Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

zgarnę spod popiołu obietnic konwalie
przecież pachną mocniej niźli przebiśniegi
przemarznięta żalem chyba szybciej zasnę
na rozum przysięgnę że nigdy ...że nie licz

czas w łańcuchy złote wystrojony szczodrze
nawet zakłamanie mruży swe oczęta
zanim ci na odcisk znów nadepnę mocniej
przyrzekam o wadach nigdy nie pamiętać

dwa dni błogich myśli, już idą na szafot
duma zazdrość zawiść -zawisną w obłudzie
odczytaj złudzenia nie szeptem lecz na głos
zanim chwila pójdzie, pieszo zdąży uciec

Opublikowano

technicznie świetnie tylko co z puentą?
zanim chwila pójdzie, pieszo zdąży uciec
można pójść na całość co prawda, ale też chyba jedynie per pedes ;) - tu trochę nielogicznie
więc sugerowałbym coś w tym zmienić nie określając ("pójdzie") rodzaju transportu zostawiając to
w domyśle. warto , bo wiersz ładnie się czyta.
chwila może odpłynąć, odlecieć, minąć.
a może tak:
nim chwilę uwolnię, pieszo zdąży uciec
jan ko

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


konwalie pachną i owszem,
a w popiele obietnice? nie ogrzeją a raczej wybrudzą, :)
ściskam Bernadetko
Jagódko ten popiól to nawiazanie do środy popielcowej...i oczywiscie świat -dwoch dni kiedy jestesmy o niebo lepsi;)...na moment:)pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Bernadetto,
zajrzyj, jak pisała Marianna Katarzyna :I
nie pozwalasz mi zmieniać formy j.w. i się... (?)
no- mówisz-masz:):)Marianna z odwetem u mnie- to bylo do przewidzenia.Toz tu nikomu nie bedzie niedlugo mozna minusa postawic:):):)ech...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kiedy zginę ostatnim rozbłyskiem pewności, w spirali echa dudniącego cieniem dźwięku, ziemia kresu wzejdzie, płaska i policzalna , rozmyta otchłanią — jak wielka tajemnica.   Ambiwalencja: gdy postrzeganie staje się wolą stworzenia — kwant z kwantu, dla kwantu, w fazie wzmożenia — któremu tylko myśl potrafi nadać szlif kształtu, ciężar słowa i liczbę istnienia.   Nie dookreślony przez spięte wymiary liczb, mam tylko iskrę zwątpienia na końcu palca, uniesionego w dal bezkresu — tak bliskiego, jak widok śmierci w każdym poruszeniu życia.    
    • @Alicja_Wysocka Cześć. Tak, chyba masz rację. Cóż, uczymy się na błędach.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Na swoją obronę muszę dodać, że kilka lat później miałem okazję być nad Atlantykiem i wówczas cały zanurzyłem się w tych wodach, a przecież Morze Bałtyckie  ma połączenie z Oceanem Atlantyckim, a więc to prawie tak jakbym kąpał się w morzu Bałtyckim.   P.S. Ludzi można podzielić na dwie grupy: podróżnicy i domownicy. Jak się zapewne domyślacie to należę do tej drugiej, ale, ale to nie znaczy, że od czasu do czasu, gdy nadarzy się okazja i zachęcenie to ruszę cztery litery z ciepłych pieleszy domowych, czyli jestem taki okazyjny podróżnik.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @violetta Fajna morska miniaturka! W 2017 byłem pierwszy raz nad polskim Bałtykiem, ale zamoczyłem tylko dłonie. Mój brat namawiał mnie do ściągnięcia butów i skarpetek, aby pochodzić po wodzie.  Teraz trochę żałuję, że tego nie zrobiłem. Taka okazja może się już nie powtórzyć. Bądź człowieku mądry i zrozum sam siebie.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

                                                  Pozdrawiam.
    • Et, ta lawa kotleta: na tel. to kawa latte.            
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...