublikowano

Taruniu: Nie wiem, co się dzieje!!! Na pewno pisałam odpowiedź na Twój komentarz! Zatem, skoro nie wszedł - jeszcze raz: Bardzo Ci jestem wdzięczna za czytanie i refleksje. Całuję i cieplutko! Para:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Leszczym  Dojmujący brak rozłąki, to niewygodna asekuracja...:)    
    • Za domem staw rzeczka przepływa śnieg się roztapia i ptak się zrywa. Wiatr włosy smaga a Twoje buty chodzą po polu gdzie jeszcze w lutym śnieg leżał spory lecz już się topi. Łamie zapory zmarzniętej ziemi plon rośnie spory i się zieleni. Na drzewach pąki. Idziesz przez wioskę a buty Twoje już czują ziemię już pachnie znojem jeszcze wilgotnym wspomnieniem zimy. Pluchą dość śliską co bez przyczyny ludzi przewraca. Wrócą tkliwości wiosennej pory ptasiej radości… I trzymasz w ręku sweter kremowy a z góry zapach płynie już nowy. Za domem staw rzeczka przepływa w której się kąpiesz i kwiaty zrywasz. Wiatr włosy pieści zaś Twoje stopy chodzą po polu gdzie jeszcze w maju nieśmiało wzeszło i obsypało dolinę całą. Źdźbło trawy rośnie i się przebija Przez ziemię płonną zielona mila. Na drzewach kwiaty. Idziesz przez wioskę a stopy Twoje już czują ziemię już pachnie znojem. Ręce rozkładasz ciepło przyjmujesz ziemią piaszczystą się obsypujesz. Ludzi przywraca radości blask i ptak co z góry szuka swych gniazd. I trzymasz w ręku sweter niebieski a z góry słońce twe kształty pieści. Za domem staw rzeczka przepływa nad wodą szkwał liście porywa. Wiatr włosy targa zaś Twoje stopy chodzą w sandałach gdzie kłos był złoty. Obfity plon. Ciepło przemija a koniec lata już przywitało w jesiennej chwili czerwień i żółć. Na drzewach płody. Idziesz przez wioskę a stopy Twoje brodzą po deszczu przemokły znojem. Ręce swe składasz a nad ścierniskiem obłok przepływa zupełnie nisko. Ludzie już zwożą do domu plony za progiem zima. Zapuść zasłony. I trzymasz w ręku sweter czerwony a mgła spowiła drzewne korony. Za domem staw rzeczka przepływa i lód ją skuwa i kra się zrywa. Wiatr włosy mrozi a Twoje buty chodzą po polu w ten dzień pokutny. Zostawiasz ślad. I chuchasz w dłonie a dech lodowy zmraża powietrze. W ten czas śniegowy. Na drzewach sople. Idziesz przez wioskę a buty Twoje już czują zimę już pachnie znojem. Z chat się unosi dym z drewien suchych. Poranną szadź. Śnieg leży wszędzie i radość niesie. I trzymasz w ręku ten czarny sweter. Po czym na pewno w ten dzień lutowy weźmiesz do ręki sweter kremowy...  
    • @Kwiatuszek Dziękuję.        pozdrawiam 
    • @Waldemar_Talar_Talar Początkiem każdego sukcesu jest wytrwałość i wiara. Przypuszczam, że z szukaniem szczęścia jest podobnie. Dziękuję za obecność i zostawione ślady, pozdrawiam!
    • @Waldemar_Talar_Talar   Śmierć trudne słowo - tak. Ale kwiaty nie wiedzą o śmierci, a wiosną wracają.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...