Wśród tak wielu kobiet jej szukam

[Martin Ukochany]

Spacerując chodnikami spoglądam na przestanki, gdzie skryć się mogła, Spoglądam w szyby tramwajów i autobusów mknących ulicami, Gdy zwalniaja wpatruje się,lecz nie znajduję jej tam, Na krakowskim rynku, gdzie tak wiele dusz kobiecych wędruje, Nie widze jej, Odleciała chyba razem z jesiennym wiatrem, który tak ciepły jeszcze powiew daje, Może wróci wraz z nadejściem wiosny i rozkwitnie jak pąki drzew i krzewów, Odkryje swe piękno, jak kwiat róży rozłoży swe płatki tak żywego koloru, Miłości, której wypatruję i na którą czekam.

[Kasiek_Kicia]

Bardzo ale to bardzo mi się podoba;) Wiersz bardzo życiowy i swobodny. Mam tylko jedno ale, mianowicie powinno chyba być: przystanki zamiast przestanki...Pozdrawiam.
Kasiek;)

[HAYQ]

Popraw interpunkcję, w jednym miejscu odległość, po przecinku i "ą", "ę".
"swe" wystarczy jedno jeśli już musi być.
Pozdrawiam.

[Marcin B]

Po co te duże litery? Nie lepiej by ten wiersz przerobić i nadać mu klasyczną wersyfikację? Myśle, że lepiej by się wtedy czytało.

[Fly Elika]

To piękne, takie jakie jest,
tak odczytałam

Pozdrawiam

[cezary_dacyszyn]

ja też jej nie znajduję - poezji w prozie ... Aczkolwiek prozie życia ...