Powiedziałam...

[NATASZA SZANATA]

Powiedziałam, że Cię kocham
Tylko dlatego, że stuknęły mi trzy dychy
W trosce to wyznaję
O Twe życie
Byś nie umarł z pychy
De volay’e tak naprawdę kupowałam w garmażerce
Zaśmieciłam Ci żołądek
W trosce …
O Twe serce
16 maja- na łące- miałam
Resztę – udawałam.

[janusz_pyzinski]

z tym do poezji?-jestem mocno zdziwiony

[JacekSojan]

to ma być wiersz....????
to jakieś żarty?
prowokacja?
kpina?
J.S

[NATASZA SZANATA]

...i to ma byc poezja..?-zapytał
i kwadratowo się uśmiechnął
a może to był sześcian?
nie wiem
matematyka byle słów zaledwie
wkradł się zażarty żart...

[M._Krzywak]

Taki Jadwigowy ten "wiersz", niefajny.

[Monika_Gromala]

Do pani Nataszy:
Czasem trzeba przestać pisać. Nawet przed zaczęciem.

[WiJa]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ale powyższy komentarz autorki jest już rodzajem wiersza. I to nawet jest fajny wiersz. I właśnie takim językiem (lekko ironicznym) i bez silenia się na literackość, ważność, czy podniosłość, zachęcam autorkę do pisania wierszy. Początek zatem już jest zrobiony, proszę tylko nie zgubić (w dalszym ciągu przy pisaniu wierszy) tego, co właśnie charakteryzuje ten komentarz, który zaczyna się, właściwie cytatem z Jacka Sojana. Pozdrawiam i życzę powodzenia, nie tylko na polu twórczym.

[Stefan_Rewiński]

Do kosza, niestety.

[H.Lecter]

Pierdoły...

Kosz.

[miss croup]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

wartości poetyckiej nie komentuję, ale bardzo po kobiecemu okrutne i zgrabne w tym okrucieństwie to wyznanie :D

[Nessa Isilra]

Śmieszna myśl, przekaz mało poetycki, niestety.

[Fagot]

Ujmujące szczególnie ostatnie słowa :-) uśmiech wzbudził ale niestety nie miejsce to na tego typu teksty
Pozdrawiam