Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

uwznioślić się


Rekomendowane odpowiedzi

to nie jest takie proste
mówisz
że jesteś doskonały
-liczą się tylko twoje niedoskonałości
to one są przyjmowane gdy ubogi

słuchasz lub nie chcesz
swojego krzyża ale nie chodzi o kręgosłup
a o codzienne umieranie i czyny własne
przebite gwoździami na całą ja

bez licytacji o świętość jeśli

droga
ptak odlatuje jak dusza ulatnia się
pośród zgiełku wyczerpania nitki
i już się nie bronisz owocem

wybrakowanym

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ach ten tytuł... niby wiadomo, w czym rzecz, a jednak mi nie pasuje, ale nie przejmuj się Judysia.
Nikt nie jest doskonały, może i dobrze, to jednak daje możliwość pracy nas samym sobą...
Narracja wiersza mówi o niedoskonałości jakiejś osoby oraz wątpliwej chęci poprawienia się, tak najogólniej...
co prowadzi do codziennego umierania, być może staczania się na dno...
Dziwnie brzmi mi fragment:
(.........................) i czyny własne
przebite gwoździami na całą ja... nie miało być.. przybite..?.. chyba nie, bo "e" od "y" daleko
Słowa Twoich ostatnich wierszy "prześwietlają" ego człowieczeństwa na wskroś.
Pozdrawiam... :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


zdaję sobie sprawę- tytuł na tym forum i nie tylko odstrasza
i wydaje się być nieosiągalnym, aż tak że nie warto czytać(:wcale się nie przejmuję)
nihil novi(: J. dziękuję za sugestie(pomyślę) i czytanie ze wzajemnością
umieranie-przebit-e, może być i tak jak mówisz;serdecznie,
(cieszą takie słowa)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

pamiętam z Warsztatu, a jakże. dobrze, ze tutaj. hm. nie za bardzo rozumiem Judyto stwierdzenia o odstraszeniu tytułem utworu. pisać warto o wszystkim, o niczym już nie bardzo, a Tobie raczej to nie grozi ;)
przy dzisiejszym odbiorze koniec mnie uchwycił: "i już się nie bronisz owocem wybrakowanym"... hm. ten brak obrony może wynikać z braku sił, kresu, końcówki żywota. liczne są nawrócenia na łożu albo tuż przed, i od razu mi się jawi przypowieść o darowaniu długów...
do refleksji Twój wiersz, kto chce niech czyta, kto nie chce niech ogląda, wolność ma różne imiona przecież :)
pozdrawiam Judyto.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Krzysiu jak zwykle serdecznie Cię witam i jak zwykle dziękuję za Twoje dogłębne czytania...
pochlebiasz mi, aż łaskocze w podniebieniu(;, o niczym też się zdarza(:
hm..tej przypowieści chyba jeszcze nie znam, ale z pewnością słuszna.
Zgadzam się z Tobą, tak sobie ponarzekałam tylko;) Pisać może i tak,
ale prawdą jest, że nie wszystko zarówno jest dla wszystkich smaczne,
a o tej wolności- naturalnie.
J. serdecznie dziękuję i cieplutko za obecność Twoją, która sprawia radość
( a dwa razy dodawałam, bo za pierwszym wykasowałam z powodu złego tytułu
omyłkowego i musiał sobie poczekać na swoje )
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Podobają mi się niektóre szczegóły (przede wszystkim przerzutnie), ale całość do mnie nie trafia.
Zawsze przy tego rodzaju wierszach mam ponure wrażenie, że czytałem już milion takich, tylko z wykorzystaniem innych słów.
Ale kim jestem, żeby krytykować ? Pan Zdzisław Beksiński powiedział, że sztukę czuje się organicznie. Ja Tej nie poczułem.

Pozdrawiam serdecznie
---

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jacku..nie wiem czy...ale bardzo Ci dziękuję za te cukierki
i jaśmionowe..-widziałam ususzony(fiolet), pięknie wygląda,
natura jest cudowna. Dziękuję bardzo. Staram się jak umiem,
może nie wychodzi po swojemu całkiem(i dobrze)J. serdeczności
po same wnętrzności( i za tą pamięć, Ty wiesz)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Judytko, ja to czytam dobrze i tak rozumiem, że
PL(ka) kochał(a) nieszczęśliwie
ale szczerze
nawet wszystkie wady i braki
wiedział(a) że z drugiej strony brak szczerości / miłości
i cierpiał(a)
aż z tego cierpienia i świadomości brzemiennej
pękła lina
codziennie przecinana po jednej nitce
i uczucie jak uwolniony balonik
uleciało w niebyt...

Tak mi się to układa, może niekoniecznie z intencją autora, ale dla mnie ważniejsze co ja odbieram.
Technicznie troszkę dla mnie zbyt "przekombinowane", urwane niektóre wersy, może to kwestia łamania czy przenoszenia.
Pozdrawiam, Piotr

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziękuję bardzo Piotrze - szczególnie za pobycie- poczytanie(:
Twój odbiór jakże indywidualny. Nie ma tu żadnej peelki, nie uznaję.
Zawsze szczerze: Braki i wady posiada każdy człowiek. To tak- dobrze,
że z tekstu chociaż to wyłoniłeś, po swojemu.
Hmm..nie jestem poetką, więc może połamane to składniowo wyszło,
ale coż..jest jak jest,choć urywanie z kolei traktuję jako pozytyw- nie
wszystko jest jasne, a wręcz przeciwnie wiele spraw jest tajemnicą życia
która od nas wiele wymaga. Tekst napisałam dla ludzi wątpiących, którym
brak wiary w siebie,uważających się za doskonałych itp., próbując odkrywać
człowieka, J. serdecznie i cieplutko
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...