Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

nieistotne żenujące wyznanie


Rekomendowane odpowiedzi

gdybym mógł dotknąć
sięgnąłbym po dłoń
na początku obcą
budując ostrożne zaufanie
oswajałbym niewinnie
jak dziecko

chciałabyś może zaraz
dotknąć mojej twarzy
zrobiłbym to pierwszy
po co masz próbować
jak smakują łzy

chcę poznać twoje rysy
na pamięć zasypać
dotykiem uspokoić
niesforne kosmyki

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Już tłumaczę Eliko, zresztą i tak chciałem. Wiersz z Zetki zniknął i odnalazł się w przesunięciach, chociaż twój komentarz jest ostatni, a pamiętam, że komentowałaś go jak jeszcze był w Zet. Czary? Jeśli chodzi o tytuł, to zmieniły się drastycznie okoliczności. Wtedy pisałem ten wiersz w natchnieniu, że tak powiem, czułości, graniczącej niemal z namiętnością, a teraz jest sytuacja po ostrej sprzeczce, która nie wróży nic dobrego. Każde wyznanie w takiej sytuacji jest żenujące, zwłaszcza niechciane. Szczere są, ale żenujące, a mogą się też wydawać śmieszne. Sądzę że tak myśli z pewnością tamta dziewczyna o której piszę. Dziękuję raz jeszcze gorąco za serdeczny odbiór. Zdrówka!
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Och, Krysiu. Doprawdy? Tak myślisz? Mam też jedno pytanie. Krysiu, napisałaś mi kiedyś w komentarzu, że niezależność nie oznacza odosobnienia. Miałaś na myśli, że można zachować własną niezależność myślenia i działania w grupie? Bardzo mnie to zainteresowało. Miałbym też małą prośbę - czy byś była tak miła i czy mogłabyś zajrzeć, gdybyś znalazła chwilkę czasu, do mojego wiersza w warsztacie "jak powierza". Jestem ogromnie ciekaw, co o nim myślisz. Zdrówka!
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ty Madzia w ogóle nie czytasz, co ja piszę:) U góry jest napisane, że już po rozstaniu. Kaplica. Czyli że podobało się być może wcześniej, ale co to ma teraz za znacznie, kiedy itd. Może śliczności, gdyż z serca pisane. Zdrówka!
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Tytuł tego wiersza, a w tym wypadku tego wyznania, zapewne jest przekorny, tzn. przekora przekorą, a do drugiego słowa dochodzi jeszcze to, że (pewnie takie to znaczenie jest) jak na dumę męską. Ale właśnie zapoznaje się z komentarzem autora pod komentarzem Fly Elika, i dowiaduje się, że wcale tak nie jest, że więc tytuł to bardziej skomplikowana sprawa, zresztą jak i uczycie między dwoma osobami, a jeszcze bardziej związek dwóch osób. Wiersz jest bardzo wyważony, jak na tak gorące uczucie (o którym mowa), zwłaszcza jak na mężczyznę, ale jakże wiele mówi o wrażliwości, tyle serca męskiego, co duszy męskiej, a dyć i mężnej. Ale też wiem już dlaczego ten wiersz jest tak wyważony, a dowiaduje się tego bardziej ze słów autora pod komentarzem Magdy Tara. Ale ja nie mogę się nadziwić czemu innemu, mianowicie, takiej sporej gradacji w podobaniu się poszczególnych strof przez drogą nam Dorotę Jabłońską, nawet jeżeli o jednej strofie nie znam jej zdania, ale jak wynika z gradacji, to pierwsza zwrotka dla niej musi być, co najmniej dostateczną. A mówię to dlatego, że te trzy strofy dla mnie są takie (same), jak trzy łzy, i zaiste jakże subtelne różnice (niuanse) potrafi zauważyć kobieta, obok których mężczyzna przejdzie bez zatrzymywania się, a przynajmniej bez większego zastanawiania się, co nie znaczy, żeby od razu nieczule. I już kończę, bo najwyższy czas iść mi już spać. Pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Być może, że przekorny, ale raczej świadomy sytuacji. rzeczywistość skutecznie potrafi osadzić człowieka na tyłku. Żenujące, bo nie na miejscu z wielu względów, WiJu. Gorące uczucie - ale nie może tu być mowy o miłości, ewentualnie czułości, która ma tylko za zadanie przekazać ciepłe emocje, ale nie myśli nawet o tym, aby rzeczywiście miała coś takiego popełnić, bez obaw. Jeżeli mowa o wrażliwości, mnie można zdobyć ciepłem, więc i ja chciałbym ciepłem przekonać do siebie ludzi. Ale niewielu ludzi ceni sobie ciepło. Cieszę się, że wszystkie zwrotki podobają Ci się tak samo. I, jednocześnie, dodam, że nie rozumiem sformułowania - nie nieczule, ale bez większego zatrzymania. Czułość sama w sobie już jest zatrzymaniem. Chyba, że przeszkadza coś innego, na co się nie ma wpływu. Wtedy czułość może być wręcz przeszkodą i sama w sobie powoduje niechęć do zatrzymania. Dziękuję za tak wnikliwy, szczery i obfity komentarz. Zdrówka, Wiju!
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Tak, to jest właśnie wiersz o niewidomym, zwłaszcza że mówi że nie może dotknąć. To znaczy, oczywiście, że nie ma też rąk;) O nogach nic nie wiadomo, jak dotąd, bynajmniej! Ale na bok głupie żarty, tak samo nie na miejscu jak i inne moje słowa. Zresztą one są nie na miejscu ze względu na ich odbiór, a nie ze względu na moją osobowość. Tak z samo mnie nie żenują, nie widzę w nich nic bezwstydnego ani przekraczającego granice. Między ludźmi jest tak mało dotyku, a czasem zdarza się, że ktoś potrzebuje przyjacielskiego pogłaskania po policzku. Nawet jeśli by to mógł być gorący policzek lub gorąca dłoń. Zresztą czasem lepiej jest widzieć mniej niż jest, niż zbyt dużo. A z bliska twarz wygląda cudowniej niż z daleka. Każda twarz, a co dopiero kogoś drogiego. Przekora, że co masz na myśli? Np. że w stylu - ja tak napiszę, ale tylko po to żebyś mi powiedział, że tak nie jest i że właśnie takie słowa są bardzo potrzebne i oczekiwane? Czy inną przekorę masz na myśli? Trudno mi jest odpowiedzieć na takie pytanie. Dziękuję za komentarz, Krzyśku i Zdrówka!
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziękuję, Flyku. Takie Twoje słowa pozwalają mi ciepło o Tobie myśleć, gdziekolwiek się ukrywasz;)) Tylko w końcu powinienem bardziej doceniać, czy być taki jaki jestem?? Już nie wiem, co gorsze. Zdrówka!

Dlaczego piszesz do mnie w rodzaju męskim?

Tego mojego komentarza nie bierz aż tak do siebie,
ponieważ on dotyczył akurat tematu z innego przysypania i odsypania,
i w trochę innym charakterze i gdzie indziej. Prawda, jak na dzisiaj pozostaje
z małymi zmianami, co nie zaprzecza fakcie, że nie miała i nadal nie ma takiego znaczenia,
a nieprawda się i tak rozszerza. I tym niektórym prawym :))pewnym rocznikom :)) jak sądzę, coś na ten temat jest wiedzieć więcej. Tylko obawy i te historyczne demagogie na to nie pozwalały.
Nię bądź przekrony taytanczyku :)

Pozdrawiam ciepło
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...