Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

odwlekanie gromadzi chmury
siąpią przez całą noc

mam dość deszczowych snów
w odwecie rykoszetem
milczący dzień

lecz gdy groźna fala
zepchnie na samo dno
nie będę mogła patrzeć
jak toniesz

rzucę obejmę ramion
pochwyć mocno
wyciągnę i reanimuję
insolację

na bezterminową wyłączność

Opublikowano

Krysiu,
"nie będę mogła patrzeć jak toniesz",
Twój wiersz refleksyjny dzisiaj,
ale każe pomyśleć,
zastanowić się,
chwilę zadumać,
umiesz pięknie tworzyć takie klimaty,
pozdrawiam,
jacek

Opublikowano

Bardzo kobiecy wiersz - mamy na ogół w sobie taką tendencję do ratowania nieszczęśliwców i nieudaczników, i liczymy na ich wdzięczność oraz miłość. Często kobieta, wśród deszczowych snów niepowodzenia miłosnego, marzy sobie: "Poczekaj, zobaczysz! Teraz mnie nie zauważasz, nie doceniasz, ale kiedyś będziesz w dołku, a wtedy tylko ja ci pomogę, tylko ja cię z tego wyciągnę, i wtedy pokochasz mnie na wieczność". Która z nas nie zna takich marzeń? :-)
Ładnie to napisałaś, Krysiu.
Oxy.

Edit: Acha, zapomniałam: i bardzo fajny, dowcipny tytuł tego "marzenia". ;-)))

Opublikowano

Nie warto odwlekać prywatyzacji, czekać na sztorm, gdy już nagromadzą się wielkie chmury. Chociaż nie byłbym taki pewien postawionej tezy. Później jest większa parada żądz i pragnień. Chyba jednak drugie jest lepsze. Ale to trudny wybór. Wiersz bardzo dobry.
Pozdrawiam.

Opublikowano

musiałem sprawdzić co to insolacja, bo nie było tego słowa w moim słowniku :). teraz już jest :). a właściwie, to mogłem się domyślić :).
wiersz w dość ciekawy sposób opisuje relacje kobieco - męskie i... właściwie, na razie nie wiem co więcej mogę napisać.

pozdrawiam serdecznie.

Opublikowano

zawsze ratujesz przekaz z bagna sytuacji / zawsze można u Ciebie znaleźć ciekawy splot znaczeń wyważony bo nie przekombinowany / toczysz z radością ten syzyfowy kamień bólów i narzekań toczysz go i tresujesz jak psiaka na wybiegu /


tomek

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


no powiedz, Jacku, jak mogłabym patrzeć, gdy "toniesz"?
jak nie ratować "reanimując insolację?"
to wypływa z serca...kobiety :))
dziękuję
:-)
Serdecznie i ciepło poświatecznie -
Krysia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Masz rację, Bolku. Czuły dotyk czyjejś dłoni może uratować "tonącego" człowieka. Każdy potrzebuje życzliwości i zrozumienia. Czasem wystarczy być blisko i uśmiechnąć się...
Dziękuję za refleksję.
:))
Serdecznie pozdrawiam -
Krysia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ech, Magda :))) on nie "grzebuła", "jeno" systematycznie podtapiany...ale peelka zapewne nie pozwoli mu zatonąć, choćby "za uszy", wyciągnie...mam taką nadzieję :))
dzięki i sorry, że znikłam na święta, tak wyszło
:))
serdecznie poświatecznie -
Kryś :))))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Oxy, my kobiety, marzymy o podobnych sytuacjach jak w wierszu, ale w realnym życiu także zdarzają się na naszej drodze tacy, którzy borykają się z różnymi problemami, więc...może warto takiemu pomagać czekając aż sam "chwyci obejmę ramion" i da się "sprywatyzować"? Nic na siłę..."z niewolnika nie ma robotnika" jak głosi przysłowie :))
Dziękuję.
:-)
Serdecznie i ciepło -
Krysia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


No tak. Nigdy do końca nie wiadomo, co lepsze, ale dopóki "tonący" liczy na własne siły, trzeba mu pozwolić na samodzielność i cierpliwie poczekać. Naciskanie nic nie da. Kiedy przekona się, że sam nie da rady, wtedy "chwyci obejmę ramion" i sam zechce, by go "sprywatyzować". Peelka jest taktowna i wie, że naciskanie może wszystko popsuć :). Taka postawa nie jest łatwa, ale może prowadzić do trwałego szczęścia.
Dziękuję.
:))
Serdecznie i ciepło -
Krysia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Najtrudniej jest się otworzyć Nie jestem szafą którą się wietrzy Najtrudniej jest się przyznać Nie jestem oskarżony Najtrudniej jest pokochać Nie jestem kochany Czyżby najtrudniejsze było za nami Nie, to trudno Nie trudno jest na próżno uciekać Nie trudno jest złościć i wściekać Nie trudno jest innych rozgrzeszać Jak łatwo powiedzieć kłamstwo Jak łatwo poczuć strach Jak łatwo udawać i grać A cóż w tym złego, poeta się dziwi I ja się dziwię z nim Przecież gra w uczciwego to najpiękniejsza gra Bo uczciwy to samo sumienie ma  
    • @Berenika97   Bereniko. Ton ciężki, niemal apokaliptyczny a jednak osobisty. W świecie, który miele wszystko w masę, ocala nas uparte trwanie w rytmie własnego kroku.   Twoja poezja. Już mi się do niej tęskniło :)
    • Polityk wchodzi do swojego mieszkania jak huragan w brylantowym smokingu, z kieszeni wysypują się złote monety jak deszcz meteorytów, z teczki wylewają się banknoty jak zielona powódź papieru, a złote sztabki uderzają o podłogę jak kły mamuta, rytmicznie, w takt jego serca – serca pompowanego łapówkami. Pudełka po butach trzeszczą jak trumny przepełnione banknotami, mikser wiruje w szaleństwie i pluje monetami, kaloryfer jęczy, dusząc w sobie koperty gorące jak węgiel z piekła, a szuflady wybuchają jak armaty absurdu, plując na podłogę kolejne łapówki, które wiją się jak robaki karmione podatkami narodu. Banknoty tańczą w powietrzu niczym skrzydła szarańczy, opadają na stoły, krzesła, rośliny, na kota mdlejącego w kącie, szeleścią chórem za oknem: – Idioci, głupcy, płaćcie, płaćcie dalej, bo każda wasza złotówka jest jego świętem. W szafie – sejf, w sejfie sejf, w sejfie kolejny sejf, a każdy mdleje od ciężaru złotych sztabek i banknotów, trzęsie się jak pacjent w gorączce, ale polityk otwiera je z czułością, jakby były matrioszkami chciwości, i śmieje się, że nigdy nie będzie ostatniego dna, bo chciwość nie zna spodu. Złote sztabki układają się w piramidy, monety stukają jak werble koronacji, a polityk klęka przy tym skarbcu jak kapłan pychy, całuje banknoty, tuli złoto, wdycha je jak kadzidło, i szepcze: – Jeszcze… jeszcze… naród niech kona, a ja będę królem złotego świata! Dywan próbuje go udusić ze wstydu, kanapa wyje jak pies skatowany podatkiem, lustro pęka i krzyczy: „Patrzcie na monstrum, co żywi się waszym chlebem!” Ale polityk śmieje się, śmieje tak, że ściany pękają, śmieje się banknotami, śmieje się sztabkami, śmieje się narodem za oknem, który stoi w kolejce do życia – z pustymi kieszeniami i pełnym rachunkiem sumienia. Aż wreszcie staje sąd, w progu, z uśmiechem jak bankomat, i mówi jak wyrocznia absurdu: – Te złote monety? Nie jego. Te banknoty w pudłach po butach? Nie jego. Te sztabki pod dywanem, te koperty w kaloryferze? Nie jego, nie jego, nie jego. I polityk wychodzi wolny, czysty jak kryształ w kieliszku szampana, śmiejąc się w złocie i papierze. A naród za oknem, głupi, naiwny, wyzuty – bije mu brawo i płaci dalej, bo wierzy, że ten skarbiec wypełniony łapówkami zbudowany jest dla niego, choć naprawdę zbudowany jest na nim.      
    • @Alicja_Wysocka  Podskakuję z radości i wiwatuję :) Dzięki :) Troszkę poważniej, najpierw AI wygenerowałem sam dźwięk, później potrzebowałem podpiąć pod klip, za poradą copilota tu uwaga nieby się nie komunikują ze sobą, a zainstalowany program wykonał proponowane zalecenia co do videodysku odnośnie do orginalnego pliku mp3, edytując wgrałem dwa pliki dźwiękowe i jeden przesunąłem na osi czasu, chcąc uzyskać odpowiednią głębię, najdłużej walczyłem z z obrazem, dałem sobie spokój z ruchomym, skorzystałem z propozycji pierwszego AI copilota (z którym początkowo nie szło się dogadać, bo wstawiał mi obrazki z tekstem) gdzie była ta grafika, kolejny schodek to export gotowego pliku, premium, pro i płać, to mnie wkurzyło cała praca na marne, więc go nagrałem bezpośrednio z ekranu, ach wspomnę dlatego premium bo te efekty gwiazdek, i przyciemniania to płatna opcja. Na koniec powiem, że opłaciło - dostałem super komentarz :) Oczywiście wywaliłem programy z kompa, mam wątpliwości czy przy moich zasobach sprzętowo-finansowych jest sens na kolejny klip. Zważając że Ai dokonało tu przełomu, oczywiście wiem o tym że tylko dlatego, bo wydałem odpowiednie polecenia. Tylko dlaczego czuję że to proteza?
    • @Sylwester_Lasota Sylwestrze, to musi być pasjonujące zajęcie. Już sobie wyobrażam te nasz wiersze napisane, które nam zilustruje i zaśpiewa AI - życzę powodzenia! 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...