Ojciec ojców jest zawiedziony

[Ludwik Perney]

Duchowni już nie reagują na tragedie - otrzymali znaki
- opuszczają świątynie, dobra i przerażonych wiernych.
Od miesięcy zbierają się na zboczu świętej góry Anatolii,

ustalają koligacje bogów, układają pieśni i mantry
w starych językach, odciskają je na glinianych tablicach.
Najwyżej pracują erudyci o proporcjonalnych twarzach,

szpetni mnisi giną strącani kopnięciami szlachetniejszych.
We wskazanym miejscu wykopano pokrytą patyną sztabę
zapisaną piktogramami - treść rozchodzi się szeptem:

mężczyźni podparci na głowach innych rozgarniają ziemię,
zbliżają się do słońca na którym niezadowoleni ojcowie
ojców duszą kolejno swoje dzieci aż do najbrzydszego.

[a._mrozinski]

Bardzo ciekawy obraz. Nie jestem pewien ile w tym poezji, ale ciekawi mnie, że będą dusić "aż do najbrzydszego". Czyli zaczynają od tych pięknych - mam szansę dłużej się uchować.

Arek

[Ludwik Perney]

brzydcy górą! ;-)

[Stefan_Rewiński]

Dobre.

[Ludwik Perney]

dziękuję,
z wiersza nie mam satysfakcji, ale może go jeszcze polubię.
Czytam ciekawą książkę "12 planeta" o starych cywilizacjach i ich wpływie na młodsze i obecną.

[dzie_wuszka]

ciekawy :)

[Ludwik Perney]

pozostaje przyzwyczaić się do krótkich komentarzy :-)
dziękuję

[dzie_wuszka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

e tam, nie ma potrzeby sie przyzwyczajać, czasem jest ochota na długie objaśnienia, a czasem na lakoniczny wyraz odczuć :)