Strychowisko

[zieloneciele]

Łóżko jest wąskie, zbyt wąskie
na omijanie cię rannym wstawaniem i zabliźnionym ciałem
- dlatego wnikam w najmniejszy szczegół,
żeby tam już do Słonecznic, aż zaczną
łaskotać po ścianach, kroić powietrze laserami kurzu.

Stwórzmy sobie coś wspólnego. Dziecko,
które odrastając od nas nie będzie brzydło, nie będzie
człowieczało w potwornym tempie – strach
stopi nas w jedno, jeśli zachcemy śladów trwalszych
niż drewniany talerz, w nim twoja łyżka, mój widelec
ułożone w znak krzyża.

Krzyżowanie dzieje się przed świtem, uwalnia
krew i zapach dzikich truskawek.




21 czerwca 2010

[Agnes]

Bardzo dobry!
Pozdr.a

[Łukasz Radwaniak]

Anatomia związku. Bardzo ciekawy wiersz. Pamiętam koleżankę z Wywroty. Pozdrowienia!

[Stefan_Rewiński]

Może do Warsztatu?

[janusz_pyzinski]

a mi się podobają takie klimaty,i sama konstrukcja wiersza także
pozdrawiam

[H.Lecter]

Zauroczył mnie ten wiersz - plastyczny, dobrze poukładany, niemal "dotykalny" zmysłami...
Brawo, cielaku - piękny powrót ! :)

P.S.
Tymi bzdetami z odsyłaniem wiersza do warsztatu, radzę ci nakarmić króliki ;))

[zieloneciele]

Lecterze, nie mam królików, mam kota, ale on zjada ludzi ;) miło mi bardzo jest.

Stefanie, mógłbyś rozwinąć? jestem otwarta na krytykę, ale trudno się rozwijać, jeśli się nie słyszy/widzi konkretów.

dziękuję Wszystkim za wizytę, pozdrawiam.

[Nessa Isilra]

Podoba mi się treść, podoba mi się forma, podoba mi się klimat, podoba mi się wiersz!

[paper_doll]

tylko druga - bardzo dobra.
lasery mnie odstraszają.

P.

[Agata_Lebek]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzikie truskawki rozpisane w pierwszym dniu lata to coś dla mnie.
Pychota :)