Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

noc jest minutą wieczności
produkuje metafory
kiedy nastaje dzień odchodzą
jak sen w zapomnienie

stąd zmęczenie – nocą pracuję
dniem kocham bardziej
twoje ciało niczyje jednak nie twoje
jeśli nawet twoje

zostanie pusta cisza
jak odnajdę wieczną godzinę
zabiorę ze sobą moją miłość
nawet jeśli nie moja – zabiorę

noc wciąż produkuje

Opublikowano

ja natomiast sądzę, że nocą najlepsze metafory płodzę, stawiam kawę razem odnajdziemy puentę
że ech! - na orgu. wstawimy nową balladę o miłości.(żona nie widzi co piszę) ha,ha,ha...

z uśmiechem

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



zgadzam się co do ślicznego erotyka, ale nie chcę z tego wiersza przerabiać no chyba, że z jednego urodzę bliźniaki ;))
da się zrobić, właśnie jesteśmy wszyscy pod wpływem bliźniąt :))
liczę na pomoc w porodzie...

serdecznie pozdrawiam - Jola.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


ciacham "one" produkuje zostaje - zamyka spinkę...

Dziękuję Moje Słońce - i częściej dla mnie świeć :)))

:))))))))
dzięki Jolaś, za kopa :* :* ufffffffff, trochę lepiej :D, mi - lepiej! wierszu - tyż!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


ciacham "one" produkuje zostaje - zamyka spinkę...

Dziękuję Moje Słońce - i częściej dla mnie świeć :)))

:))))))))
dzięki Jolaś, za kopa :* :* ufffffffff, trochę lepiej :D, mi - lepiej! wierszu - tyż!
och ściskasz za mocno, brak tchu...
poluzuj!!!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • śpiewy szepty rozmowy radość płacz i śmiechy jak poblaski odbicia z tej strony jeziora gdzie ton żaden nie cichnie lecz migoce świeci i zdaje się nie gasnąć nigdy nie mieć końca   niczym w tyglu pasiece gdzie wściekła wre praca a treść nikła przemienia się w jazgot i syki w którym jedno się w drugie stapia przeistacza dyszy dudni bulgoce i gorejąc kipi   wieczorem kiedy słucham odległej twej mowy spokojny choć zmęczony od dnia wrzawy wrzasku słyszę szum w którym ginie wołanie i spowiedź i ten syk sunącego nieuchronnie piasku
    • @Simon Tracy Dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Lenore Grey Piękny i co najważniejsze dla mnie... mocno modernistyczny wiersz o miłości.  
    • bławatek chce śmiać się dorzecznie tu dźwięcznie tu tudzież grzecznie a kaczeńce nie chcą się kłaniać tu miłość się musi doganiać bratek zaś kocha się zawzięcie do rak oczywiście pnięciem a Lilie są słodkie niczym miód ożywcze jak to cud jeszcze te Konwalie chcą sobie śpiewać miałczeć i ciepłem dogrzewać jeszcze i róże wołają się na wskroś chcą sobie pachnieć dostrzegać niby coś a Tulipany nie chcą tej nagany za swój byt wybrany zaś Krokusy są złotem przykryte swym żółtym bytem a ten pan co złapał Jelenia szuka kwiatów od korzenia szuka miłości i radości aby się w cieple nosić z wdzięczności bo rodzi się moc dojrzewania taka to ludzka słoneczna mania bo rodzi się duża cierpka moc miłosna jak stokroć z stu proc i jeszcze stokrotka onieśmiela płatkiem zboża się wybiela jeszcze jej futerko zakochało wielki uśmiech darowało
    • Życia gasną jak żarówki. A ja tylko spaceruję po pełnych bólu i zapomnienia. Teraźniejszości Himalajach. Usiadłem pod półką szkieletów. Stąd prowadzą w przyszłość drogowe krzyżówki. Za każdym zakrętem czyha strach.   Trzeba nauczyć się żyć i zdychać jak bezdomny pies. Siedzieć cicho, gdy czeszą pod włoski. Czerpać ostatni dobytek z pustych kies. Wrosnąć jak pleśń w ten krajobraz miejski.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...