Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
Koncert utworów bitnickich DOKUNAMENTE odbyłby się w najbliższą Niedzielę. Właściwie samo jego rozpoczęcie. Trwałby natomiast, równolegle z Koncertem miniatur, baaaaaardzo, baaaaaaaaaaardzo długo. Tak długo, by każdy zdążył zamieścić swój utwór.

Przez utwór bitnicki rozumiemy, za wikipedią, utwór propagujący idee anarchistycznego indywidualizmu, nonkonformizmu i swobody twórczej.
Od siebie dodam, że należy sięgnąć po wszelkie dostępne środki. Mogą to być obrazy, zdjęcia, kolaże itp, miniatury prozą, opowiadania prozą, wiersze, poematy, komiksy, piosenki a także wszystko co wam wpadnie do głowy!

Masz czegoś dosyć? Coś zakłóca twoją wizję świata? Wypowiedz się twórczo! Oskarżaj, krytykuj i walcz (w zdroworozsądkowych ramach) - wszystkie chwyty dozwolone.

www.dokunamente.mojeforum.net/index.php
Opublikowano
Każdy może tworzyć byle co i ma prawo być z tego zadowolonym, byle by nie był w swej pracy
szczerym i znalazł kogoś, który równie kłamliwie będzie to podziwiał.

Witkacy
;)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


to tylko konwencja, w sumie nie sądzę, aby konkurs/koncert prowokował kogokolwiek do bycia hipokrytą. każdy ma jakieś frustracje i jakieś nie spełnione tfurcze zamysły.

Jeśli nie dostałeś wystarczającej odpowiedzi,to nie wiem, o co chodzi.
Opublikowano

Jimmy, o nic, sięgnąłem po najbliższy dostępny mi środek, czyli coś co zakłóca mi moją wizję,
a co wyraził poet, a czego nie wyraziłbym lepiej ;))
Może niezbyt to tfórcze było, ale znaleźć się chciałem, a wyszło jak zwykle :))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Przeca Witkacy się wygłupiał był - nie znałam chyba większego świra w polskiej literaturze! :-P Wszystko, co Witkacy napisał, było groteską, ironią i kpiną.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Przeca Witkacy się wygłupiał był - nie znałam chyba większego świra w polskiej literaturze! :-P Wszystko, co Witkacy napisał, było groteską, ironią i kpiną.
no i właśnie dlatego GO lubię
:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Natuskaa

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Buch!    Rach!   Ciach!   Maszyna  Czy strach?   I życie ukryte  Za zasłoną świadomości    Bo czas nie ma  Dla nikogo litości    Gdy pędzi za nieznanym 
    • MRÓWKI część trzecia Zacząłem się zastanawiać nad marnością ludzkiego ciała, ale szybko tego zaniechałem, myśli przekierowałem na inny tor tak adekwatny w mojej obecnej sytuacji. Podświadomie żałowałem, że rozbiłem namiot w tak niebezpiecznym miejscu, lecz teraz było już za późno na skorygowanie tej pozycji.  Mrówki coraz natarczywiej atakowały. W pewnej chwili zobaczyłem, że przez dolną część namiotu w lewym rogu wchodzą masy mrówek jak czująca krew krwiożercza banda małych wampirów.  Zdarzyły przegryźć mocne namiotowe płótno w 10 minut, to co dopiero ze mną będzie, wystarczy im 5 minut aby dokończyć krwiożerczego dzieła. Wtuliłem się w ten jeszcze cały róg namiotu i zdrętwiały ze strachu czekałem na tą straszną powolną śmierć.  Pierwsze mrówki już zaczęły mnie gryźć, opędzałem się jak mogłem najlepiej i wyłem z bólu. Było ich coraz więcej, wnętrze  namiotu zrobiło się czerwone jak zachodzące słońce od ich małych szkarłatnych ciałek. Nagle usłyszałem tuż nad namiotem, ale może się tylko przesłyszałem, warkot silnika, chyba śmigłowca. Wybiegłem z namiotu resztkami sił, cały pogryziony i zobaczyłem drabinkę, która piloci helikoptera zrzucili mi na ratunek. Był to patrol powietrzny strzegący lasów przed pożarami, etc. Chwyciłem się kurczowo drabinki jak tonący brzytwy, to była ostatnia szansa na wybawienie od tych małych potworków. NIe miałem już siły, aby wspiąć się wyżej. Tracąc z bólu przytomność czułem jeszcze, że jestem wciągany do śmigłowca przez pilotów. Tracąc resztki przytomności, usłyszałem jeszcze jak pilot meldował do bazy, że zauważyli na leśnej polanie masę czerwonych mrówek oblegających mały, jednoosobowy zielony namiot i właśnie uratowali turystę pół przytomnego i pogryzionego przez mrówki i zmierzają szybko jak tylko możliwe do najbliższego szpitala. Koniec   P.S. Odpowiadanko napisałem w Grudniu 1976 roku. Kontynuując mrówkowe przygody, następnym razem będzie to trochę inną historyjka zatytułowana: Bitwa Mrówek.
    • Ma Dag: odmawiam, a i wam Doga dam.        
    • Samo zło łzo mas.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...